Μπορεί ο Τάσος Παππάς να αποκαλεί συχνά τη Ν.Δ. ως το «κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας», αλλά φοβάμαι μήπως είναι γενικότερα το «κόμμα των ιδιοκτητών». Το λέω αυτό γιατί χθες ο Παύλος Τσίμας (SKAI 100,3) ρώτησε τον Μητσοτάκη τι σκοπεύει να κάνει με τα ενοίκια που έχουν φτάσει στον… Υψιστο και ο πρωθυπουργός απάντησε το αμίμητο ότι «αυτό το οποίο είναι πρόβλημα για κάποιον, είναι έσοδο για κάποιον άλλον» και ότι η χώρα έχει υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης κ.λπ. Ιδιοκτήτες όλου του κόσμου, ενωθείτε! Τι και αν πρέπει να μπουν όρια στο Airbnb ή να αλλάξει το πλαίσιο για την Golden Visa (π.χ. το ΠΑΣΟΚ ζητά να καταργηθεί), ο Μητσοτάκης σταθερά στο πλευρό των ιδιοκτητών: «Θα το δούμε κάποια στιγμή», είπε σε ελεύθερη απόδοση και το μόνο ουσιαστικό που βρήκε να πει για να πέσουν οι τιμές είναι να επιδοτήσει (πάλι) τους ιδιοκτήτες για να ανακαινίσουν και να νοικιάσουν κλειστά διαμερίσματα. Δηλαδή, δεν φτάνει που νοικιάζουν «χρυσά» κάτι ρημάδια με κουζίνες και μπάνια του 1970, θα τους επιδοτήσουμε κιόλας.
● Είναι ωραίες πάντως οι πιο ελεύθερες συνεντεύξεις Μητσοτάκη, γιατί αναδεικνύεται καλύτερα η προσωπικότητά του. Δεν ήταν μόνο οι προσβολές στους φοιτητές που τους παρομοίωσε με ληστές. Είναι το πώς αντιλαμβάνεται γενικότερα τη ζωή. Σου λέει π.χ. για τα ενοίκια ότι είναι απλά ένα «ζήτημα προσφοράς και ζήτησης». Αν έχεις οικογενειακή… συλλογή ακινήτων, ναι, είναι λογικό. Ομως το δικαίωμα π.χ. σε προσιτή στέγη, ρεύμα, νερό, τηλεπικοινωνίες, περίθαλψη και παιδεία δεν είναι θέμα αγοράς που «αυτορυθμίζεται», αλλά ευθύνη του κράτους να το φροντίζει και να παρεμβαίνει όπου και όποτε χρειάζεται για να διορθώνει τις στρεβλώσεις. Εντάξει, οι πολίτες δεν είναι και… τράπεζες για να αγχωθούμε για τη σωτηρία τους, αλλά βρε αδερφέ, κάτι πρέπει να γίνει όταν ζητάνε 500 ευρώ για ένα σπίτι 40 τ.μ. Ευτυχώς βέβαια στο κλείσιμο ο Μητσοτάκης μάς υποσχέθηκε ότι δεν θα επιτρέψει… αλαζονεία στην κυβέρνηση. Σαν να λέμε ότι ο Τσίπρας μάχεται κατά του λαϊκισμού ή ο Κουτσούμπας κατά του (δικού του) μαρξισμού.
● Και μια και ο λόγος για τον σύντροφο γενικό γραμματέα, πραγματικά δυσκολεύτηκα να διακρίνω τις διαφορές σε δύο επικά κείμενα που είδαν το φως της δημοσιότητας με λίγες ώρες διαφορά. Την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και την εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου, όπου και τα δύο δόγματα καταδικάζουν μετά βδελυγμίας την επικείμενη θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Οι σύντροφοι είναι πιο φλύαροι με 4.900 λέξεις, ενώ οι μητροπολίτες, με τη βοήθεια του Θεού, τα είπαν όλα σε 1.700 λέξεις περίπου. Τι να πρωτοδιαλέξεις: Το νομοσχέδιο «οδηγεί ντε φάκτο στην κατάργηση του δικαιώματος του παιδιού για μητρότητα-πατρότητα», λέει ο ένας. «Η θέσπιση της υιοθεσίας παιδιών καταδικάζει τα μελλοντικά παιδιά να μεγαλώνουν χωρίς πατέρα ή μητέρα σε ένα περιβάλλον σύγχυσης των γονεϊκών ρόλων», λέει ο άλλος. Το πρώτο είναι ΚΚΕ, το δεύτερο Ιερά Σύνοδος. Το υπογραμμίζω για να μη γίνει καμία σύγχυση των δύο ιερών κειμένων.
● Οι πιο ψαγμένοι θα δουν ότι το ένα θρήσκευμα (ΚΚΕ) κάνει κριτική στο άλλο (Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος) γιατί, λέει, θεωρεί την ομοφυλοφιλία αμαρτία. Ενώ ο Περισσός μάς εξηγεί σε άπταιστη νεοελληνική παλαιομαρξιστική διάλεκτο ότι δεν πρέπει να βάζουμε τέτοια θέματα πάνω από την «ταξική επαναστατική συλλογικότητα». Με άλλα λόγια, οι «πεφωτισμένοι προφήτες» του Περισσού θα συνεδριάζουν για να αποφασίσουν τι προσωπικές, οικογενειακές, ερωτικές κ.ά. σχέσεις θα έχουμε. Θα ρωτάμε τον/τη σύντροφό μας: «Θέλεις να κάνουμε οικογένεια αν μας αφήσουν η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ και η Ιερά Σύνοδος;». Αν πραγματικά δεν καταλαβαίνουν στον Περισσό ότι στα ζητήματα ανθρωπίνων και ατομικών δικαιωμάτων, ναρκωτικών κ.λπ. έχουν καταντήσει να ταυτίζονται με τον Βελόπουλο και την Εκκλησία, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Μετανοείτε, σύντροφοι!
από: https://www.efsyn.gr