Ακολουθώντας το παράδειγμα της ηλικιωμένης συνταξιούχου από το Μεσολόγγι, που διέθεσε τις οικονομίες της και όσα εισέπραξε από την πώληση ενός χωραφιού για να αγοράσει ένα ασθενοφόρο και να το δωρίσει στον δήμο της, και άλλοι ηλικιωμένοι και φτωχοί άνθρωποι ξύνουν τον πάτο του ρηχού, έτσι κι αλλιώς, βαρελιού τους για να αγοράσουν ένα ασθενοφόρο, καταφεύγοντας στον έρανο για να συμπληρώσουν το ποσό. Ενα ζευγάρι ηλικιωμένων δώρισε ένα ασθενοφόρο αξίας εκατό χιλιάδων ευρώ στο νοσοκομείο του Διδυμοτείχου, ενώ ένας ιερέας από την Κάρπαθο ξεκίνησε έρανο για να αγοράσει κι αυτός ένα ασθενοφόρο για τις ανάγκες των κατοίκων του νησιού.
Ολες αυτές οι πρωτοβουλίες έχουν τρία κοινά χαρακτηριστικά: τη γενναιοδωρία, τον φόβο και τη χυδαιότητα. Οι πιο ευπαθείς συμπολίτες μας, που έχουν βιώσει επώδυνα την καταρράκωση από τη Δεξιά του Εθνικού Συστήματος Υγείας, που έχουν ξεροσταλιάσει περιμένοντας με τις ώρες το ασθενοφόρο ή τον γιατρό στα Επείγοντα, ξοδεύουν γενναιόδωρα τους κόπους μιας ζωής ή/και κάνουν έρανο για να κλείσουν κάποιες από τις χαώδεις τρύπες στη Δημόσια Υγεία, που το καθεστώς έχει απαξιώσει και αφαιμάξει σκόπιμα, προς όφελος των επιχειρηματιών στην περίθαλψη.
Οι γέροντες και οι γερόντισσες φοβούνται και απελπίζονται: από το να περιμένουμε, λένε, το ασθενοφόρο, που δεν έρχεται εγκαίρως, είτε γιατί δεν επαρκούν τα λειτουργικά οχήματα είτε γιατί δεν υπάρχει αρκετό ειδικευμένο προσωπικό να τα στελεχώσει, ή και τα δύο, τι να κάνουμε, από το να ξεψυχήσουμε στο πάτωμα περιμένοντας, ας βάλουμε ρεφενέ να αγοράσουμε ένα, μπας και σωθούμε εμείς και σώσουμε κι άλλους...
Και η χυδαιότητα; Α, η χυδαιότητα χρεώνεται στο κράτος. Εάν ο υπουργός Υγείας και ο προϊστάμενός του, ο πρόεδρος της κυβέρνησης, είχαν την παραμικρή τσίπα, το ελάχιστο ψήγμα αξιοπρέπειας, φιλότιμου και ανθρωπιάς, θα έπρεπε να παραιτηθούν αμέσως, χθες, από ευθιξία, από ντροπή, που πέντε φτωχοί άνθρωποι υλοποιούν με συνεισφορά, με ρεφενέ και με εράνους ό,τι δεν κατάφεραν, ή δεν θέλησαν ή απαξίωσαν, να κάνουν αυτοί οι δημόσιοι λειτουργοί, ως όφειλαν από το Σύνταγμα, που θεωρεί την υγεία φυσικό αγαθό που τυγχάνει και συνταγματικής προστασίας, κυρίως από τα άρθρα 7 παρ. 2 και 21 παρ. 3, όπου παρουσιάζεται ως ατομικό και κοινωνικό δικαίωμα αντιστοίχως.
Ερανος, λοιπόν, από τους φτωχούς για τους φτωχούς, για να ανακουφίσει η κοινωνία τους πόνους της. Ερανος, δηλαδή συγκέντρωση χρημάτων ή άλλων αγαθών με εθελοντική και αυτοπροαίρετη συνεισφορά των μελών ενός συνόλου για την υποστήριξη, ενίσχυση ενός κοινωφελούς ή φιλανθρωπικού σκοπού, σύμφωνα με το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας. Από τον έρανο παράγεται και το ρήμα «ερανίζομαι», εύχρηστο μόνο μεταφορικά: σημαίνει «δανείζομαι και παραθέτω επιλεγμένα, σύντομα χαρακτηριστικά αποσπάσματα λόγου από διάφορα κείμενα». Με αυτή τη σημασία έχουμε τα ουσιαστικά εράνισμα, ερανισμός, ερανιστής/στρια. Ο έρανος είναι αβέβαιης ετυμολογίας. Ισως συνδέεται με τον αιολικό τύπο «έροτις», που σημαίνει «γιορτή», ή με τη λέξη «εορτή». Το Μείζον Ελληνικό Λεξικό αναφέρει πως «γιορτή» είναι «πανηγυρισμός σπουδαίου γεγονότος» ή, μεταφορικά, «κατάσταση ευφροσύνης».
Πράγματι, όταν η αλληλεγγύη εκδηλώνεται οριζόντια, όταν οι μη προνομιούχοι παίρνουν την υγεία τους στα χέρια τους, δωρίζοντας από το υστέρημα και όχι από το πλεόνασμά τους, αδιαμεσολάβητα, πέρα από τη συμφεροντολογική υποκρισία των μεγαλοφιλανθρώπων, τότε ναι, έχουμε έναν πανηγυρισμό σπουδαίου, ευφρόσυνου γεγονότος· έχουμε έναν έρανο.
από: https://www.efsyn.gr