Νίκος Μπίστης

Ποιοί εμείς; Οι αριστεροί «κάθε μορφής» που κατά την δήλωση του κ Βορίδη «με κατάλληλες παρεμβάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη  στο κράτος και τους θεσμούς» πρέπει να αποκλειστούμε από την διακυβέρνηση της χώρας γιατί «οι ιδέες μας είναι ελαττωματικές».

 

Έχουμε, λοιπόν, κάθε δικαίωμα ου μην αλλά και υποχρέωση να μπούμε στην συζήτηση γιατί αφορά στο μέλλον της ευρείας παράταξης μας ,αν δεν αφορά και στο τομάρι μας. Γιατί η δήλωση -εσκεμμένα αμφίσημη- κινείται στην οριογραμμή ανάμεσα στην δημοκρατική νομιμότητα και την εκτροπή. Αφού έκανε ανενόχλητη την δουλειά της η δήλωση, κλείνοντας το μάτι στα σκληρά δεξιά ακροατήρια , αφού συνάντησε την ενθουσιώδη υποστήριξη του αντιπροέδρου της ΝΔ κυρίου Άδωνι Γεωργιάδη, ακολούθησε μια ανώδυνη, μερική ανασκευή. Και στις δύο εκδοχές της η δήλωση δεν αφήνει περιθώριο αμφιβολίας. Το πρώτο με το οποίο πρέπει να καταπιαστεί η κυβέρνηση της ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι η αντιμετώπιση της  Αριστεράς. Ποιά εθνική συννενόηση, ποιος πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων ,ποιά αξιοκρατία; Αυτά ήταν μέχρι να τους  πιστέψουν κάποιοι πρόθυμοι αφελείς . Η πρώτη δουλειά  είναι να μπεί σε καραντίνα η Αριστερά  «κάθε μορφής». Με ποιό τρόπο; Ε , εδώ υπάρχουν δυό εκδοχές, ας μην βιαζόμαστε , θα δείξει….

Ο κ. Βορίδης ζήτησε να μην τον κρίνουμε από το παρελθόν του. Θα τον κρίνουμε από τις απόψεις του για το μέλλον αλλά δεν είναι τόσο εύκολο και απλό να ξεφορτωθεί το παρελθόν του, όταν αυτό στοιχειώνει στους σημερινούς προβληματισμούς του. Από τότε που ήταν αρχηγός της νεολαίας ΕΠΕΝ του Παπαδόπουλου, μετά στο Ελληνικό Μέλλον, μετά μισονομιμοποιημένος στο ΛΑΟΣ και μετά πλήρως νομιμοποιημένος στην ΝΔ , μια είναι η μαύρη γραμμή που ενώνει τα διαδοχικά στάδια: η παντί τρόπω εξουθένωση του μεγάλου αντίπαλου , της Αριστεράς, της «κάθε μορφής Αριστεράς» όπως με ιδεοληπτική  συνέπεια μας ξεκαθαρίζει. Το διάστημα της προσαρμογής – ενσωμάτωσης του στον κορμό ήταν όντωςπροσεκτικός. Τώρα που θεωρεί ότι οι εσωτερικές εξελίξεις, η εσωτερική κατάσταση στην ΝΔ και η διεθνής συγκυρία με την πρόοδο της Νέας Δεξιάς στην Ευρώπη και  την παρουσία Τραμπ -του οποίου ήταν εξαρχής υποστηρικτής-  το επιτρέπουν , ανεβάζει στροφές και είναι ο μόνος στην συντηρητική παράταξη που προτείνει μια συνεκτική ατζέντα. Λέει διάφορα τύποις νεοφιλελεύθερα για την οικονομία, μεταφέρει αυτούσιες απόψεις Σαλβίνι και Ούρμπαν για το μεταναστευτικό, ακραία εθνικιστής σε Μακεδονικό και Κυπριακό , γενικότερα πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Και ο στόχος πάντα ένας και υπεράνω όλων των άλλων: η συντριβή της Αριστεράς. Είμαστε πολύ μακρυά από την δεκαετία του 80 όταν το ΠΑΣΟΚ «επέβαλε» την εθνική συμφιλίωση , πολύ μακρυά και από την εποχή που η ΝΔ δεν ψήφιζε στην Ευρωβουλή την ανιστόρητη εξομοίωση ναζισμού και κομμουνισμού. Οι άνεμοι του ρατσισμού και της ξενοφοβίας δυναμώνουν σε όλη την Ευρώπη και ο Βορίδης πλανάρει άνετα σε αυτό το ρεύμα. Δεν είναι πια ο ακροδεξιός μουσαφίρης στην ΝΔ, είναι πλέον συνιδιοκτήτης. Πατάει σε συγκεκριμένο κοινό που αποτελείται βασικά απο την λαϊκή δεξιά , ενώ έχει όπως και ο αντιπρόεδρος της ΝΔ την φανατική υποστήριξη μεταμελημένων αριστερών που πήραν την ζώη τους λάθος και αυτομαστιγώνονται έτοιμοι με την σειρά τους να μαστιγώσουν την κάθε μορφής Αριστερά που επιμένει να στέκεται μπροστά τους.

