Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 05 Απρ 2024
Γάζα και Ουκρανία παροξύνουν το ηθικό πρόβλημα μιας ήδη παραπαίουσας διεθνούς αριστεράς!
Κλίκ για μεγέθυνση










Του Γιώργου Μητραλιά

Τα αποκαλυπτήρια του μέγιστου ηθικού προβλήματος που προκαλούν τόσο ο ρωσικός πόλεμος στην Ουκρανία όσο και ο ισραηλινός στη Γάζα και στα Κατεχόμενα, ταράζουν και κλονίζουν συθέμελα τη διεθνή αριστερά σε βαθμό που να την κάνουν να χάνει τον διεθνιστικό και ανθρωπιστικό της μπούσουλα, δηλαδή τον ίδιο τον λόγο της ύπαρξης της! Με αναπόφευκτη άμεση αλλά και εφιαλτική συνέπεια να ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την λιγότερο ή περισσότερο φασιστική διεθνή ακροδεξιά!

Για παράδειγμα, μια πλειοψηφία αυτής της διεθνούς αριστεράς δηλώνει μεν αντίθετη στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά πρεσβεύει την αποχή από κάθε βοήθεια που θα καθιστούσε ικανούς τους Ουκρανούς να αμυνθούν και να αποκρούσουν τους εισβολείς. Εμβληματικό αυτής της στάσης είναι το κύριο άρθρο της 7ης Μαρτίου 2024 της Εφημερίδας των Συντακτών, που αρχίζει τονίζοντας ότι "είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει εμπλέξει στο έπακρο τη χώρα μας στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο στέλνοντας όπλα στην Ουκρανία. Δεν αρκέστηκε στην εύλογη καταδίκη της ρωσικής εισβολής"(1). Εδώ, αυτό που σοκάρει δεν είναι μόνο η άκρατη υποκρισία του κύριου άρθρου που θεωρεί μεν "εύλογη" την καταδίκη της ρωσικής εισβολής αλλά καταγγέλλει ταυτόχρονα την αποστολή όπλων που χρειάζεται η Ουκρανία για να αντιμετωπίσει αυτήν ακριβώς τη ρωσική εισβολή, λες και οι Ουκρανοί μπορούν να πολεμήσουν τη ρωσική εισβολή χωρίς όπλα, με σφεντόνες και ...αέρα κοπανιστό. Πολύ περισσότερο σοκάρει η φράση "Δεν αρκέστηκε στην εύλογη καταδίκη της ρωσικής εισβολής", που, αν μη τι άλλο, μας συνιστά να υιοθετήσουμε μια φαρισαϊκή "στάση ζωής" όπου η δίκαιη συγκίνηση και οργή που μας προκαλεί η αδικία που υφίστανται οι άλλοι, θα πρέπει να αποφεύγει σαν το διάολο τις πράξεις χειροπιαστής αλληλεγγύης, και "να αρκείται" στις ανώδυνες φραστικές καταδίκες, σαν κι αυτές που συνηθίζουν οι κυβερνήτες μας και τα καθεστώτα τους. Με άλλα λόγια, μας συνιστάται μια "στάση ζωής" που μπορεί να συνοψιστεί στην αντιδραστικότατη -και καθαρόαιμα καπιταλιστικής έμπνευσης- ρήση "εμείς νάμαστε καλά και οι άλλοι ας πάνε να πνιγούν"!

Το κακό δεν είναι μόνο ότι όλα αυτά μας τα λέει η μοναδική αριστερή εφημερίδα της χώρας. Το μεγάλο κακό είναι ότι αυτή η "στάση ζωής" μας πλασάρεται ως περίπου υπέρτατη...αριστερή αξία, ως αριστερή πυξίδα που μπορεί να μας προσανατολίσει στη συγχυσμένη εποχή μας! Με άλλα λόγια, ο πιο ανήθικος αντιδραστικός μικροαστικός αμοραλισμός που αναγορεύει σε αρετή την πιο εγωιστική αδιαφορία για την τύχη και τα δεινά των άλλων, των φτωχών, των καταπιεσμένων και των απροστάτευτων, μετατρέπεται εδώ σε... ηθικό μπούσουλα που πρέπει να οδηγεί τα βήματα, τη συμπεριφορά και τη ζωή του κάθε αριστερού. Συμπέρασμα: όχι μόνο κατάντια αλλά και εγγυημένη χρεοκοπία της αριστεράς και των αριστερών που παραδέρνουν και ναυαγούν σε ξένα και αφιλόξενα νερά...

