Είναι γεγονός πως τις τελευταίες μέρες βιώνουμε την μεγαλύτερη κρίση από τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και έπειτα. Οι πολιτικές ηγεσίες των κρατών, έντρομες, ζητούν ορθώς από τους πολίτες να βοηθήσουν στην επιβράδυνση της εξάπλωσης του ιού συστήνοντας ή απαιτώντας την απαγόρευση κυκλοφορίας.

Φυσικά, οι οικονομικές συνέπειες για όλες τις χώρες που έχουν πληγεί από τον φονικό ιό είναι δραματικές και -δυστυχώς- η κατάσταση πρόκειται να ενταθεί. Δεν πρέπει κανείς να τρέφει αυταπάτες. Άλλωστε πολλοί οικονομικοί αναλυτές θεωρούν πως η κατάσταση θα είναι χειρότερη από αυτήν του 2008.

 

Σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες πήραν έκτακτα οργανωμένα μέτρα με κύριο γνώμονα την ύπαρξη κοινωνικής συνοχής και για την επόμενη μέρα της πανδημίας. Χώρες όπως Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία κ.α. αποφάσισαν μέτρα στήριξης των εργαζομένων μέσω αναπλήρωσης του μισθού σε διάφορα ποσοστά, μέσω απαγόρευσης απολύσεων, χορήγηση ειδικής άδειας κ.α.

Αντίθετα στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά οργανωμένα θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κάποιος τα μέτρα που πάρθηκαν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το επίδομα των 800 ευρώ. Κανείς δεν αντιλήφθηκε εξαρχής για ποιο συγκεκριμένα χρονικό διάστημα αναφερόταν, ενώ παράλληλα πολλές κοινωνικές ομάδες μπήκαν και βγήκαν από τη λίστα των δικαιούχων.

Αυτό όμως που τρομάζει είναι αφενός η κυβερνητική αβουλία προστασίας των μισθών και των θέσεων εργασίας, και αφετέρου η ισχυρή βούληση νομοθέτησης μέτρων -ακόμα και σε περιπτώσεις ανεξάρτητες με τον Κοροναϊό- που πλήττουν την κοινωνική συνοχή στοχοποιώντας τις χαμηλές και μεσαίες τάξεις. Ενδεικτικά θα μπορούσε να αναφερθεί κανείς στα παρακάτω:

  • Στην ομαδική απόλυση 300 ατόμων από το «Ελ. Βενιζέλος» χωρίς αιτιολόγηση και με ενημέρωση μέσω SMS.
  • Στην δυνατότητα του εργοδότη να καταβάλλει μόνο το 50% των αποδοχών στον εργαζόμενο.
  • Στη μείωση κατά 50% της αποζημίωσης των εργαζομένων των ΕΛ.ΤΑ. σε περίπτωση συνταξιοδότησης.
  • Στην δυνατότητα αναστολής της εργασίας η οποία θέτει τις βάσεις για απόλυση και όχι επιστροφή στην εργασία.

 

   Στον αντίποδα, η ελληνική κυβέρνηση τις τελευταίες μέρες φρόντισε να δώσει:

 
  • 11 εκατομμύρια Ευρώ στην καμπάνια ενημέρωσης για τον Ιό. 11 εκατομμύρια ευρώ για σποτάκια που οφείλουν να προβάλλονται δωρεάν από τα ΜΜΕ και για ένα logo που κυκλοφορεί δωρεάν στο διαδίκτυο.
  • 30 εκατομμύρια Ευρώ σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, ενώ πολλά εργαστήρια σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα δηλώνουν πρόθυμα και θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν τους ελέγχους σε κόστος τουλάχιστον στο 1/5.
  • 1600 Ευρώ την ημέρα για ιδιωτικές κλίνες ΜΕΘ, έναντι των 800 που ήταν πριν την έξαρση του ιού.

Είναι ξεκάθαρο πως ο κ. Μητσοτάκης εργαλειοποιεί την κρίση του Κοροναϊού προκειμένου να προωθήσει τις εμμονικές νεοφιλελεύθερες ιδέες του. Μόνο που ο ελληνικός νεοφιλελευθερισμός έχει κάτι το μοναδικό. Ευνοείσαι εφόσον ανήκεις σε μια συγκεκριμένη κάστα. Ευνοείσαι μόνο αν είσαι κουμπάρος ή κολλητός με συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα. Έτσι -παίρνοντας μεμονωμένα παραδείγματα- στην ελληνική οικονομικά νεοφιλελεύθερη λογική, όταν είναι να πληρώσουν οι επιχειρήσεις ή οι εργοδότες το κόστος τότε αυτό μειώνεται στο μισό (βλέπε 50% μείωση στις αποδοχές), ενώ όταν πρόκειται να εισπράξουν από το κράτος τότε το κέρδος διπλασιάζεται (βλέπε 50% αύξηση της τιμής στις κλίνες ΜΕΘ).

Αυτό που παρακολουθούμε είναι η οικοδόμηση ενός πελατειακού κράτους με συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων έχοντας ως ορίζοντα την επόμενη μέρα της πανδημίας. Τελικά όντως η κρίση γεννά ευκαιρίες.

Ω, τι ωραίο πλιάτσικο.

πηγη:https://tvxs.gr