Είναι μάλλον αμφίβολο στο μέλλον να αναφέρονται στο τετραήμερο που μεσολάβησε ανάμεσα στην απομάκρυνση του Σαμ Άλτμαν και στην επαναπρόσληψή του, χρησιμοποιώντας βαρύγδουπες εκφράσεις όπως «οι τέσσερις μέρες που άλλαξαν τον κόσμο της Τεχνητής Νοημοσύνης». Αλλά...
Από το 1968, όταν ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ έδειξε στο αριστουργηματικό «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» τον υπερυπολογιστή που αυτονομείται, που είχε φανταστεί ο Άρθουρ Κλαρκ, η ανθρωπότητα ταλαντεύεται ανάμεσα στο όνειρο μιας μεγάλης επιστημονικής ανακάλυψης και στον εφιάλτη της καταστροφής. Τα ίδια συναισθήματα φαίνεται να ένιωσαν και οι προγραμματιστές που άκουσαν, στις 6 Νοεμβρίου, τον Σαμ Άλτμαν να τους προϊδεάζει πως όλα όσα είχαν δει την τελευταία χρονιά -τα ChatGPT και τις θαυμαστές εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης που γράφουν, ζωγραφίζουν, συνθέτουν- του χρόνου «θα είναι απαρχαιωμένα αν συγκριθούν με όσα φτιάχνουμε για σας». Δέκα μέρες μετά προχωρούσε ένα βήμα παραπέρα, τόσο που στον κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης να αναφέρουν ότι έφτασε να αναρωτιέται «αν δημιουργήσαμε ένα εργαλείο ή ένα όν»... Μια μέρα μετά απολύθηκε... Ακολούθησε η απειλή μαζικών παραιτήσεων από τους εργαζόμενους στο πρότζεκτ του, αν δεν επέστρεφε, η παρέμβαση της Microsoft, βασικού μετόχου της εταιρείας, και η πανηγυρική επιστροφή του με αυξημένες αρμοδιότητες. Αποτέλεσμα; Νέα ώθηση, τόσο στην έρευνα -ο Σαμ Άλτμαν προχωρούσε ήδη ένα σχέδιο που κατάφερνε να επιλύσει ορισμένα απλά μαθηματικά προβλήματα, τομέα που αποτελούσε το αδύναμο σημείο της OpenAI- όσο όμως και στην αγορά.
Η αγορά, και στην προκειμένη περίπτωση, είναι η λέξη κλειδί. Άλλωστε, πέραν της αδιαμφισβήτητης επιστημονικής της αξίας, η Τεχνητή Νοημοσύνη παράγει ήδη δυσθεώρητη οικονομική αξία δισεκατομμυρίων δολαρίων. Έχοντας κατά νου αυτήν ακριβώς τη διάσταση, ορισμένα από τα λαμπρότερα μυαλά σε αυτόν τον επιστημονικό τομέα βγαίνουν και δηλώνουν ότι οι προειδοποιήσεις που εκπέμπονται -και από τον Άλτμαν- για τους κινδύνους που αντιπροσωπεύει η Τεχνητή Νοημοσύνη για την ανθρωπότητα συνιστούν μια εσκεμμένη κινδυνολογία. Γιατί; Για να υπάρξει ένα τόσο στενό ρυθμιστικό πλαίσιο, που να πνίξει τον ανταγωνισμό με τις εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης ανοιχτού κώδικα προς όφελος των πολύ λίγων (και πολύ μεγάλων) τεχνολογικών κολοσσών της Σίλικον Βάλεϊ. Ο πραγματικός κίνδυνος, υποστηρίζουν, θα είναι ο έλεγχος της Τεχνητής Νοημοσύνης από ελάχιστους. Ας διατηρήσουμε πονηρεμένη και σε εγρήγορση την ανθρώπινη -και πολιτική- νοημοσύνη μας.
www.avgi.gr