Πάνε κάποια χρόνια από τότε που παραδεχόταν ότι δεν χρειάστηκε ποτέ στη ζωή του να ζήσει με 800 ευρώ τον μήνα. Στο μεταξύ, η ακρίβεια μετέτρεψε τα 800 σημερινά ευρώ σε περίπου 600 εκείνης της περιόδου, αν και όλοι παραμένουμε τακτικοί πληρωτές λογαριασμών, επισκέπτες σούπερ μάρκετ και καταναλωτές καυσίμων. Για να αφήσουμε στην άκρη ότι υπάρχουν ακόμα αμοιβές που δεν φτάνουν καν τα 600 ευρώ.

Πριν από μερικές ημέρες απάντησε σε άνεργους στην Καβάλα ότι «αυτή είναι η ελεύθερη οικονομία και κάποιοι μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους». Ήταν μια δήλωση που μπορεί να μην ξεπέρασε το «κορυφαίο» που είχε ξεφουρνίσει στο προστατευόμενο για τη φυσική του ομορφιά δάσος του Ερημίτη της Κέρκυρας, ότι «κάποια στιγμή θα καεί», για να δικαιολογήσει την τσιμεντοποίησή του, αλλά σίγουρα εισέρχεται στο προσωπικό του Τop 10.

Οπως και το ότι, χωρίς να ιδρώσει προχθές στο ντιμπέιτ, επανέλαβε ότι δεν σκοπεύει να ρίξει τον ΦΠΑ και άλλους έμμεσους φόρους, που πλήττουν κυρίως τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Είναι απλό. Δεν τον νοιάζει πώς ζουν και επιβιώνουν οι απλοί άνθρωποι γιατί ποτέ δεν είχε σχέση μαζί τους.

Οταν είσαι βουτυροθρεμμένος, δεν έψαξες ποτέ δουλειά, δεν χρειάστηκε ποτέ να ιδρώσεις, δεν φοβήθηκες αφεντικό, γιατί αρκούσε το όνομα ή έστω ένα τηλεφώνημα του μπαμπά, που τον είχες «Θεό», γι’ αυτό και ακολούθησες το επάγγελμά του (όπως έλεγε το παλιό ανέκδοτο), είναι λογικό να μην δίνεις δεκάρα για το πόπολο.

Θα περάσει στην Ιστορία ως ο σύγχρονος εκπρόσωπος της σχολής των Κυνικών. Κάτι σαν Διογένης του 21ου αιώνα. Μόνο που σε αντίθεση με τους αρχαίους Κυνικούς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απαξιώνει τον υλικό πλούτο και θεωρεί ιδανικό σπίτι ένα πιθάρι όχι για τον ίδιο, αλλά για τους άλλους.

πηγη: https://www.avgi.gr