Νηφάλια, τεχνοκρατικά και χωρίς φορτίσεις, ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, ενός από τα βασικά θεσμικά παρατηρητήρια της οικονομίας, καταθέτει μέσω της «Εφημερίδας των Συντακτών» την εκτίμηση ότι στο τρίτο τρίμηνο του έτους, που ολοκληρώνεται σε δύο μέρες, το «κοντέρ» της ύφεσης θα γράψει αρκετά παραπάνω από 15,2% μείωση του ΑΕΠ που έγραψε το δεύτερο τρίμηνο, καταρρίπτοντας τις πολύ πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις της κυβέρνησης.
Η αξιοπιστία της εκτίμησης υπογραμμίζεται από το γεγονός ότι το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής ήταν από τους φορείς που προέβλεψαν με μεγαλύτερη ακρίβεια το τελικό «σκορ», ενώ ανάλογη απαισιόδοξη πρόβλεψη διατύπωνε προ ημερών το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, ακόμη ένα θεσμικό όργανο επιφορτισμένο να γνωμοδοτεί στα θέματα της οικονομικής πολιτικής.
Το θέμα, βεβαίως, δεν είναι ποιος πέφτει μέσα και ποιος όχι στις εκτιμήσεις για την εξέλιξη του ΑΕΠ, των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, του χρέους, της ανεργίας, του ισοζυγίου. Μας είναι αδιάφορος ο ανταγωνισμός των μετρήσεων και των δεξαμενών σκέψης που διεκδικούν τα δικά τους δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας. Οι αριθμοί της οικονομίας μάς ενδιαφέρουν στον βαθμό που ακτινογραφούν τα προβλήματα και τις αγωνίες των ανθρώπων.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, όπως στο υγειονομικό πεδίο, έτσι και στο οικονομικό, η κατάσταση έχει ξεφύγει από τον έλεγχο της κυβέρνησης. Ολα τα στοιχήματα που με χαρακτηριστική ελαφρότητα έβαλε μετά τη μεγάλη καραντίνα -για τον τουρισμό, την ανάκαμψη της ζήτησης, τη διατήρηση της απασχόλησης, την ανάκτηση του τζίρου των επιχειρήσεων- χάθηκαν.
Αλλά, δεν ήταν θέμα τζόγου και τύχης. Ηταν αποτέλεσμα κακού σχεδιασμού, κάκιστων προτεραιοτήτων και ιδεοληψιών που υπέβαλαν την πραγματική οικονομία στο βασανιστήριο της σταγόνας ως προς τους πόρους και τα μέτρα στήριξης που είχε ανάγκη.
Τα χρήματα που δεν δόθηκαν, ή δόθηκαν με υπερβολική... μνημονιακή εγκράτεια την άνοιξη και το καλοκαίρι ως ενίσχυση ή ως ρευστότητα σε επιχειρήσεις και εργαζομένους, είναι ο χαμένος τζίρος των επιχειρήσεων, το χαμένο εισόδημα των εργαζομένων, οι χαμένες θέσεις εργασίας και τα λουκέτα του φθινοπώρου.
Αναπόφευκτα, αυτά θα αποτυπωθούν στους τρομοκρατικούς αριθμούς του ΑΕΠ που θα μάθουμε τους επόμενους μήνες. Προσδεθείτε, λοιπόν, για την επόμενη βουτιά. Τη στατιστική, γιατί την πραγματική ήδη τη ζούμε...