Λίγοι φίλοι, σοβαροί κεντροδεξιοί, που ειλικρινά ανησυχούν με την ενίσχυση αυτών των αντιλήψεων, προσπαθούν ματαίως να καθησυχάσουν εαυτούς επιμένοντας ότι οι απόψεις αυτές παραμένουν μειοψηφικές , ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης τις ανέχεται αλλά δεν τις ενστερνίζεται, ότι είναι αναγκαίο κακό να υπάρχουν οι ακροδεξιοί μέσα στο κομματικό μαντρί, ότι μετά τις εκλογές θα δούμε τον πραγματικό Κυριάκο Μητσοτάκη. Ξεχνούν ότι τώρα διαμορφώνονται συνειδήσεις στο δεξιό κομματικό και εκλογικό σώμα που θα αποτυπωθούν και στην αυριανή κοινοβουλευτική ομάδα. Ότι γράφει δεν ξεγράφει και έχοντας η ηγεσία της ΝΔ παραχωρήσει την ιδεολογική ηγεμονία στον Βορίδη θα ανακαλύψουν οι φίλοι αυτοί ( μέσα τους ηδη το ξέρουν) ότι αυτός που εχει ατζέντα, πείσμα και ικανότητες κερδίζει τελικά το παιγνίδι. Ήδη με τις επίσημες θέσεις της ΝΔ στο Μακεδονικό, στα ατομικά δικαιώματα, στις σχέσεις κράτους εκκλησίας, την αφωνία της στο μεταναστευτικό και το Κυπριακό έχει έτοιμο πρόσφορο έδαφος για τα περαιτέρω. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε ένας ( αρ 1) στην ΝΔ- μητσοτακικός , καραμανλικός, σαμαρικός, οτιδήποτε – είχε το σθένος να διαφοροποιηθεί απο τον Βορίδη ο οποίος αφού έθεσε το πλαίσιο , μέτρησε αντιδράσεις και εύλογα συμπέρανε: είμαστε όλοι μαζί.

Ελπίζω ότι υπάρχει πλέον μια πιθανότητα να αντιληφθούν το λάθος τους όσοι κεντρώοι και κεντροαριστεροί δημοκράτες στο όνομα του αντί ΣΥΡΙΖΑμετώπου, της γραμμής «να φύγουν αυτοί και μετά βλέπουμε» έσπευσαν να εναποθέσουν προκαταβολικά την ψήφο τους και την εμπιστοσύνη τους στην ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Εμβρόντητοι ανακαλύπτουν ότι το πακέτο περιλαμβάνει- όχι κάτω κάτω αλλά πάνω πάνω σε περίοπτη θέση και με ρόλο κλειδί – το δίδυμο Βορίδη – Γεωργιάδη. Πρέπει να καταλαβαίνουν ότι είναι κωμικό και δυσανάλογο να οργίζονται για  κάθε κορώνα του Πολάκη και της Αυλωνίτου και να καταπίνουν αδιαμαρτύρητα τον Βορίδη και τον Γεωργιάδη . Αναζητούν με αγωνία μια χειρολαβή πολιτικού φιλελευθερισμού για να πιαστούν , δεν την βρίσκουν και παραπέμπουν τις ελπίδες τους στο μέλλον εγκαταλείποντας το παρόν σε αυτούς που ξέρουν τι θέλουν και εργάζονται για αυτό.

Τέλος θέλω να ελπίζω ότι συνολικά ο κεντροαριστερός, ενδιάμεσος χώρος θα αντιληφθεί όσο υπάρχει ακόμα καιρός πόσο  αυτοκτονική για τον ίδιο θα είναι η σύμπλευση με την ΝΔ. Πως πρέπει να αντισταθεί στις δυνάμεις στο εσωτερικό του οι οποίες δι ίδιον όφελος διαμορφώνουν  καθημερινά με πράξεις και παραλείψεις κλίμα αγαστής συνεργασίας με την συντηρητική παράταξη, αναποδογυρίζοντας τις πολιτικές προτεραιότητες της « αριστεράς κάθε μορφής».

Για όλα αυτά, για εμάς που επιμένουμε αριστερά, για τις εξαιρετικά δύσκολες σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ στην νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται σε Ευρώπη και Ελλάδα ,θα μιλήσουμε στο δεύτερο μέρος. Εκεί θα απαντήσω και στις συστηματικές επιθέσεις που δέχομαι – μαζί με άλλους φίλους και συντρόφους- επειδή αρνούμαστε να προσχωρήσουμε στο τυφλό αντί ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο  και να τροφοδοτήσουμε από την ανάποδη τώρα  την λογική του μίσους . Δηλαδή αρνούμαστε να παίξουμε το παιγνίδι των Βορίδιδων με όποια χρώματα και αν εμφανίζονται.

 

Πηγή:https://thecaller.gr