Στις προγραμματικές είπε ότι ηγείται «Κράτους που πατάει στέρεα κι είναι έτοιμο να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών…». Πως τα πάει έκτοτε η χώρα του ‘πολυδύναμου εκσυγχρονισμού’ στον τομέα της ασφαλείας των πολιτών;
Αναγνωρίζω ότι πάει μια χαρά το αίσθημα ασφάλειας των επενδυτών του real estate, των Funds των κατασχέσεων και της ποικίλης εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Πρόβλημα αναφύεται μόνον αν τυχόν χρειαστεί κανείς ασθενοφόρο στην εξωτική νέα Μάκρη, περιπολικό από Κακαβιάς μέχρι αιματοβαμμένης Νέας Φιλαδέλφειας ή πυροσβεστικό από Δαδιάς μέχρι νοτίας Ρόδου!
Τινές υπηρεσίες πωλούνται είτε με επιδοτούμενη ιδιωτική ασφάλιση των περιουσιών είτε με ΙΧ υπηρεσίες φύλαξης είτε με ιδιωτική περίθαλψη. Ίσως δεν είναι τελείως τυχαίο ότι οι νεκροί του φονικού θέρους έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Κάποιοι εξ αυτών έπεσαν στο καθήκον (εργατικά ατυχήματα), κάποιοι ήταν αγρότες που προσπάθησαν να σώσουν περιουσίες, κάποιοι ήταν άνθρωποι χωρίς επάρκεια μέσων και δυνατοτήτων προκειμένου να διαφύγουν μόνοι τους κι οι πλείστοι ήταν «ταλαίπωροι μετανάστες». Ουδείς ήταν μεγιστάνας του πλούτου.
Το ισχυρό κράτος βεβαίως χρειάζεται ενίοτε και στους ισχυρούς, έστω και σπανιότερα. Επίσης χρειάζεται σε όλους στα θέματα εθνικής ασφάλειας, τα οποία δεν υπάγονται στην καθημερινότητα κι έτσι τα κακά νέα δεν μαθαίνονται εύκολα. Μια χαρακτηριστική περίπτωση είχαμε φέτος στο όνειδος της Νέας Αγχιάλου, που επιχειρείται ματαίως να κρυφτεί πίσω από κάποια ΕΔΕ.
41% και ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Γιατί επέλεξαν τότε οι Έλληνες δις τον κ Μητσοτάκη, με κριτήριο τα θέματα ασφάλειας; Ονειρευόταν άραγε μια τέτοια καρικατούρα κράτους; Η δις επιλογή κι η συνεχιζόμενη ανοχή υπάγονται στο «μη χείρον, βέλτιστον»! Ποιος ξέρει λοιπόν τι γνώμη είχαν διαμορφώσει για την διαχειριστική επάρκεια και την αξιοπιστία των εναλλακτικών λύσεων που τους προτείνονταν στα θέματα ασφαλείας από την Αντιπολίτευση…
Α) τα ΜΜΕ είναι μια παράμετρος για να καταλήξει το κοινό σε μια άδικη σύγκριση.36 νεκροί κι οι αναφορές τους είναι λιγότερες κι από τις αναφορές στις μέλισσες του Έβρου. Ο ρόλος των ΜΜΕ με παρασιωπήσεις, ψέματα, υμνωδίες και κατασυκοφάντηση του αντιπάλου ως «παραλία» είναι προφανής. Από την άλλη χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει, οπότε δεν αρκεί η ερμηνεία της ενημέρωσης 108! Μετά τα Τέμπη (57), όλοι τα ήξεραν όλα. Οι δε καμένοι μετανάστες είναι το 5% των πνιγμένων της Πύλου. Γιατί λοιπόν οι σώφρονες εκλογείς να αλλάξουν στάση έτσι απότομα; Τι άλλαξε;
Β) η μεταμνημονιακή πολιτική συγκυρία: Το αίτημα της σταθερότητας μετά από μακρές περιόδους αναστάτωσης είναι εξαιρετικά ισχυρό. Η πανσπερμία, η διγλωσσία, η ανοικτή αμφισβήτηση του επικεφαλής, η δημιουργική ασάφεια, το ποικιλώνυμο brain storming κά χαριτωμένα της Αριστεράς βρίσκονται τελείως εκτός κλίματος και καθιστούν την επίδειξη ηγετικότητας μέχρις αυταρχισμού εκ μέρους του αντιπάλου, ένα σοβαρό στοιχείο υπεροχής του.
Γ) Βαβέλ των αντιπολιτευόμενων κομμάτων: Σήμερα η κυβερνητική εναλλακτική δεν μπορεί να είναι μονοκομματική αλλά απαιτεί πολυκομματική συνεννόηση ανθρώπων που αποπνέουν ότι αλληλομισούνται περισσότερο από όσο εχθρεύονται τον «Κυβερνήτη». Θεωρείται ασφαλής επιλογή ο ινσπέκτορ Κλουζώ γιατί αυτοί που ηγούνται της δημοκρατικής αντιπολίτευσης δεν διαθέτουν συνείδηση παράταξης, όπως επιβεβαιώνει κι η σημερινή στάση τους στον Δήμο Αθηναίων.
Δ) Το κυβερνητικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει στο δράμα Όχι τόσο το επιχειρησιακό παρελθόν ( Μάτι και συμφραζόμενα) όσο μια οπτική που συχνά απαξίωνε εμπράκτως το δημόσιο αγαθό ‘ασφάλεια’ ενόσω αρκείτο στο να διατρανώνει την αλλεργία προς ό,τι το ένστολο. Παρέκαμπτε έτσι την πασίγνωστη λεπτομέρεια ότι το κυβερνητικό άθλημα με τις στολές παίζεται. Η εκπαραθύρωση Πανούση μπορεί λοιπόν να σήμανε περισσότερα … από ότι το Μάτι, το μεταναστευτικό και το πανεπιστημιακό άσυλο μαζί. Η δε συνεχιζόμενη έλλειψη αυτοκριτικής στερεί αξιοπιστία, η έλλειψη διεξοδικού σχεδιασμού κάνει την κάθε καταγγελία απρόσφορη ενώ μάλιστα το κενό σε θέματα της ασφάλειας του λαού κινδυνεύουμε να το γεμίσουν άλλοι, μόλις αποφυλακιστούν.
Ε) Ο θολός κοσμοπολιτισμός ενός ρεύματος του ΣΥΡΙΖΑ επέτρεψε συχνά στον Μητσοτάκη να παραστήσει τον μέγα Πατριώτη και να εγκαλεί την προοδευτική παράταξη για μειωμένο πατριωτισμό, για πρώτη φορά μετά από την προδοσία της Κύπρου κι όσα την ακολούθησαν.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