Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 11 Δεκ 2014
Zapping Θεατροπροβληματισμοί
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 

 

Ηρώ Φίλη

 

 

Θα μου πεις πως έγινε και το zapping κατέληξε στη Μενεγάκη. Αλλά συμβαίνει συχνά τον τελευταίο καιρό με την απίστευτη εν συνόλω ποιότητα των τηλεοπτικών προγραμμάτων, να μην έχεις θέμα να χαλαρώσεις τα μεσημέρια σου. Κι όμως ,ήταν μια φράση που με έκανε να σταματήσω το τηλεοπτικό μου surfing. ''Όταν τελειώνει μια παράσταση , τελειώνει κάτι μέσα σου''.

Όλα έχουν μια αρχή, μια μέση και ένα τέλος ,αλλά οι άνθρωποι δύσκολα το αποδέχονται , καθώς δεν έχουν ουσιαστικά ενστερνιστεί ότι όλοι έρχονται και παρέρχονται για κάποιο λόγο, ανεξαρτήτως προθέσεων . Κι όταν λέμε ''όλοι'' δεν περιλαμβάνονται σε αυτό μόνο άνθρωποι ,μα και σκέψεις ,αύρες, συναισθήματα και απόψεις .Ακόμα ακόμα, άστρα και πλανήτες, γαλαξίες ,μουσικές .

Το πεπερασμένο του πράγματος είναι που μας δίνει τη νέα ώθηση . Σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι κατά το νοούμενο. Κι έτσι συνεχίζουμε ,επιβιώνουμε και πορευόμαστε. Η απόλαυση δε βρίσκεται στο τέλος αλλά στη διαδικασία να φτάσουμε εκεί. Τα μάτια του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου λαμπίριζαν όσο μιλούσε για το δικό του Σιρανό στην Ελένη και θάμπωναν αναμασώντας την είδηση του τέλους των παραστάσεων μετά το πέρας δύο εβδομάδων.

Όσο διαρκεί η ομορφιά του να ακουμπάς στο σανίδι , να ακολουθείς τις αντιλήψεις του ήρωα που ενσαρκώνεις ,να ενσωματώνεις τις σκέψεις του στις δικές σου και να διαχειρίζεσαι την ενέργεια του εκάστοτε κοινού, τόσο ανθίζει μέσα σου η ανάγκη για περισσότερα τέτοια ταξίδια .

Δεν υπάρχουν επαγγελματίες και ερασιτέχνες ηθοποιοί . Υπάρχουν μη ψαγμένοι καιψαγμένοι. Ηθοποιοί που έχουν εκμεταλλευτεί το υπόβαθρο τους και τα βιώματα τους κι εκείνοι που δεν έχουν μπει στη διαδικασία . Υπάρχουν άτομα που δημιουργούν ήθη και πάθη κι αυτοί που απλά ερμηνεύουν .

Η κάθαρση , εκείνη η Αριστοτελική , επέρχεται σε όλους μας κι όχι μόνο στους επαγγελματίες του χώρου τελικά .Και δεν εξαιρείται κανένας . Άρα το ταλέντο δεν είναι πάντα ο βασικός παράγοντας .

Ο Κουν για να βγάλει τη φυσικότητα και το ρεαλισμό του σκηνικού που ήθελε να υποπροβάλλει για να δώσει την απαιτούμενη ένταση στη σκηνή , έβγαινε από το καβούκι του , έφτανε σε ψαράδες με δίχτυα για να αποδώσει τη θαλασσινή μυρωδιά στο background του. Νταλικέρηδες αναζητούσε αν ήθελε φόντο εθνικής οδού και αίσθηση μόχθου οδοστρώματος. Ανθρώπους πραγματικούς, πρωταγωνιστές και κομπάρσους της καθημερινής ζωής ,όχι ηθοποιούς με την ταμπέλα του επαγγέλματος ή την πιστοποίηση από την εκάστοτε σχολή .

Άρα όλοι μας μπορούμε να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας σε ένα ανάλογο ταξίδι μιας και τα εισιτήρια για να ροκανίζουμε χιλιόμετρα είναι ασύμφορα. Πάντα υπάρχει τρόπος . Από το απλό στήσιμο στον καθρέπτη να υποδυθούμε ένα χαρακτήρα, να ξεχαστούμε και να ανακουφίσουμε την ψυχούλα μας από το σκότωμα της καθημερινότητας, έως και τη συμμετοχή σε μια θεατρική ομάδα ,μέσα από τα παιχνίδια ρόλων και την τριβή με άλλες ενέργειες ,να φτάσουμε στην κατανόηση του εαυτού μας. Για να έχει η ζωή μας μια ενδιαφέρουσα μέση και ένα απολαυστικό τέλος.

Αχ βρε Μενεγάκη σε τι προβληματισμούς με έφερες μεσημεριάτικα!

 

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου