Πανικός. Που δεν κρύβεται ούτε πίσω από τις μάσκες. Τον αποκάλυψε μόνη της η κυβέρνηση με το μπάλωμα της τελευταίας στιγμής στο θέμα της δυνατότητας μεταφοράς και των ανασφάλιστων σε ιδιωτικές κλίνες και ύστερα με τις ανερμάτιστες δηλώσεις του υπουργού Υγείας στη Θεσσαλονίκη που αποδείκνυε πως μπορεί κάποιος να μπερδέψει το αίτιο με το αποτέλεσμα.
Και όλο το τελευταίο διάστημα, με την κυβερνητική Βαβέλ και τις αλληλοαναιρούμενες δηλώσεις υπουργών επί παντός του κορονο-επιστητού: για τον εγκλεισμό, για το κλείσιμο των σχολείων, για τα sms των «απείθαρχων»... Το πράγμα ολοκληρώθηκε με τη χθεσινή ανακοίνωση για επέκταση της καραντίνας μόνο για τον βραδινό περίπατο, αλλά όχι για την πρωινή εργασία. Και για δεκατιανό, γεύμα και δείπνο: ατομική ευθύνη.
Ομως, η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτε για να ενισχύσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Μετά από οκτώ μήνες ο Κυρ. Μητσοτάκης παρουσιάστηκε εύχαρις να εγκαινιάζει πενήντα κλίνες ΜΕΘ στην Αθήνα (από τις οποίες λειτουργούν οι 9) και χθες σε άσκηση ψυχραιμίας ο Β. Κικίλιας ανακοίνωσε άλλες πενήντα σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, όταν όλα τα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης έχουν γονατίσει.
Η ευθύνη για την κατάσταση και την απειλούμενη κατάρρευση του ΕΣΥ είναι αποκλειστικά της κυβέρνησης. Ο ναρκισσισμός και η αυταρέσκεια, από την πρώτη φάση αντιμετώπισης της πανδημίας, οδήγησαν στην αποδεδειγμένη αδιαφορία αφού, όσο ο οδοστρωτήρας πλησίαζε, αυτή μάζευε επικοινωνιακά κέρματα.
Και τάιζε μέσα ενημέρωσης που με επιδεξιότητα και ύφος εξαφάνιζαν όλες τις αγωνιώδεις εκκλήσεις γιατρών και νοσηλευτών για επίταξη ιδιωτικών κλινικών, μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών, μονιμοποίηση των συμβασιούχων, προστασία του υγειονομικού προσωπικού.
Η Θεσσαλονίκη, οι Σέρρες, τα Ιωάννινα βυθίστηκαν σε μια πρωτοφανή υγειονομική κρίση που επεκτείνεται και σε άλλες περιοχές γιατί η κυβέρνηση πρώτα σκεφτόταν τι θα πει και τι ατάκες θα σερβίρει στα πολυάριθμα φιλικά μέσα και, δυστυχώς, καθόλου τι πρέπει να κάνει.
Αυτή είναι η... καλή εκδοχή, γιατί η επόμενη είναι ότι αυτό ακριβώς ήταν το σχέδιό της, να χρυσώσει αν χρειαστεί -που χρειάστηκε- τους ιδιώτες κι ας βγάλουν τα «γιατρουδάκια» των νοσοκομείων το κάρο από τη λάσπη.
Στο σημείο αυτό η ευθύνη της κυβέρνησης είναι συλλογική, εγκληματική και βαραίνει πρώτο τον πρωθυπουργό.