Του Νίκου Λακόπουλου
Υπό άλλες συνθήκες -και με άλλη κυβέρνηση- πιθανότατα στα δελτία ειδήσεων και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων θα ήταν πρώτο θέμα η είδηση που δεν υπάρχει καν ως μονόστηλο -σαν μια φυσική κατάσταση, μια ρουτίνα.
Μόνο στη Lifo δημοσιεύεται μια αεροφωτογραφία με τάφους και το σημείωμα του Στ. Τσαγκαρουσιάνου: » Κάθε μέρα ―κάθε μέρα!―, 100 οικογένειες θάβουν το αγαπημένο τους πρόσωπο, τυλιγμένο με σελοφάν, σε μια άδεια εκκλησία, ανυπεράσπιστες απέναντι στην αρρώστια. Μόνο το πρώτο 11ήμερο του Δεκεμβρίου 1.066 σπίτια έζησαν μιαν σχεδόν εξωγήινη εμπειρία θανάτου».
Αντίθετα η είδηση πως η …Υπέρκομψη Μαρέβα θα εμβολιασθεί γίνεται ρεπορτάζ στον Σκάι -λίγες μέρες αφότου η Μεγαλειοτάτη -όπως θα ήταν πιο σωστό- βιντεοσκοπείται να κάνει μοτοκρός στην Πάρνηθα με τον σύζυγο πρωθυπουργό να κάνει ανέμελος ποδηλατάδα -χωρίς μάσκα. Μάλλον ζούνε σε άλλη χώρα.
Είναι που ο Πρωθυπουργός είναι «ανθρώπινος» εξήγησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Κατέβηκε από το ποδήλατο για να φωτογραφηθεί με κοινούς θνητούς -τόσο απλός, τόσο προσιτός και τόσο χαμογελαστός -παρότι την ίδια μέρα πέθαιναν και θάβονταν με συνοπτικές διαδικασίες εκατό άνθρωποι -χωρίς πρόσωπο, μια ανώνυμη στατιστική που κάνει περήφανο τον υπουργό Ανάπτυξης.
Οι θάνατοι είναι ένας δείκτης και ο Γεωργιάδης πανηγυρίζει που είναι μικρότερος από το Βέλγιο δώδεκα φορές. ‘Είμαστε καλύτερα από όλους¨! Και όπως τονίζει πάλι σχολιαστής του Σκάι η κυβέρνηση δεν έχει να φοβάται τίποτε, αφού είναι τόσο μπροστά στις δημοσκοπήσεις.
Σε άλλη περίπτωση λέει κυνικά ο Άδωνις Γεωργιάδης με εκατό νεκρούς την ημέρα μια κυβέρνηση θα είχε πέσει. Αλλά με αυτή την κυβέρνηση δημοσιογράφοι παραιτούνται ή απολύονται και τα μέσα ενημέρωσης που γράφουν για την Υπέρκομψη Μαρέβα -επιδοτούνται.
«Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση, το τελευταίο ειδικά διάστημα, έχει χάσει τη μπάλα στη διαχείριση της πανδημίας. Και το χειρότερο είναι πως επιχειρεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με όρους επικοινωνίας, γεγονός που το επιτείνει!» γράφει ο Βασίλης Σκουρής στο Ieidiseis.gr.
Ο «Μωυσής» και η Έξοδος
Aπό το πρώτο κύμα της πανδημίας ήταν φανερό πως η κυβέρνηση δεν είχε στόχο την πανδημία, αλλά τις δημοσκοπήσεις: πώς θα παραμείνει δημοφιλής μετά το λοκ ντάουν -το «απαγορευτικό» λέει άστοχα ο κ. Μπαμπινιώτης. Πώς θα κρύψει την εικόνα των θανάτων στο δεύτερο λοκ-ντάουν και πώς θα εκπέμψει μια εικόνα ευτυχίας -σαν κι αυτή που αποπνέουν η Υπέρκομψη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης -που γελά ακατάπαυστα σε κάθε συμφορά, είτε πρόκειται για σεισμό, πλημμύρες, εκατόμβες νεκρών.
Η κυβέρνηση και ειδικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι προϊόν μιας απίστευτης επικοινωνίας όπου όλα αντιστρέφονται: ο ατζαμής γίνεται πετυχημένος μάνατζερ, ένα άσχημο πρόσωπο παρουσιάζεται ως κομψό, η αποτυχία ως επιτυχία.
Υπό άλλες συνθήκες να το πεις τον Κυριάκο Μητσοτάκη «Μωυσή» θα ήταν ειρωνεία από έναν σκιτσογράφο σε αντιπολιτευόμενη εφημερίδα. Ωστόσο αυτό γράφτηκε σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα:
«Οι Εβραίοι χρειάστηκε να περάσουν την Ερυθρά θάλασσα για να ξεφύγουν από τους Αιγύπτιους. Ο Κυριάκος καλείται ως νέος Μωυσής να βρει λύσεις εκεί που οι άλλοι βρίσκουν αδιέξοδα και να οδηγήσει έτσι έναν τυραννισμένο λαό στην γη της επαγγελίας. Έναν λαό όμως που είναι πλέον έτοιμος για την «Έξοδο»».
Φυσικά όλα αυτά είναι για γέλια και πιθανόν να γελάνε πολλοί στην ίδια τη Νέα Δημοκρατία, αλλά ο «Μωυσής» όχι μόνο τους οδήγησε στην εξουσία, αλλά θα τελειώσει οριστικά με τον Τσίπρα- αν πάει ξανά σε εκλογές, όπως λένε οι δημοσκοπήσεις.