Ανάλογο γιγάντιο ηθικό έλλειμμα και πρόβλημα διαπιστώνεται όμως και στην στάση που κρατούν πολλοί αριστεροί απέναντι στο γενοκτονικό πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό. Το κακό είναι μάλιστα ότι αυτό το πρόβλημα έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις στο Ισραήλ αλλά και στη Διασπορά. Δηλαδή εκεί ακριβώς όπου οι αριστεροί θα μπορούσαν και θα έπρεπε να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στην πάλη για την άμεση κατάπαυση του πυρός, την απόσυρση του ισραηλινού στρατού από τη Γάζα και τα Κατεχόμενα, και την έμπρακτη υπεράσπιση των Παλαιστινίων και του δικαιώματος τους στη ζωή και στην ελευθερία.

Πρόκειται για μια τραγική και συνάμα καταστροφική εξέλιξη, ανάλογη εκείνης που σημάδεψε για πάντα τη διεθνή αριστερά την εβδομάδα της έκρηξης του Πρώτου Παγκόσμιου μακελειού τον Αύγουστο του 1914: Ίδια αναδίπλωση, κυριολεκτικά εν μία νυκτί, της μεγάλης πλειοψηφίας των αριστερών στην υπεράσπιση του έθνους-κράτους τους, ίδια επίδειξη άκρατου πατριωτισμού, ίδια συσπείρωση γύρω από τους ένοπλους υπερασπιστές της πατρίδας, και ίδια προδοσία των διεθνιστικών και ανθρωπιστικών όρκων πίστης που μερικοί συνήθιζαν να κάνουν για δεκαετίες. Και όπως στην περίπτωση του ρωσικού πολέμου ενάντια στην Ουκρανία, ίδια σκανδαλώδης "εγωιστική αδιαφορία για την τύχη και τα δεινά των άλλων, των φτωχών, των καταπιεσμένων και των απροστάτευτων", δηλαδή των Παλαιστινίων!

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι -σε εμβληματικό αυτής της στάσης- άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο "Το Ισραήλ βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι" που δημοσίευσε στις 2 Απριλίου καθημερινή οικονομική εφημερίδα, σκιαγραφείται το παρόν και το μέλλον του Ισραήλ χωρίς να γίνεται η παραμικρή αναφορά και να μην αφιερώνεται ούτε μια λέξη (!) στην καταστροφή της Γάζας και στους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς αμάχους της ! Λες και όλα αυτά όχι μόνο δεν αφορούν το Ισραήλ που τα προκάλεσε και συνεχίζει να τα προκαλεί, αλλά και δεν επηρεάζουν καίρια το παρόν και το μέλλον του! Και σαν να μην έφτανε αυτό, το ίδιο άρθρο δείχνει να πάσχει από μια αιφνίδια απώλεια μνήμης, καθώς επαναλαμβάνει ότι όλα τα δεινά άρχισαν αποκλειστικά και μόνον... στις 7 Οκτωβρίου με την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς, λες και δεν υπήρξε ποτέ η 76χρονη κατοχή της παλαιστινιακής γης και η καθημερινή παντοειδής απάνθρωπη καταπίεση των Παλαιστινίων από το ισραηλινό Κράτος, που τους αρνείται τα πιο στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες

Υπάρχει όμως και κάτι αρκούντως σοβαρό για να περάσει απαρατήρητο, που διαφοροποιεί τις σημερινές από τις -δυστυχώς πάμπολλες- ανάλογες παρελθούσες προδοσίες των διεθνιστικών και ανθρωπιστικών όρκων πίστης της από την αριστερά και τους αριστερούς. Και αυτό είναι ότι σε αντίθεση με άλλοτε, κανείς δεν μπορεί πια να πει πως δεν ήξερε και δεν είδε την επίδειξη βαρβαρότητας του δικού του Κράτους, προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα της στάσης του. Τώρα όλες οι συστηματικές και σχεδιασμένες "πατριωτικές" φρικαλεότητες διαδραματίζονται σε "ζωντανή μετάδοση" και κανείς δεν μπορεί να οχυρωθεί πίσω από μια δήθεν άγνοια του για τα απίστευτα δεινά που υφίστανται από τους δημίους τους οι Ουκρανοί, και ακόμα περισσότερο οι Παλαιστίνιοι άμαχοι...

