12 χρόνια πριν, η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον (αποφυλακισμένο πλέον) μπάτσο Κορκονέα αποκάλυψε τη γυμνή αλήθεια του Κράτους που δεν είναι άλλη από τον θάνατο. 12 χρόνια μετά, είμαστε αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή κατάσταση μετρώντας 100 νεκρούς τη μέρα, αποτέλεσμα μιας εγκληματικής κρατικής πολιτικής για την πανδημία του κορωνοϊού.

Θα περίμενε κανείς ότι η απάντηση σε μια τέτοιου μεγέθους κρίση θα έπρεπε να είναι τελείως διαφορετική: θα υπήρχε ενίσχυση όλων των βαθμίδων του δημόσιου συστήματος υγείας, θα υπήρχε κοινωνική πρωτοβουλία, θα υπήρχε στήριξη των κοινοτικών δομών προστασίας, υγείας και πρόνοιας, θα υπήρχε σωστή ενημέρωση και επιμόρφωση των πολιτών πάνω σε ζητήματα υγιεινής, θα υπήρχε πραγματική στήριξη της κοινωνικής βάσης που πλήττεται. Αντί για αυτά διαπιστώνουμε ότι προωθείται περαιτέρω η λεηλασία της δημόσιας υγείας προς όφελος των ιδιωτικών κλινικών, βλέπουμε να μοιράζονται εκατομμύρια σε καναλάρχες και πάσης φύσης κολλητούς της κυβέρνησης, βλέπουμε κούρσα εξοπλισμών και προσλήψεις μπάτσων και στρατιωτικών, ζούμε στο πετσί μας την αστυνομική διαχείριση της πανδημίας με προκάλυμμα το ιδεολόγημα της ατομικής ευθύνης.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν μόνο ελληνική πρωτοτυπία. Ο παγκόσμιος καπιταλισμός βρίσκεται σε μια διαρκή σπείρα κρίσεων και φαίνεται πως η μοναδική λύση για τη σωτηρία του είναι η εγκαθίδρυση ενός διαρκούς καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. Δεν υπάρχει χώρος πλέον για πολιτικές που προωθούν τη συναίνεση, ο μόνος δρόμος είναι η στρατιωτικοποίηση και η καταστολή. Η μοναδική παραχώρηση προς την κοινωνία είναι ο αγελαίος ατομικιστικός καταναλωτισμός, κι αυτό μόνο για όσους γλυτώσουν από την περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων και την ολοένα και μεγαλύτερη αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων. Στις συνθήκες της Ανατολικής Μεσογείου το καθεστώς έκτακτης ανάγκης παίρνει και τη μορφή της κανονικής πολεμικής προετοιμασίας. Τα ανακοινωθέντα πολεμικού τύπου από τα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας έχουν κι έναν εκπαιδευτικό χαρακτήρα, προσπαθώντας να εθίσουν την κοινωνία στην αντιμετώπιση της ίδιας της ζωής ως πολεμικής σύγκρουσης.

Φυσικά παίζουν ρόλο και οι ιδιαιτερότητες του ελληνικού καπιταλιστικού σχηματισμού. Η αστική τάξη της χώρας διαμορφώθηκε στην πλειοψηφία της από τους κάθε λογής μαυραγορίτες, λαθρέμπορους και δωσίλογους της Κατοχής, επιζώντας πάντα με κρατικό χρήμα. Το πολιτικό προσωπικό δεν είναι τίποτα άλλο από μια συμμορία που με διάφορες μορφές λεηλατεί εδώ και δεκαετίες την εργατική και τις άλλες υποτελείς τάξεις. Καθόλου περίεργο, λοιπόν, που αυτό το σύμπλεγμα εγκληματιών έχει μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία πλουτισμού και διαιώνισης της εξουσίας και των προνομίων τους.

