Ο πόλεμος στην Ουκρανία δημιουργεί αναμφισβήτητα νέα δεδομένα στο γεωπολιτικό γίγνεσθαι. Το στρατηγικό λάθος των ΗΠΑ να περικυκλώσουν την Ρωσία αντί να την εντάξουν σε μία νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης, έστειλε την Μόσχα στην αγκαλιά του Πεκίνου. Αυτό από μόνο του το γεγονός είναι σε θέση να δημιουργήσει ένα αντίπαλο δέος στην παντοδυναμία των ΗΠΑ και της Δύσης όπως αυτή έλαβε χώρα μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Μία παντοδυναμία που εκφράστηκε πολλές φορές με τις δύο εισβολές στο Ιράκ, την ανατροπή του Καντάφι και την αντικατάστασή του με φατρίες που σκορπούν τον όλεθρο στη Λιβύη, το πραξικόπημα ανατροπής του νόμιμα εκλεγμένου προέδρου Μόσρι στην Αίγυπτο γιατί ο τελευταίος δεν υπάκουε στα κελεύσματα της Ουάσιγκτον, την αποτυχημένη απόπειρα ανατροπής του Άσαντ στη Συρία.
Αυτό το υπό δημιουργία αντίπαλο δέος ήδη φέρνει αποτελέσματα δυσμενή για τις ΗΠΑ. Από την μία η δημιουργία της οικονομικής συμμαχίας των BRICS ( Κίνα, Ρωσία, Βραζιλία, Νότιος Αφρική, Ινδία) που απειλεί την ηγεμονία των ΗΠΑ και της Δύσης. Από την άλλη η στροφή παραδοσιακών συμμάχων των Αμερικανών, όπως η Σαουδική Αραβία που στρέφεται προς Κίνα και δημιουργεί ρήγμα στη Μέση Ανατολή. Την ίδια περίοδο η ρωσική οικονομία δείχνει να αντέχει στις κυρώσεις της Δύσης ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες απλά επιβεβαιώνουν τον ρόλο τους ως μαριονέτες της Ουάσιγκτον.
Αλλά και στην Αφρική τα γεγονότα δεν ευνοούν τις δυτικές δυνάμεις. Οι εξελίξεις στον Νίγηρα ρηγματώνουν την επί χρόνια κυριαρχία της νεοαποικιοκρατίας και απειλούν δυνάμεις που έχουν επενδύσει πολλά στην αξιοποίηση του πλούσιου ορυκτού πλούτου της Αφρικής, όπως η Γαλλία. Στην ανατολική Αφρική η επενδυτική διείσδυση της Κίνας συνεχώς αυξάνεται. Στην Δυτική η Ρωσία αξιοποιεί τις ληστρικές εκμεταλλεύσεις της Γαλλίας για το ουράνιο στον Νίγηρα και δημιουργεί ισχυρές βάσεις επιρροής. Δεν είναι τυχαίο ότι οι λαοί της περιοχής σηκώνουν ρωσικές σημαίες. Νίγηρας, Μάλι , Μπουρκίνα Φάσο αμφισβητούν ευθέως όχι μόνο την Γαλλία αλλά και τις ΗΠΑ που απειλούν με νέες στρατιωτικές επεμβάσεις. Την ίδια στιγμή χώρες που διοικούνται από φίλο-αμερικανικές και φιλοδυτικές ελίτ στέκονται στο πλευρό του Παρισιού και της Ουάσιγκτον.
Σε κάθε περίπτωση η παγκόσμια κυριαρχία της δύσης απειλείται. Κάποιοι υπογραμμίζουν κάτι που δεν φαίνεται εκ πρώτης όψεως: Την αρχή της παρακμής της Δύσης. Σε αυτό το παγκόσμιο σκηνικό η ηγεσία μιας χώρας όπως η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι δεδομένη στους σχεδιασμούς της Ουάσιγκτον. Ούτε να ετοιμάζεται να παραχωρήσει νέες νατοϊκές βάσεις σε νησιά μας. Βάσεις που δεν αφορούν ούτε στοχεύουν την Τουρκία αλλά την Ρωσία. Και όμως το καθεστώς Μητσοτάκη με όπλο το 41%, φροντίζει να μετατρέπει την Ελλάδα σε μαριονέτα των ΗΠΑ. Η αντίσταση του λαού και της Αριστεράς σε αυτήν την ζοφερή προοπτική δεν μπορεί να αργεί και άλλο.
πηγη: https://tvxs.gr