Όπως εξάλλου κανείς από τους αριστερούς στο Ισραήλ και στη Διασπορά δεν μπορεί να δικαιολογήσει την άθλια στάση του οχυρωνόμενος πίσω από τα εγκλήματα της Χαμάς και επικαλούμενος την απουσία κάποιας εναλλακτικής συμπεριφοράς, όταν τα ισραηλινά ΜΜΕ δεν μπορούν να αποσιωπήσουν και κάνουν λόγο για την περίπτωση ενός τουλάχιστον Ισραηλινού, που σαν άλλος Καρλ Λίμπκνεχτ του μακρινού βερολινέζικου Αυγούστου 1914, διαδηλώνει δημόσια, έστω και μόνος του, ενάντια στην αγριανθρωπική και τόσο θλιβερή "εθνική ομοψυχία" των συμπατριωτών του. Πρόκειται για το θαρραλέο νεαρό Ισραηλινό διεθνιστή Ben Arad, που στην ουσία σώζει την τιμή ολάκερης της ταλαιπωρημένης ισραηλινής και διεθνούς αριστεράς, δηλώνοντας δημόσια πως επιλέγει να πάει εδώ και τώρα στη φυλακή παρά να κάνει την υποχρεωτική στρατιωτική του θητεία σε έναν ισραηλινό στρατό που διακρίνεται για τις γενοκτονικές του επιχειρήσεις και τα αμέτρητα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει! (2) Και βέβαια, δεν είναι διόλου τυχαίο ούτε ότι ο Ben Arad αποδέχεται σαν παράσημο τον χαρακτηρισμό του "προδότη", τον οποίο έσπευσαν να του απευθύνουν οι συμπατριώτες του, ούτε ότι το μπαλκόνι του αποτελεί χτυπητή "παραφωνία" καθώς εκεί δεν κυματίζει η εθνική σημαία με το άστρο του Δαυίδ αλλά η κόκκινη σημαία που τίμησαν τόσοι και τόσοι μεγάλοι Εβραίοι επαναστάτες διεθνιστές...

Μέγιστο ηθικό πρόβλημα έχει όμως συνολικά η διεθνής αριστερά, καθώς έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα που χαρακτηρίζονται από τον συμμετρικό τους αμοραλισμό: σε εκείνο των υποστηρικτών της ουκρανικής αντίστασης που δεν υποστηρίζουν όμως την παλαιστινιακή αντίσταση. Και σε εκείνο των υποστηρικτών των Παλαιστινίων που αρνούνται όμως να υποστηρίξουν και τους Ουκρανούς. Οι συνέπειες αυτής της κατάστασης είναι προφανείς και αναμενόμενες: πλήρης αναξιοπιστία και αναπόφευκτη χρεοκοπία αυτής της αριστεράς που νοεί και πράττει στη βάση των δύο μέτρων και δύο σταθμών, ενώ οι εξοντωτικοί πόλεμοι που έχουν εξαπολύσει η Ρωσία του Πούτιν και το Ισραήλ του Νετανιάχου κατά των λαών της Ουκρανίας και της Παλαιστίνης παρουσιάζουν πολύ περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές. Εξάλλου, δεν θα ήταν ο Ρώσος ΥΠΕΞ και δεξί χέρι του κ. Πούτιν, ο κ. Σεργκέι Λαβρόφ που θα μας διέψευδε, όταν επιμένει να δηλώνει κατηγορηματικά ότι "το Ισραήλ έχει παρόμοιους στόχους με τη Ρωσία" καθώς κάνει στη Γάζα τα ίδια που κάνει η Ρωσία στην Ουκρανία (3)....

Σημειώσεις

1. https://www.efsyn.gr/politiki/i-apopsi-tis-efsyn/425071_emploki-horis-oria

2. Βλέπε το έξοχο βίντεο του CNN με τίτλο "Israeli teen opens up about choosing jail over military service": https://www.youtube.com/watch?v=fhzEDGmWJV4

3. Βλέπε το άρθρο μας με αυτές τις δηλώσεις του Σεργκέι Λαβρόφ: https://www.contra-xreos.gr/index.php/arthra/to-israil-exei-paromoious-stohous-me-ti-rosia

ΠΗΓΗ: www.contra-xreos.gr

 
Copyright © 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου