Συνοπτικό συμπέρασμα από τα εγκαίνια της ΔΕΘ: πριν κλείσει ο κύκλος των εκατό πρώτων ημερών, κάτι δεν πάει καλά με τον πρωθυπουργό.

Ήδη το είχαν αναδείξει επιφανείς υποστηρικτές του, από τις σελίδες που συνήθως τον υμνολογούσαν.

Απλώς το ανέφεραν κομψά, ως πρόβλημα γενικά της κυβέρνησης.

Τα συμφραζόμενα, από διαφορετικά εκδοτικά συγκροτήματα, ήταν φωτογραφία του Μητσοτάκη αυτοπροσώπως.

Ο ίδιος εσχάτως έδειχνε αλλόκοτη συμπεριφορά – ακόμη και από τους τόπους της καταστροφής.

Από τη Θεσσαλονίκη το επισημοποίησε: μιλούσε σαν να ήταν άλλος, από τον προηγούμενο Πρωθυπουργό.

Πίσω από τις αλαζονικές μεγαλοστομίες, τους παραπλανητικούς βερμπαλισμούς της παραπλάνησης, την απουσία αυτοκριτικής, την ακατάσχετη υποσχεσιολογία και τη φιλολαϊκή έξαρση, έδειχνε ότι… αντεπιτίθεται, επειδή απειλείται.

Από ποιους; Από τα «μεγάλα ψάρια», που περνούν από τις «τρύπες στα δίχτυα ελέγχου». Σαν να μην ήταν ο ίδιος που τις διαμόρφωσε.

Τώρα θυμήθηκε ότι «δεν συγκυβερνά» με «μεγάλες ακτοπλοϊκές εταιρείες, κολοσσούς των τροφίμων, ισχυρούς της ενέργειας ή του ποδοσφαίρου, κομματικούς φίλους …»

Έτσι πήρε τα πρώτα μέτρα: « Επιχειρηματίες και άλλοι παράγοντες, στο εξής ας χρηματοδοτούν οι ίδιοι την προστασία τους».

Για ξεκάρφωμα, μειώνει κατά 50% και τη φρούρηση που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει: των πολιτικών, – αρχίζοντας από τον εαυτό του.

Μέχρι τώρα σουλατσάριζε πάνω στο άσπρο άλογο που του χορηγούσαν όσοι στοχοποιούνται σήμερα, επειδή τον … στοχοποίησαν.

Σαν να μην ήταν αυτός που τους έδωσε τα πάντα.

Τα καρτέλ – ενέργεια, τρόφιμα, τηλεφωνία, τράπεζες, συν σχολάρχες, κλινικάρχες- θησαύρισαν στην προηγουμένη τετραετία.

Μετέτρεψε τον δημόσιο τομέα σε προσωπικό του φέουδο, το οποίο εκχώρησε κατά τομέα σε Έλληνες και ξένους της επιλογής του.

Με αντάλλαγμα να στηρίξουν την επανεκλογή του.

Οι νευρικές, Λουδοβίκειες, αντιδράσεις του στη Θεσσαλονίκη, επιβεβαίωσαν ότι πλέον στα έγκατα της διαπλοκής, αρχίζουν οι αναζητήσεις για τον επόμενο.

Αναγκαστικά θα είναι από την ίδια παράταξη, καθώς η αντίπαλη θα κάνει καιρό να συνέλθει.

Για να σταθεροποιήσει τη θέση του, είχε επιχειρήσει να κάνει μαριονετίστα.

Να ξηλώσει υπουργούς – για τους λόγους που είχε ξηλώσει τον Θεοδωράκο και τον Χρυσοχοΐδη παλιότερα, ή τους Μηταράκη- Βαρβιτσιώτη τώρα.

Να αντικαταστήσει μετ΄ επαίνων – μια καρέκλα στο Μπερλεμόντ- τον Γεραπετρίτη, για να δώσει τη θέση του στην, αυλική του, Παπαδοπούλου.

Εν τω μεταξύ τα κεφάλια του Άδωνι και του Βορίδη ήδη βρίσκονται τα χέρια του Πατέλη– που κάνει λόμπινγκ και στο υπουργικό Συμβούλιο, για νομικούς ριζοσπαστισμούς που οι ίδιοι απορρίπτουν.

Τελικά η διαβεβαίωση ότι «δεν θα κάνει ανασχηματισμό» έδειξε πώς ούτε καν τον Κικίλια -που είχε προγράψει -δεν μπορεί να μετακινήσει.

Για τον ίδιο λόγο: όσοι τον προβάλαν ως λύση, τώρα τον αντιμετωπίζουν ως πρόβλημα.

Πριν καν ανεβεί στη Θεσσαλονίκη, ήταν φανερό ότι ο μύθος του «καλύτερα προετοιμασμένου πρωθυπουργού» ανασκευάζεται από τους δημιουργούς του.

Με πληροφορίες από Ieidiseis   και koutipandoras.gr