Όταν οι Γάλλοι στο Βατερλό κατέρρεαν χάνοντας τα πάντα -αφού τα πυρομαχικά είχαν εξαντληθεί, οι στρατιώτες είχαν καταρρακωθεί και οι σημαίες είχαν κουρελιαστεί- ένας Άγγλος στρατηγός (ή ο Κόλβιλ ή ο Μέτλαντ) φώναξε απευθυνόμενος στους Γάλλους: “Γενναίοι Γάλλοι παραδοθείτε” και τότε ο Γάλλος στρατηγός Πιερ-Ζακ Ετιέν, υποκόμης του Cambronne (γνωστός ως «Στρατηγός Καρμπόν»), αποκρίθηκε: “Merde” (δηλαδή «Σκατά»).

Η μικρή αυτή λεξούλα, σε εκείνη την ιστορική καμπή που όλα ήταν χαμένα, έγινε αντίστοιχη της Αντίστασης (με αντάλλαγμα την τελική πτώση), της υπερηφάνειας που οδηγεί στον θάνατο (έναντι μιας ατιμωτικής ζωής), της μη παράδοσης του υψωμένου σπαθιού με την βεβαιότητα της πτώσης του πολεμιστή (έναντι της παράδοσης του σπαθιού για την επιβίωση του ατιμασμένου πολεμιστή).

Η μικρή αυτή λεξούλα του Καρμπόν έγινε ισοδύναμη με την άλλη λέξη, στα Ελληνικά, των πολεμιστών του ’40, που στα Αλβανικά βουνά -όταν έκαναν γιουρούσι στους Ιταλούς φασίστες- φώναζαν την λέξη (αντί “Merde”)“Αέρα”.

Η μικρή αυτή λεξούλα αποτέλεσε έμπνευση για τον ποιητή μας Κ. Βάρναλη ο οποίος παρωδώντας το ποίημα του τεράστιου Κ. Π. Καβάφη «Η Πόλις», σε ένα δικό του ποίημα με τίτλο «Ελευθερίης Φάος ιρόν» χρησιμοποιεί την (περί) φράση: “αθάνατη λεξούλα του Καρμπόν”.

Τη μικρή αυτή λεξούλα συναντάμε εκ νέου -καμουφλαρισμένη αυτή τη φορά- ως (M.E.R.D.E.) στο ποίημα του Γ. Σεφέρη “Le cheval n’a pas dit M.E.R.D.E” («Το άλογο δεν είπε “σκατά”»), όπου τα αρχικά M.E.R.D.E δεν σημαίνουν «σκατά», αλλά “Madam Eurydice Reviendra Des Enfers” (δηλαδή «Η κυρία Ευριδίκη θα επιστρέψει από τον Άδη»).

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρόεδρος της Ν.Δ. αρχικά και ως πρωθυπουργός αργότερα, σε οποιαδήποτε πρόκληση ή δύσκολη κατάσταση ή κρίση (πολιτική, κοινωνική, οικονομική, ενεργειακή, κλιματική) που γεννήθηκε με ή χωρίς δική του ευθύνη και κλήθηκε (εκ της θέσεως του) να αντιμετωπίσει, ουδέποτε αναφώνησε περήφανα “σκατά”, αντίθετα λειτούργησε κρυπτόμενος, υπεκφεύγοντας της ευθύνης, μεταφέροντας την στους συνεργάτες του, στους πολιτικούς του αντιπάλους (ο Τσίπρας ακόμα και τώρα μνημονεύεται για όλα τα δεινά) και βέβαια στους πολίτες (ξεχωριστά και ένας-ένας) με την περιβόητη «ατομική ευθύνη».

Κλασσική περίπτωση «χεσμεντέν»!

Δέκα μέρες μετά το χάος που δημιούργησαν οι ΒΒΒ -οι Κροάτες χούλιγκανς νεοναζί- που οδήγησε στην εν ψυχρώ δολοφονία του Μιχάλη Κατσούρη.
Δέκα μέρες στις οποίες ο πρωθυπουργός απουσίαζε παντελώς για τις θερινές διακοπές του (όταν δεν έκλεινε δουλίτσες με τους υψηλούς φιλοξενούμενους του στα Χανιά, την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάινεν και τον σύζυγο) της).

Δέκα μέρες που ουδείς παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας την ευθύνη για το αστυνομικό φιάσκο.

Δέκα μέρες μετά ο πρωθυπουργός είχε συνάντηση με τον πρόεδρο της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν και τους 4 ιδιοκτήτες των μεγαλύτερων ΠΑΕ (η ΠΑΕ Άρης δεν κλήθηκε, παρότι είχε νεκρό τον Άλκη Καμπανό) για να εξαγγείλει μέτρα κατά της οπαδικής βίας που είναι ήδη νομοθετημένα και απλά δεν εφαρμόζονται.

Κλασσική περίπτωση «χεσμεντέν»!

Τουλάχιστον ο δήμαρχος Ναυπλίου Δημήτρης Κωστούρος (υποστηριζόμενος από την Ν.Δ.) υπήρξε ειλικρινής με την κοπρολαγνική του αντίληψη περί πολιτικής αντιπαράθεσης, καθώς έριχνε (με το αυτοκίνητο της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης του Ναυπλίου) σκουπίδια και σκατά στην αυλή του σπιτιού του πολιτικού αντιπάλου -διεκδικητή επίσης του δημαρχιακού θώκου- Δημήτρη Ορφανού.
Άλλωστε κατά τον Ανδρέα Λασκαράτο ισχύει το “ότι έχει ο καθείς δίνει”

“Όταν είναι κανείς μέσα στα σκατά μέχρι το λαιμό, δεν του μένει τίποτε άλλο παρά να τραγουδήσει”.

Σάμουελ Μπέκετ, Ιρλανδός συγγραφέας

πηγη: https://www.documentonews.gr