Οι δημοτικές εκλογές πλησιάζουν και οι συζητήσεις και τα σενάρια δίνουν και παίρνουν! Από διάφορες κατευθύνσεις εμφανίζονται υποψήφιοι και καμαρώνουν στο διαδίκτυο μια και είναι, ως είθισται, «οι καλύτεροι, οι πιο έντιμοι, οι πιο ακέραιοι συμπολίτες μας». Είναι όμως έτσι πάντοτε ή συμβαίνουν και εξαιρέσεις; Είναι τόσο πολλοί οι υποψήφιοι δημοτικοί άρχοντες, που αναρωτιέμαι αν θα μπορούσαν να υπάρξουν και ακραίες περιπτώσεις υποψηφίων που να συγκεντρώνουν ΟΛΑ τα ακραία και δύσοσμα χαρακτηριστικά που θα ήταν δυνατόν να φανταστούμε. Τι λέτε, λοιπόν, να προσπαθήσουμε και να επινοήσουμε έναν τέτοιο υποψήφιο δημοτικό άρχοντα σε μια μικρή ή μεγάλη ελληνική πόλη; Εκεί, λοιπόν, εμφανίζεται κάποιος που χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια θα σας τον περιγράψω, ή θα τον αποκαλύψω αν υπάρχει, για να τον παραδώσω, έτσι γυμνό πλέον, που δεν θα μπορεί να κρυφτεί, στην τοπική κοινωνία.
«Σας μιλώ για έναν τυχοδιώκτη και καιροσκόπο! Για τον πανούργο και αδίσταχτο πολιτευτή, τον ραδιούργο άνθρωπο των παρασκηνίων, που πατάει επί πτωμάτων για να αναρριχηθεί, που περιπαίζει και εκμεταλλεύεται όποιον βρει μπροστά του για να γραπώσει ένα αξίωμα, να το στραγγαλίσει και να το εξευτελίσει! Σας μιλώ για ένα τιποτένιο υποκείμενο που είναι ο ορισμός της υποκρισίας, χωρίς τσίπα, χωρίς ντροπή! Για έναν γυμνοσάλιαγκα που έρποντας και γλείφοντας νόμισε πως θα γίνει αυτοκράτορας και πως η τοπική κοινωνία που συνεχώς την εξαπατούσε και την περιέπαιζε θα του χρωστούσε και θα τον δόξαζε. Για έναν αρουραίο της πολιτικής. Που είναι ο ορισμός της αναξιοπρέπειας.
»Σας μιλώ για ένα σιχαμερό ερπετό που όταν κάποιος διανοηθεί και διατυπώσει άποψη, γίνεται θανάσιμος εχθρός του και θα του διοχετεύσει το δηλητήριο. Για έναν κηφήνα που και τι δεν σκαρφίζεται για να επιβιώνει λάθρα και το θεωρεί κατόρθωμα και κομπάζει και χασκογελά και χαίρεται, που όλους τους ξεγελάει και μετά τους ειρωνεύεται. Και μετά κορδώνεται και καμαρώνει γιατί είναι κοπρίτης μοναδικός. Που λανσάρεται ως σωτήρας των ανυποψίαστων συμπολιτών του, που όμως τελικά θα τους περιφρονήσει, θα τους μειώσει και θα τους κατασυκοφαντήσει, έτσι για πλάκα, για να ικανοποιήσει το άρρωστο ΕΓΩ του που τον καθορίζει και είναι πλέον η φύση του. Ενας χαμαιλέοντας που αλλάζει συνέχεια χρώματα και που προσαρμόζεται ανερυθρίαστα οπουδήποτε, αρκεί να υπάρχει έστω και ένα μικρό κοκαλάκι για να το γλείψει».
Αυτό περιγράφει έναν ανύπαρκτο υποψήφιο ή μήπως σας θυμίζει κάποιον; Ή τον συναντήσατε κάποτε εκεί που βρισκόσασταν, στη μικρή ή μεγάλη όμορφη πόλη σας; Τι λέτε λοιπόν για έναν τέτοιο παλιάτσο της πολιτικής; Θα μπορούσε ένα τέτοιο υποκείμενο να ζητήσει την ψήφο σας; Θα του τη δίνατε ή θα τον φτύνατε στη μούρη;
πηγή: https://www.efsyn.gr