Οι τελευταίες ωστόσο δημοσκοπήσεις δείχνουν μια πτώση της δημοφιλίας του «Μωυσή» -από 70% σε 50%, της κυβέρνησης -από 20% σε 15%- και της ικανοποίησης από την κυβέρνηση που βρίσκεται σε ολοφάνερη κατάρρευση:
Στις «Τάσεις» της MRB για -παράδειγμα- η λέξη που εκφράζει περισσότερο τους πολίτες για το παρόν και το μέλλον της χώρας είναι η λέξη «Φόβος» (54%). Ένα φόβο που διαχειρίστηκε η κυβέρνηση ως τώρα για να εκβιάσει μια αποδοχή της κυβέρνησης, αφού αν δεν τα καταφέρει αυτή η κυβέρνηση, η καταστροφή έρχεται.
Ένας λαός φοβισμένος
Ένας φοβισμένος λαός αρπάζεται από έναν ηγέτη που είναι «ναι, μεν, αλλά», αλλά είναι αυτός που έχουμε. Δεν μπορεί, δεν θέλει κανένας να αποτύχει, αν και η πλειοψηφία πια αισθάνεται πως έχει αποτύχει. Μόνο το 40% ελπίζει κι άλλο τόσο αισθάνεται ντροπή (28%) και οργή (40%).
Στο ερώτημα «πώς πιστεύετε ότι πάνε τα πράγματα γενικά στη χώρα μας» για την MRB το 63,8 % απαντά «Πολύ άσχημα-Αρκετά άσχημα» και το 69,8 % «Πολύ κακή – κακή». Για την Pulse -και τον Σκάι- ωστόσο το ποσοστό αυτό στο «πώς θα πάνε τα πράγματα στην οικονομία την επόμενη χρονιά» γίνεται 49% χειρότερα και 43% καλύτερα ή τα ίδια.
Μέσα σ΄αυτό το κλίμα -φόβου, ντροπής, οργής και ελπίδας- όπου όλοι είμαστε περίπου μελλοθάνατοι που η κυβέρνηση μπορεί να μας σώσει- έρχεται το εμβόλιο, συν …12 ευρώ τον μήνα αύξηση στους χαμηλόμισθους -πενήντα ευρώ για τους υψηλόμισθους. Η κυβέρνηση μάλλον λίγα πράγματα μπορεί να κάνει για να μειώσει -όπως υποσχέθηκε- τους φόρους, αλλά δεν θα επιβάλλει –λέει- νέους φόρους.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη που φάνταζε ισχυρή μάλλον δεν πείθει πλέον και το ερώτημα είναι αν θα πάει για εκλογές -που ως τώρα όλα έδειχναν αν θα τις κερδίσει- ή αν θα τραβήξει το δρόμο της κατάρρευσης που μπορεί να πάρει και την μορφή χιονοστιβάδας.
Η ώρα του λογαριασμού
Η κυβέρνηση αυτή άρχισε με τεχνικά μέτρα που αφορούν την ίδια την εξουσία, εδραιώνοντας ένα καθεστώς που στηρίζεται στον έλεγχο της ενημέρωσης, την ιδεολογική ήττα της Αριστεράς και την πειθαρχημένη κοινωνία υπό το δόγμα «νόμος και τάξη» με ένα υπερσυντηρητισμό που φτάνει στα όρια του αναχρονισμού.
Μόνο που φτάνει η ώρα του λογαριασμού: Αντί για καλές δουλειές και ανάπτυξη, ανεργία, ύφεση και φτώχεια. Χιλιάδες νεκροί από την πανδημία, λουκέτα και εξαθλίωση ολόκληρων στρωμάτων, μαζί με την οργανωμένη σφαγή των επιχειρήσεων «ζόμπι» στο όνομα της «ανάταξης» της οικονομίας.
Πολλοί διορατικοί από τη Νέα Δημοκρατία παίρνουν αποστάσεις από τον «Μωυσή» που θα κληθεί σε απολογισμό για την θητεία του, όταν ο φόβος θα έχει περάσει και οι πολίτες θα κρίνουν απελευθερωμένοι. Οι -τηλεοπτικές- εικόνες καταρρέουν πολύ γρήγορα ή και απότομα αν τραβήξουμε την πρίζα.
Και μόνο η δήλωση της Φώφης Γεννηματά για «προοδευτική διακυβέρνηση» έσκασε σαν βόμβα στο πολιτικό σκηνικό. Αν ισχύει -μια σύγκλιση των προοδευτικών κομμάτων, βασικά ΣΥΡΙΖΑ-Κινάλ, τα πλάνα αλλάζουν: ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα τολμήσει να πάει σε πρόωρες εκλογές. Με απλή αναλογική -ακόμα και αν δεν έχει κι άλλη φθορά- δεν θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση, όπως θα μπορεί μια προοδευτική συμμαχία.
Αν δεν πάει σε εκλογές, η αργή ή γρήγορη δημοσκοπική κατάρρευση θα τον αναγκάσουν έτσι κι αλλιώς να πάει σε εκλογές που δεν θα χάσει απλώς: ή θα συντριβεί ή θα επιλέξει να διατηρήσει τις δυνάμεις του -για την επόμενη αναμέτρηση -που δεν θα γίνει με απλή αναλογική.
Σε κάθε περίπτωση ο Μητσοτάκης έχει τελειώσει και μένει η Ιστορία να τον κρίνει μαζί με το έργο του. Τις καλές και καλά πληρωμένες δουλειές, την ανάπτυξη που υποσχέθηκε, τον αυταρχισμό και την αστυνομοκρατία, την ‘Φωτεινή Ελλάδα» και το ποδήλατό του.
Τι θα μείνει; Ήθελε να είναι ο Νέος Βενιζέλος, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να …τσιμεντοστρώσει την Ακρόπολη.
πηγη:https://www.anoixtoparathyro.gr