Ωστόσο, πλέον η κυβέρνηση τελεί υπό καθεστώς πανικού. Οι χιλιάδες νεκροί κι οι εικόνες των μαζικών τάφων την έχουν φέρει στα όριά της. Αντιλαμβάνεται πως τα χρονικά περιθώρια που μπορούσε να βασίζεται στην κοινωνική συναίνεση έχουν στερέψει δραματικά και κάνει τη φυγή προς τα εμπρός περιστέλλοντας πλέον ακόμη και βασικές αρχές της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας που καταχρηστικά ονομάζεται «δημοκρατία», όπως το δικαίωμα στη συνάθροιση και την πολιτική διαμαρτυρία. Το όργιο αστυνομοκρατίας και καταστολής στην επέτειο του Πολυτεχνείου και η εκ νέου απαγόρευση του δικαιώματος στη συνάθροιση για την επέτειο της κρατικής δολοφονίας του 15χρονου αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου είναι μια επένδυση στον φόβο που προκαλεί η καταστολή. Η κυβέρνηση μάλλον αγνοεί όμως ένα μεγάλο δίδαγμα της ιστορίας: πως υπάρχει ένα σημείο όπου η καταστολή πλέον δε φοβίζει αλλά εξοργίζει. Αυτό το σημείο είναι πολύ κοντά.

Οι συνθήκες μέσα στις οποίες ζούμε δε διαφέρουν πάρα πολύ από αυτές που οδήγησαν στην εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Έχουμε ξαναγράψει πως οι εξεγέρσεις δεν έρχονται ως γραμμική συνέπεια των κοινωνικών αιτιών που τις δημιουργούν. Δεν προγραμματίζονται και σίγουρα δεν επαναλαμβάνονται με τους ίδιους τρόπους, ειδικά στις επετείους τους. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πότε θα έρθει και ποια μορφή θα έχει η επόμενη κοινωνική εξέγερση. Θα αναλάβουμε όμως την ευθύνη αυτήν τη φορά να πάει ένα βήμα παραπέρα, ένα βήμα προς την Κοινωνική Επανάσταση. Το χρωστάμε στη μνήμη του Αλέξη, στη μνήμη όλων των δολοφονημένων από το κράτος, το χρωστάμε στην ίδια τη ζωή. Η ώρα δεν αργεί.

Την Κυριακή 6/12/2020 ως Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης συμμετείχαμε από κοινού με άλλους συντρόφους και συντρόφισσες στην πορεία γειτονιάς που πραγματοποιήθηκε στη Σταυρούπολη. Κατά τη διάρκεια της πορείας κρεμάστηκε γιγαντοπανό σε κτήριο το οποίο προσέγγισε το μπλοκ των διαδηλωτών. Λίγες ώρες αργότερα πλαισιώσαμε και τη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στη γέφυρα Βούλγαρη, όπου αναρτήθηκε γιγαντοπανό. Στις δύο αυτές παρεμβάσεις στα γιγαντοπανό που αναρτήθηκαν αναγραφόταν το εξής σύνθημα: “Κράτος και κεφάλαιο δολοφονούν με σφαίρες μπάτσων, υποβάθμιση του Ε.Σ.Υ., οικονομική εξαθλίωση, εγκλεισμό σε καμπ-φυλακές. Αγώνας ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.” Νωρίτερα σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποίησαν πορεία γειτονιάς στην Άνω Πόλη, καθώς και συγκεντρώσεις-παρεμβάσεις με πανό και τρικάκια στη συμβολή των οδών Ολυμπιάδος και Κασσάνδρου, στο πάρκο της ΕΡΤ3, στο πάρκο Κρήτης, στη Ροτόντα, στην πλατεία Ναυαρίνου, στο Κουλέ Καφέ Άνω Πόλης, στους Κήπους του Πασά και στο πάρκο του Αρχαιολογικού Μουσείου επί της Β. Όλγας. Μικροφωνικές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Σχολείο και στις φοιτητικές εστίες. Οργανώσεις αναρχικών και κομμουνιστών πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις έξω από το Γαλλικό Ινστιτούτο επί της Λεωφόρου Στρατού, στους Αμπελόκηπους και στη Λεωφόρο Νίκης.

Χαιρετίζουμε κάθε αγωνιστική κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε πανελλαδικά προχθές, χθες και σήμερα ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Το αίμα δεν είναι νερό, η μνήμη δεν είναι σκουπίδι. Το μήνυμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008 παραμένει ζωντανό και επίκαιρο στις μέρες μας κόντρα σε κάθε υλική και κατασταλτική αντιξοότητα. Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε όλους τους συλληφθέντες και τους προσαχθέντες. Θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε συλλογικά και οργανωμένα στον δρόμο του αγώνα για την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση. Η αντίσταση είναι μονόδρομος!

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)

e-mail επικοινωνίας: lib_thess@hotmail.com

blog: libertasalonica.wordpress.com

https://youtu.be/gsrNHuEWN_M?t=1

https://youtu.be/3FaDNA5IsOI