Στην νεοελληνική γλώσσα η ρήση «ώδινεν όρος και έτεκε μυν» αποδίδεται ως «κοιλοπονούσε το βουνό και γέννησε ποντίκι», η οποία (ρήση) ταιριάζει γάντι στον -από την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ- νεογέννητο πολιτικό φορέα.

Και το όνομα αυτού «Νέα Αριστερά».

Το πρωτεύον στα πολιτικά γεννητούρια δεν είναι το όνομα (το οποίο σίγουρα έχει -σε κάποιο βαθμό- τη σημασία του) αλλά η κοινωνική ανάγκη εκπροσώπησης που το γέννησε, ιδιαίτερα μάλιστα όταν η γέννηση είναι αποτέλεσμα διάσπασης και κομματικού πολυκερματισμού.

Και εδώ ακριβώς ανακύπτουν τα μεγάλα και αναπάντητα ερωτήματα:

• Ποιες απαντήσεις δόθηκαν, με την δημιουργία του νέου φορέα-κόμματος στα μεγάλα και άλυτα προβλήματα που απασχολούν την καθημερινότητα και την ζωή των πολιτών;
• Ποιο κενό κοινωνικής εκπροσώπησης καλύφθηκε μετά τα πολιτικά γεννητούρια;
• Ποια ήταν -μέχρι τώρα- η ανυπεράσπιστη πλευρά της ιστορίας που ταχθήκατε να υπερασπιστείτε;

Είναι αλήθεια ότι τόσο η φύση όσο και η πολιτική σιχαίνονται το κενό και το καλύπτουν. Είναι τότε που ο ποιητής γράφει τον στίχο “πως η ανάγκη γίνεται ιστορία” αναφερόμενος εύστοχα στην κοινωνική ανάγκη και εύλογα όχι στα κενά του καθενός μας.

“Η Αριστερά κινδυνεύει με πολιτική απαξίωση καθώς η Δεξιά έχει καταφέρει να επιβάλει την ατζέντα της. Αυτό έχει επιπτώσεις στη ζωή των πολιτών και την ποιότητα της Δημοκρατίας μας […] η χώρα εγκλωβίζεται σε ένα μη αναπτυξιακό μοντέλο που γεννά θυμό στην κοινωνία” ανάφερε μεταξύ άλλων ο Αλέξης Χαρίτσης στην ομιλία του για την παρουσίαση του νέου πολιτικού φορέα.

Με την αποστροφή του αυτή γέννησε πολλά νέα ερωτήματα, των οποίων οι αυτονόητες απαντήσεις δεν εξηγούν την κοινωνική αναγκαιότητα της διάσπασης και του πολυκερματισμού της Αριστεράς:

• Η πολιτική απαξίωση της Αριστεράς είναι αποτέλεσμα των δύο τελευταίων μηνών και της αλλαγής προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ;
• Γιατί, με ευθύνη ποιων, από πότε, η Δεξιά κατόρθωσε να επιβάλει την ατζέντα της;
• Η διαπίστωση των αρνητικών επιπτώσεων στη ζωή των πολιτών και στην ποιότητα της Δημοκρατίας επιλύεται με την διάσπαση της Αριστεράς που επιφέρει ακόμα μεγαλύτερο πλήγμα στην αξιοπιστία της;
• Το αναπτυξιακό μοντέλο που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζεται σήμερα και αυτό γεννά τον θυμό στην κοινωνία και γι’ αυτό αποχωρείτε, για να εφαρμόσετε το κοινωνικά αναγκαίο και δίκαιο;

“Είμαστε περήφανοι γιατί βγάλαμε την χώρα από τα μνημόνια […] δεν κάνουμε βήμα πίσω από αυτά τα οποία καταφέραμε και σήμερα στεκόμαστε αυτοκριτικά σε αυτά που μας πλήγωσαν και σε αυτά που υποτιμήσαμε και δεν καταφέραμε να πετύχουμε”, είπε σε κάποια άλλη αποστροφή της ομιλίας του ο Αλέξης Χαρίτσης.

Και εδώ τα ερωτήματα φωνάζουν:

• Μόνοι εσείς -οι υπερήφανοι αποχωρήσαντες- βγάλατε την χώρα από τα μνημόνια;
• Γιατί δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά το όνομα του Αλέξη Τσίπρα;
• Σε ποια Κ.Ο. ανήκει ο Αλέξης Τσίπρας και σε ποια εσείς;

“Η πολυδιάσπαση και ο πολυκερματισμός των προοδευτικών δυνάμεων ανοίγουν το δρόμο για την εδραίωση των συντηρητικών δυνάμεων στη διακυβέρνηση, αλλά και για την εδραίωση της ηγεμονίας των ιδεών της Ακροδεξιάς στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Οι μάχες που έχουμε μπροστά μας δεν είναι μόνο εκλογικές, αλλά πολιτικές και ιδεολογικές. Και θα είναι ολοένα και πιο δύσκολες όσο δεν κατανοούμε ότι ο εχθρός δεν βρίσκεται εντός των τειχών” (Ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα).

“Ο χωρισμός ελαττώνει τα μέτρια πάθη και δυναμώνει τα μεγάλα, όπως ο άνεμος σβήνει τα κεριά αλλά φουντώνει τις φωτιές”.

Λα Ροσφουκώ, Γάλλος γνωμικογράφος

πηγη: https://www.koutipandoras.gr