Είναι ζωγραφιά του κείμενο της Νόρας Ράλλη που δημοσιεύεται στην “ΕφΣυν” και ασχολείται με την αποχώρηση από την πολιτική ενός γόνου πολιτικών ακρίδων.
Παραθέτουμε αποσπάσματα:
… Δεν είναι εξουσία. Είναι θεϊκή ενσάρκωση! Και ναι. Αυτό ακριβώς (ακριβώς όμως!) νιώθει ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Που είναι έμπλεος πλήρους ανικανότητας για την οποιαδήποτε ανάληψη ευθύνης, συνειδητοποίηση του τι σημαίνει άνθρωπος. Και είναι ανίκανος για όλα τα παραπάνω, όχι επειδή δεν είναι ικανός. Αλλά επειδή είναι ασφαλής.
Ασφαλής, που σημαίνει εξασφαλισμένος! Χάρη στην δική σας ψήφο, που επί 180 χρόνια τώρα, ρε ζώα κι από αμοιβάδα χειρότερα (και ναι, έχω εξαντλήσει ακόμα και τη δημοσιογραφική μου ευγένεια), η οικογένεια Βαρβιτσιώτη (οι άντρες της οικογένειας δηλαδή) ήταν συνεχόμενα στην πολιτική, με κάθε κόστος (ως προς τους άλλους φυσικά): δεν πρόλαβε καλά καλά να ιδρυθεί το ελληνικό κράτος και από το 1844, ρε ανθρωπάκια του λασπόβουρκου, δεν υπάρχει Βαρβιτσιώτης που να μην έκανε καριέρα και να μην έβγαλε χρήμα στην πλάτη σας. Θες ως Λάκων;
Θες ως δικηγόρος δωσίλογου πρωθυπουργού (που έχω και το επίθετό του, τρομάρα του!) που δημιούργησε τα Τάγματα Ασφαλείας επί Κατοχής; (Ξέρεις τι σημαίνει Τάγματα Ασφαλείας, ρε ηλίθιε ψηφοφόρε; Υπό τις απόλυτες διαταγές των Γερμανών κατακτητών ήταν ρε. Ακόμη και ο όρκος τους, προς τον Χίτλερ ήταν!). Θες ως δεξιός με θέσεις και υποθέσεις πάντα υψηλού χαρτοφυλακίου; Θες ως απλός κηφήνας, μα με εγκληματική στάση απέναντι όχι σε αξίες και αρχές, αλλά στο «αυτός ζει – αυτός πεθαίνει»;
Σε όλες αυτές τις θέσεις εσύ τον έβαλες, ρε βρομερέ σαπιόμαγκα. Για να μπορεί να βγαίνει ο Μίλτος Τζούνιορ, με τα 125 ακίνητα, και να λέει πως «όποιος δεν έχει να πληρώσει ΕΝΦΙΑ για το ακίνητό του, να το πουλήσει». Για να μπορεί να βγαίνει και να λέει, ρε ανάξιε κυρ Παντελάκο, πως «η άδεια εξαγωγής που δόθηκε στο Predator για το Σουδάν δεν έχει καμία σχέση με τον εμφύλιο» και να παραδέχεται το σκάνδαλο και να μην ανοίγει ρουθούνι! Πώς ν’ ανοίξει αφού χιλιάδες χέρια γελοίων ψηφοφόρων τον προστατεύουν, ρε βλάκα; Για να μπορεί να βγαίνει και να λέει σαν παραιτήθηκε απ’ το βουλευτιλίκι/ξεφτιλίκι: «Γεννήθηκα στην πολιτική»!… Σε ποια πολιτική «γεννήθηκες», ρε ξιπασμένε; Που από ξιπασμένων τα χέρια ζεις και από αυτά θα συνεχίσεις.
Το πώς γίνεται, το κατάλαβα. Το γιατί συνεχίζει, δεν θα το δεχτώ ποτέ.
από://vathikokkino.gr