Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 07 Απρ 2015

Σχόλια και απόψεις

 

 

Έσπειρε ανέμους, όταν ήταν στα πράγματα, έχω ξαναγράψει γνωστός και ρηξικέλευθος Υπουργός «επί της Παιδείας» και μας άφησε τώρα να θερίζουμε… θύελλες και να κουβαριάζουμε το κενό. Μας έκανε να πιστέψουμε πως η γλώσσα μας είναι η καλύτερη, η πλουσιότερη, η καλλιεπέστερη, η ευγενικότερη, η εκφραστικότερη, η μουσικότερη, η πλουσιότερη, και δεν ξέρω τι άλλο ακόμα, γλώσσα του κόσμου και να, ανάμεσα σε άλλα μετριόφρονα και τούτο: παλιότερα στο πρώτο κανάλι από κάποια κυρία και σήμερα από πολλές κυρίες και κυρίους βομβαρδιζόμαστε (από το πρωί μέχρι το βράδυ) μ’ έναν καταιγισμό λέξεων παρμένων από κάποια λεξικά που απλώς η μια ακολουθεί την άλλη, κατά λεξικογραφική σειρά, δίχως πουθενά να γίνεται λόγος για την λειτουργικότητά τους. Έτσι σχηματίζεται ένας σωρός από «πέτρες», που δεν χρειάζεται παρά ένα ελαφρό σπρώξιμο, που έρχεται μόνο του, για να κατρακυλήσουν ανενεργές, στην άβυσσο της λήθης! Έτσι μαθαίνεται η γλώσσα;

Πότε επιτέλους εμείς οι Έλληνες θα μάθουμε να αντικρίζουμε τα πράγματα με τη σοβαρότητα που πρέπει; Πότε θα δούμε την πραγματικότητα κατάματα και θα πάρουμε πρακτικά μέτρα να την αντιμετωπίσουμε; Πότε ι θα σταματήσουν αυτές οι κυρίες και οι κύριοι να κακοποιούν τη γλώσσα;

 

«Περί λεξιπενίας!!!»

Θα θυμούνται οι παλιότεροι το γεγονός που προκάλεσε σάλο και αναστάτωση, επειδή κάποιοι υποψήφιοι, δεν ήξεραν την έννοια των λέξεων «αρωγή» και η «ευδοκίμηση» και κάποιοι άλλοι δήλωσαν αδυναμία να αναπτύξουν μια περικοπή από τα «απομνημονεύματα» του Μακρυγιάννη! Εξαγριώθηκε και ο αξιότιμος Υπουργός Παιδείας και κατά το «φταίει ο γάιδαρος, δέρνουν το σαμάρι» κηρύχθηκε υπέρ της εισαγωγής των αρχαίων στα… νηπιαγωγεία(!), πιστεύοντας πως έτσι θα θεραπευτεί και η «λεξιπενία» - όπως την ονόμασε - και τα παιδιά θα μάθουν να εκφράζονται σωστά και με άνεση...

Αλλά ρωτάμε : σαν πόσες τάχα λέξεις να μάθουν τα Ελληνόπουλα - εννοείται σωστά - και με τις ποικίλες χρήσεις τους; Χιλιες, 2.000, 100.000; Καλύπτεται τάχα έτσι το λεξιλόγιό μιας γλώσσας σαν την ελληνική, όπου έχει ιστορία χιλιετιών; Πόσες να είναι οι λέξεις της γλώσσας μας, που χρησιμοποίησαν οι πρόγονοί μας και που οι νοσταλγοί παλιών κλεών έχουν την απαίτηση να ξέρουν τα παιδιά μας; Ξέρουν αυτοί οι ίδιοι, όχι τις λέξεις αυτές με τη σημασία του, αλλά και απλώς τον αριθμό του, πόσες συνολικά είναι; Δεν το ξέρουν και ασφαλώς δεν θα το ξέραμε όλοι μας, αν η Μάριαν Μακ Ντόναλντ (καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας) δεν αποδελτίωνε και δεν κατέγραφε, ηλεκτρονικά τις λέξεις Ελληνικής Γραμματείας. Αποτέλεσμα: ως το 1.000 μετά Χριστόν είναι οι ελληνικές λέξεις που βρέθηκαν μέσα στα κείμενα, ξεπερνούν το εκπληκτικό αριθμό των 64. 000. 000. Δεν θα είναι μερικά εκατομμύρια, ακόμη, μέχρι σήμερα;

Για ποιο θέμα, λοιπόν, μιλάμε; Έχουμε συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος και τις συνέπειες των όσων εξαγγέλλουμε κάθε φορά; Αναλογιζόμαστε σε πιο χάος, σε ποιο γλωσσικό κυκεώνα οδηγούμε τα παιδιά μας; Γιατί εδώ μάλλον ξεχνάμε πως η γλώσσα δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά όργανο επικοινωνίας. Κι όταν αυτή επικοινωνία ανάμεσα σε ανθρώπους επιτυγχάνεται, τα υπόλοιπα περιττεύουν…

Το ζήτημα (πρόβλημα) της γλώσσας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν επιδέχεται στείρες αντιπαραθέσεις και όποια εκμετάλλευση. Ούτε επίσης πρέπει να αφήνεται στα χέρια ερασιτεχνών ή ανίδεων, γιατί τότε κυριαρχεί η συναισθηματική φόρτιση και υποχωρεί η επιστημονική και παιδαγωγική αντιμετώπισή του. Κι άσχετα από το αν έχουμε η όχι τη γλωσσική πενία, ο γλώσσα μας πρέπει να γίνεται αντικείμενο συνεχούς φροντίδας, καλλιέργειας και μελέτης, ώστε να εμπλουτίζεται συνεχώς και να βελτιώνεται το γλωσσικό αισθητήριο του λαού*. Από την άποψη αυτή το ζήτημα αφορά τη σωστότερη διδασκαλία της γλώσσας μας, ώστε οι νέοι να τη μαθαίνουν και να τη χειρίζονται σωστά και με άνεση…

 

* Με την εισβολή της ξένης υποκουλτούρας, οι φωστήρες μας τον μου ΜΜΕ στις πέντε λέξεις που αρθρώνουν, οι τρεις είναι ξένες και ανάθεμά με αν γνωρίζουν τη σημασία τους η αν «κολλάνε» στην συγκεκριμένη… πρόταση!

**Ο απερχόμενος πρόεδρος της Δημοκρατίας στην ακροτελεύτια φράση της ευχής του προς τον νέο πρόεδρο, χρησιμοποίησε μια από τις εύηχες λέξεις της πλουσιότατης γλώσσας μας, αλλά κανένα από τα ξεφτέρια μας… δεν μπήκε στον κόπο να αποδώσει το νόημα της, στη δημοτική, γιατί ασφαλώς δεν το γνωρίζε!

(του ευχήθηκε : «ευδία θητεία», δηλαδή ανέφελη θητεία...)

 

Πάνος Ανέστιος (Αλέφαντος)

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου