Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Patterns of Prejudice 54. Ο Ryan Buesnel είναι υποψήφιος διδάκτορας στη θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Τσαρλς Σταρτ και μουσικός.

Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας

 Δημοσιεύθηκε την 7 Φεβρουαρίου, 2024

Το heavy metal φάνηκε ιδιαίτερα ανθεκτικό στα σκαμπανεβάσματα της μουσικής μόδας. Από την εμφάνιση του στη δημόσια σφαίρα στη δεκαετία του 1970 με τη πρωτοποριακή δουλειά συγκροτημάτων όπως οι Led Zeppelin, οι Deep Purple και οι Black Sabbath. Η κοινότητα του heavy metal έχει αναπτύξει μια αυτόνομη κουλτούρα που αντλεί περηφάνεια από την αποκλειστικότητα της και το ρόλο της ως καταφύγιο για τους κοινωνικά απογοητευμένους. Ωστόσο, το μαχητικό πείσμα του heavy metal μπροστά στις ευρύτερες μουσικές αλλαγές δεν εμπόδισαν την μουσική και θεματική καινοτομία. Οι πρώιμες μορφές της heavy metal μουσικής γέννησαν νεότερα υποείδη, που το καθένα ισορρόπησε την προσήλωση στις καθιερωμένες καλλιτεχνικές και αισθητικές παραδόσεις με την επιθυμία για καινοτομία. Το heavy metal ενσωματώνει πλέον ένα εκπληκτικό εύρος υποειδών, που το καθένα αντικατοπτρίζει συγκεκριμένα μουσικά και θεματικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενώ διατηρεί την πιστότητα στο αρχικό ήθος.

Αυτό που διακρίνει αυτές τις διαφορετικές κατηγορίες είναι ένα κοινό θεματικό πλαίσιο που προσφέρει έκφραση στα σκοτεινότερα βάθη της ανθρώπινης έκφρασης και της μεμονωμένης ψυχής. Παρά τη φήμη ότι προωθεί το ηδονιστικό δόγμα του «sex, drugs and rock ‘n’ roll», το heavy metal είναι στη πραγματικότητα ένα διαφοροποιημένο και περίπλοκο σύνολο από είδη που το καθένα εξερευνά θέματα που συχνά αγνοούνται στις ευρύτερες μουσικές κατηγορίες, ανάμεσα τους η κοινωνική αποξένωση, η αυτοκτονία και η κατάθλιψη. Είναι επίσης αλήθεια πως το heavy metal λειτουργεί ως όχημα για θρησκευτική κριτική, βασικός στόχος του οποίου είναι ο χριστιανισμός. Αυτή η δυναμική  είναι ιδιαίτερα εμφανής μέσα στο είδος του black metal, που χαρακτηρίζεται από την έντονα αντιχριστιανική ρητορική, εικονογραφία και βίαιη δράση. Όπως διαπίστωσε ο Massimo Introvigne, ο σκοπός του black metal είναι «να διαδώσει το θάνατο, τη καταστροφή και το τρόμο, όλα στο όνομα του Σατανά και ενάντια στο χριστιανισμό».

Το black metal επίσης δημιούργησε μια κουλτούρα στην οποία η φυλή και το έθνος εξυψώνονται (συχνά μέσα από τη γλώσσα της ευρωπαϊκής μυθολογίας) και που λειτουργεί ως μεταφορά για σύγχρονα θέματα φυλετικής και πολιτικής σημασίας. Το άρθρο αυτό ιχνηλατεί την εμφάνιση μιας πιο ξεκάθαρης μορφής πολιτικού εξτρεμισμού, ρατσισμού και εθνικισμού μέσα στο black metal με το αποκαλούμενο κίνημα του National Socialist Black Metal (NSBM). Αν και αμφιλεγόμενος όρος, το NSBM με την ευρύτερη έννοια του μπορεί να θεωρηθεί ένα είδος που χρησιμοποιεί τις μουσικές φόρμες του black metal με το θεματικό και οπτικό περιεχόμενο που συχνά συνδέεται με το νεοναζισμό και τον ακροδεξιό εξτρεμισμό. Μια πρόσφατη μελέτη του NSBM το ορίζει ως εξής: «Ένα σύνολο από αξίες και ιδανικά που βασίζονται σε εδαφικές ανάγκες: αντιχριστιανισμός, εθνικισμός και υπεράσπιση της φυλής και των παραδόσεων της – συχνά παγανιστικές παραδόσεις ως αντίπαλες τις ιουδαιοχριστιανικές». ως εκ τούτου, είναι η έκφραση τέτοιων θεμάτων μέσα από την εικονογραφία και το λυρικό περιεχόμενο ενός συγκροτήματος που μπορεί να χαρακτηριστεί ως NSBM. Αυτό το διακρίνει από το black metal ως ευρύτερη έννοια που παραδοσιακά ταυτίζεται με θέματα μισανθρωπισμού και αποκρυφισμού.

Αν και το black metal λαμβάνει αυξημένο ενδιαφέρον στην ακαδημαϊκή και λαϊκή βιβλιογραφία, απομένει να γίνει σημαντικό έργο στην ανάλυση του θεματικού υλικού των ακραίων metal συγκροτημάτων  που προωθούν την λευκή υπεροχή και εθνικιστικές απόψεις, είτε συγκεκαλυμμένα είτε ανοιχτά. Πολλές από τις υπάρχουσες αναλύσεις είτε αγνοούν την πραγματικότητα του NSBM ή υπερβάλλουν την επιρροή του μέσα στην ευρύτερη metal σκηνή. Και οι δυο αυτές προσεγγίσεις εμποδίζουν μια αντικειμενική και κριτική ανάλυση. Το άρθρο αυτό είναι μια απάντηση στο κενό αυτό της βιβλιογραφίας. Αρχικά αναλύσει την εμφάνιση των φυλετικών και των παγανιστικών θεμάτων στο νορβηγικό black metal και στη συνέχεια μελετά την ιστορία και το θεματικό περιεχόμενο δύο σημαντικών NSBM συγκροτημάτων: των Graveland (Πολωνία) και των Absurd (Γερμανία). Το άρθρο προσφέρει επιπλέον παρατηρήσεις σχετικά με την σημερινή κατάσταση του NSBM και κλείνει με κάποια σχόλια σχετικά με το μέλλον ακροδεξιών ιδεολογιών στο heavy metal.

Ο Varg Vikernes και το Δεύτερο Κύμα του black metal

Ο Νορβηγός μουσικός Varg Vikernes εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στη διάρκεια μιας περιόδου που αναφέρεται ως το Δεύτερο Κύμα του black metal. Ως προέκταση του αρχικού black metal κινήματος της δεκαετίας του 1980, οι Νορβηγοί μουσικοί ανέπτυξαν το είδος ακόμη περισσότερο, παράγοντας καινοτομίες στον ήχο και στην αισθητική αντίληψη. Το νέο black metal είχε επίσης ανανεωμένη έμφαση πάνω στο σατανισμό, το παγανισμό και τη Βόρεια μυθολογία που παρέμεινε σταθερή σε όλη τη πορεία της εξέλιξης του είδους. Σημαντικά συγκροτήματα από αυτή τη περίοδο δείχνουν τη γεωγραφική εξάπλωση του black metal σε ολόκληρη τη Νορβηγία: οι Darkthrone από το Κολμποτν· οι Mayhem και οι Satyricon από το Όσλο· οι Gorgoroth και οι Immortal από το Μπέργκεν· οι Enslaved από το Χάουγκεζουντ· και οι Emperor από το Νούτεντον. Τα πρώτα χρόνια του κινήματος, η φήμη του κερδήθηκε με ένα κύμα από εμπρησμούς εκκλησιών και φόνο που εξασφάλισαν πως το κίνημα δέχονταν όλο και μεγαλύτερη προσοχή από τα νορβηγικά μέσα.

Ο Varg Vikernes παραμένει ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες αυτού του κινήματος. Η πρωτοποριακή του δουλειά με το προσωπικό του εγχείρημα Burzum θεωρείται ευρέως ως αντιπροσωπευτικό του είδους καθώς αυτό αναπτύσσονταν από ένα μικρό underground δίκτυο σε καθιερωμένο μουσικό υποείδος. Ωστόσο η ανοιχτά εκφρασμένη άποψη του Vikernes για την ανωτερότητα της Άριας φυλής και της φυλετικής κατωτερότητας των Εβραίων αντιπροσώπευαν μια σημαντική απομάκρυνση από τα γενικότερα μισανθρωπικά θέματα του black metal. Ο Vikernes είναι επίσης γνωστός για τις πολλαπλές εγκληματικές του καταδίκες. Το 1994 καταδικάστηκε σε είκοσι ένα χρόνια φυλάκισης για το φόνο του αντίπαλου black metal μουσικού Øystein Aarseth (ΣτΜ: Euronymous) όπως και για μια σειρά από εμπρησμούς εκκλησιών. Το 2013 το συνέλαβε ξανά η γαλλική αντιτρομοκρατική μετά από καταγγελίες πως σχεδίαζε μια μεγάλη τρομοκρατική επίθεση. Για τους οπαδούς του, τα γεγονότα αυτά βοήθησαν να καθιερωθεί η εγκυρότητα του Vikernes ως κάποιου που συνδυάζει την πολιτική ρητορική με την πράξη.

Στιχουργικά, ο Vikernes επέδειξε ένα ταλέντο στο να γράφει ποιητικά και νοσταλγικά για την μαγεία του φυσικού σκανδιναβικού περιβάλλοντος, ένα γνώρισμα που είναι εμφανές στο έργο άλλων συγκροτημάτων όπως οι Immortal, οι Emperor και οι Darkthrone. Η κεντρικότητα του φυσικού κόσμου ως πνευματικά εμποτισμένου αντικειμένου λατρείας αντηχεί στο σύνολο του γραψίματος του Vikernes και έχει γίνει πραγματικά χαρακτηριστικό γνώρισμα του είδους του black metal. Παρόλα αυτά, η φήμη του Vikernes έχει κηλιδωθεί από τον ακροδεξιό του εξτρεμισμό του, που έχει απομακρύνει πολλούς στην black metal κοινότητα. Το μίσος του προς τους Εβραίους και άλλες «κατώτερες φυλές» είναι πιο εμφανή στο συγγραφικό του έργο και συνεντεύξεις, και μοιάζει να έγινε εντονότερο μετά την αποφυλάκιση του το 2009. Σε μια συνέντευξη το 2012 για παράδειγμα, ο Vikernes παρουσιάζει τους Εβραίους ως «γουρούνια» που ελέγχουν τα μέσα και τις τράπεζες, ένα τυπικό αντισημιτικό στερεότυπο. Το 2013 ο Vikernes πιστοποίησε ξανά τις βαθιά αντισημιτικές του πεποιθήσεις όταν έγραψε:

«Ζούμε σε ένα κόσμο όπου κάθε τι Ευρωπαϊκό κινδυνεύει να καταστραφεί…. Η εβραίο-κρατούμενη βιομηχανία των μαζικών μέσων/ψυχαγωγίας επιτίθεται σε οτιδήποτε δικό μας. Το εβραίο-κυριαρχούμενο εκπαιδευτικό σύστημα επιτίθεται σε οτιδήποτε δικό μας. Σχεδόν όλοι στην εβραίο-ελεγχόμενη γενιά των γονιών μας επιτίθονται σε οτιδήποτε είναι δικό μας· και αυτοί οι προδότες στη φυλή μας έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου πέρα από κάθε ελπίδα σωτηρίας».

Τέτοιου είδους απόψεις – και η απροκάλυπτη επιθυμία του Vikernes να τις εκφράσει δημόσια –  τον κάνουν φυσικά μια διαβόητη μορφή  στο πρώιμο black metal κίνημα, και είναι αυτή η φήμη που του επέτρεψε την πρόσβαση σε ένα κοινό που εκτείνεται πέρα από την black metal κοινότητα. Παρά την όλο και μεγαλύτερη περιθωριοποίηση του μέσα στην black metal σκηνή, ο Vikernes ασκεί ακόμη επιρροή  πάνω σε πολλούς black metal μουσικούς που το έργο τους επίσης συνδέει την ακραία μουσική με την ακροδεξιά ιδεολογία. Ένας από αυτούς τους μουσικούς είναι ο Rob Darken του πολωνικού συγκροτήματος Graveland.

Οι Graveland και το Πολωνικό NSBM

Μια από τις πρώτες εκφράσεις εμπνευσμένου από τον εθνικοσοσιαλισμό black metal ήταν το συγκρότημα Graveland από το Βρότσλαβ, ιδρυμένο από τον μουσικό Rob Darken (πραγματικό όνομα Robert Fudali). Το ταλέντο του Darken στη δημιουργία ιδιαίτερα ονειρικών και ποιητικών στίχων ενσωμάτωνε επίσης έντονα αντι-ιουδαιοχριστιανικά θέματα που ήταν χαρακτηριστικά της ευρύτερης black metal σκηνής. Στα πρώτα στάδια της πορείας του συγκροτήματος ο Darken οραματίζονταν τους Graveland ως την πολωνική προέκταση των γεγονότων που διαδραματίζονταν στη Νορβηγία, και εμπνεύστηκε αρχικά από αυτό που αντιλαμβάνονταν ως δίκαιη διαμαρτυρία ενάντια στο μονοθεϊσμό. Σταδιακά ο Darken άρχισε να εκφράζει ανοιχτά ρατσιστικά ζητήματα στους στίχους του, καταλήγοντας τελικά να γίνει ένας από τους πιο ωμούς ρατσιστές του black metal και υπέρμαχους της καταστροφής του χριστιανισμού και της επιστροφής στις παγανιστικές ρίζες της Ευρώπης. Σύμφωνα μ’ αυτόν, διάφορα μέλη σημαντικών νορβηγικών συγκροτημάτων μοιράζονταν μαζί του αυτές τις ακραίες τάσεις, μια παρατήρηση που υπογραμμίζει την ύπαρξη εθνικιστικών και ρατσιστικών απόψεων ακόμη και μεταξύ εκείνων που δεν προσδιορίζονται ανοιχτά ως NSBM. Οι στίχοι του Darken για το «Call of the Black Forest» αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα:

We will become the killers,

Shadows of each Christian

Their temples will be covered by blood

We will destroy their altars

We will turs into ashes their graves

Έγραψε επίσης  για την πίστη του στην ανωτερότητα της λευκής φυλής, όπως στο τραγούδι «White Hand’s Power» από το δίσκο του 1997 Following the Voice of Blood:

The white hand,

Proud and strong…

Behold the banner’s flying

It calls us to join

Because the white hand prevails.

Οι αρνητικές αντιδράσεις προς τους Graveland δεν έπαψαν ποτέ. Τέσσερις κυκλοφορίες των Graveland είναι απαγορευμένες στη Γερμανία καθώς θεωρούνται «ακατάλληλες για τη νεολαία». Σήμερα, τα πρώτα άλμπουμ των Graveland είναι δύσκολο να αγοραστούν, χάρη σε αυτό που ο Darken αποκαλεί «διαρκή λογοκρισία». Σε συνεντεύξεις, ο Darken ρίχνει επιπλέον φως στο γιατί θεωρείται διακινητής βίαιης ρητορικής μίσους. Σε μια συνέντευξη για το περιοδικό Pit στα μέσα της δεκαετίας του 1990, για παράδειγμα, παρακινεί τους αναγνώστες «Αρχίστε το ολοκαύτωμα ξανά». Συνεχίζει, ζητώντας το τέλος του ιουδαιοχριστιανισμού προτρέποντας τους «να σκοτώσουν τους Εβραίους και τους Χριστιανούς». Σχολιάζοντας πως αντιλαμβάνεται την αποστολή του, ο Darken δηλώνει πως ο σκοπός του είναι «ο εμπρησμός… των χριστιανικών ναών μέχρι ο καπνός να καλύψει το κόσμο». Μια συνέντευξη με τον Darken το 2006 δείχνει πως το πέρασμα του χρόνου δεν μαλάκωσε τις απόψεις του· συνεχίζει να δείχνει το »διεθνές εβραϊκό λόμπι» ως τον βασικό λόγο για την επίθεση στον αριανισμό. Ο Darken κάνει ξεκάθαρη την απέχθεια του για ένα δήθεν εβραιοκρατούμενο Χόλιγουντ και την διαβρωτική του επίδραση, υποστηρίζοντας πως είναι «λίκνο παρακμής και διαφθοράς, πνευματικής κενότητας και νοητικής ρηχότητας». Πολλές από αυτές τις απόψεις αποκαλύπτονται στους στίχους των Graveland που κηρύττουν μια αέναη κοσμική πάλη μεταξύ του Βόταν και του θεού του Ιουδαιο-χριστιανισμού:

The battle for souls

Will soon come to be

Runes will speak in ancient tongue…

The four wings of the sun

The ancient Aryan sign

Wotan rises his shield… 

Στο πολωνικό πλαίσιο, ο Darken ισχυρίζεται πως «οι Εβραίοι και οι μπράβοι τους» ελέγχουν τα πολωνικά μέσα, τμήμα ενός εσκεμμένου σχεδίου για την καταστροφή της λευκής φυλής. Για τον Darken, η προπαγάνδα που διαδίδεται από τους Εβραίους στα πολωνικά μέσα διαφθείρει νεαρά μυαλά που είναι πολύ ανώριμα να αμφισβητήσουν τις καταστροφικές πραγματικότητες της πολυπολιτισμικότητας και της παγκοσμιοποίησης. Ένας από τους βασικούς τρόπους που διαπράττεται αυτή η διαφθορά είναι μέσω της εμπορικής μουσικής, που σκλαβώνει τη νεολαία και επιβάλλει τη μετριότητα και το καταναλωτισμό σε ένα αδιάφορο κοινό. Υπερασπιζόμενος την απόφαση του να κυκλοφορήσει τη μουσική του μέσω της αμφιλεγόμενης underground δισκογραφικής εταιρίας No Colours, ο Darken καταγγέλλει την διαφθορά της δημοφιλούς μουσικής: «Οι μεγάλες εταιρίες ζέχνουν εβραϊκά σκατά». Ο Darken συνεχίζει αναλύοντας το έμφυτο μίσος των Αμερικανοεβραίων για τους γηγενείς Πολωνούς, λόγω της θεωρούμενης συνενοχής των τελευταίων εξαιτίας της συνεργασίας τους με τους Γερμανούς για την εξόντωση των Εβραίων.

Κεντρική θέση στη κοσμοθεωρία του Darken είναι η εξύμνηση αυτού που αναφέρει ως οι «γερμανικές παγανιστικές ρίζες» της Ευρώπης. Βασίζεται ιδιαίτερα στον Völkisch Οντινισμό ως πηγή έμπνευσης και αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως πιστό φορέα των αρχαίων πνευματικών συνηθειών. Ο βασικός σκοπός της μουσικής των Graveland, αναφέρει, είναι να εκθειάσει τις «ηρωικές πράξεις των προγόνων μας» και, υπό αυτή την έννοια, η μουσική των Graveland μπορεί να θεωρηθεί ως ένα παράδειγμα πνευματικού προσανατολισμού μέσα από το μέσο του ακραίου heavy metal. Με το χριστιανισμό στην Ευρώπη αντιμέτωπο με θεσμική κρίση και αριθμητική κάμψη, ο Darken οραματίζεται μια αναγέννηση των παγανιστικών θρησκευτικών πρακτικών μεταξύ των ευρωπαϊκών πολιτισμών που αποξενώθηκαν από τις πραγματικές τους ρίζες χάρη στη διαβρωτική επιρροή του ιουδαιοχριστιανικού μονοθεϊσμού. Σχετικά με το ρόλο του στον ερχομό μιας νέας εποχής ευρωπαϊκού παγανισμού, ο Darken έγραψε το 1994:

«Είμαι ο πρόδρομος μιας νέας εποχής αναγέννησης του παγανισμού, της αναγέννησης της Άριας παγανιστικής αυτοκρατορίας…. Σήμερα ο χριστιανισμός, ξένος στη γη και τη κουλτούρα μας καταρρέει. Δεν κατέστρεψε τα πραγματικά πιστεύω και το πολιτισμό των προγόνων μας… η ώρα της επιστροφής τους έρχεται… [και] θα πάρουμε μέρος στη μάχη [κατά του χριστιανισμού]»

Η μουσική αναδιατύπωση των αρχαίων παγανιστικών πνευματικών παραδόσεων από τον Darken δείχνει μια βαθιά ριζωμένη άποψη που θεωρεί τις πραγματικότητες του πολέμου και τις αντίστοιχες πράξεις ανδρείας και τιμής ως το ζενίθ της ανθρώπινης αρετής. Αν και ο Darken δεν αναλύει ποτέ ξεκάθαρα τα ακριβή ηθικά και ηθικά συστατικά της εντιμότητας της μάχης, είναι ξεκάθαρο από τις ευρύτερες δηλώσεις του πως αντιλαμβάνεται τις δικές του πολιτικές και πολιτισμικές απόψεις ως καθοδηγούμενες από μια επιθυμία να διατηρήσει και να προστατέψει.

… their blood was dripping from our blades

In the ferocious ardour of that fierce battle …

Non-heathen foes of our people …

Countless enemy men tumbled …

Thus, our sworn revenge was done

Οι δίδυμες έννοιες της διατήρησης και της προστασίας είναι επηρεασμένες από μια πολυθεϊστική κοσμολογία που αντιλαμβάνεται πως το παγανιστικό πάνθεο αντιπροσωπεύει διακριτές σφαίρες επιρροής. Έτσι στη μάχη ο πολεμιστής που μάχεται για τη κουλτούρα και το έθνος του πρέπει να θαυμάζεται για την ανιδιοτελή προθυμία του να αμυνθεί απέναντι σε ένα εχθρό που αντιπροσωπεύει την πολιτιστική υπονόμευση και ακύρωση.

Επειδή ο Darken αντιλαμβάνεται τις δικές του θρησκευτικές και πολιτιστικές απόψεις  ως διαμορφωμένες από αρχαία έθιμα και πνευματικές παραδόσεις, απορρίπτει την ταμπέλα του NSBM ως άσχετη προς το όραμα του. Πιο πρόσφατα, ο Darken επιδίωξε να πάρει αποστάσεις από τις πιο ακραίες δηλώσεις του των προηγούμενων χρόνων, προτιμώντας αντίθετα να γενικεύσει το μήνυμα του, απομακρυνόμενος από την αποδοκιμασία συγκεκριμένων εθνοτικών ομάδων. Με όρους όμως της διάδοσης του ρατσισμού και του μίσους η προβληματική πτυχή της συνεχιζόμενης δραστηριότητας του Darken  σχετίζεται λιγότερο με ανοιχτά αντισημιτικές δηλώσεις και καλέσματα για βίαιη πολιτική δράση και περισσότερο με την σταθερή και φανερή κοσμοαντίληψη του σχετικά με τις «τάξεις της δημιουργίας». Για τον Darken η Ευρώπη ανήκει στους Ευρωπαίους, η Αφρική στους Αφρικανούς και η Αμερική στους Αμερικάνους. Το φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης και της παγκοσμιοποίησης αντιπροσωπεύει μια καταστροφή για την ανθρώπινη φυλή, κυρίως επειδή παραβιάζει την θεμελιώδη έννοια του «διαχωρισμού» και καταλήγει σε ηθική, φυλετική και πολιτιστική κατάρρευση.

Ο Darken συνέχισε να κυκλοφορεί άλμπουμ με τους Graveland όπως και να εμπλέκετε σε μια σειρά από άλλα μουσικά εγχειρήματα. Παραμένει αμφιλεγόμενος για την απροκάλυπτη φύση των προηγούμενων δηλώσεων του πάνω σε ζητήματα φυλής, μετανάστευσης και τους Εβραίους. Με ενισχυμένο προφίλ και μια νέα γενιά ακροατών, οι Graveland πρόσφατα πραγματοποίησαν αρκετές ευρωπαϊκές και αμερικάνικες περιοδείες, μόνο για να δουν κάποιες από αυτές τις εμφανίσεις να απαγορεύονται λόγω αντιδράσεων οργανώσεων κατά του μίσους. Παρά την αυξανόμενη επίγνωση του προβλήματος του ρατσισμού στο metal, η δημιουργική παραγωγή του Darken συνεχίζεται αμείωτη.

Absurd: ο γερμανικός σύνδεσμος

Το black metal συγκρότημα των Absurd εμφανίστηκε το 1992 στη Θουριγγία της Γερμανίας, και είναι ισχυρό παράδειγμα της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας μέσα στο ακραίο metal. Αν μπορεί να θεωρηθεί πως ο Vikernes εμπότισε το είδος του black metal με ακροδεξιές έννοιες, τότε η μουσική των Absurd και οι δραστηριότητες των ιδρυτικών του μελών πρόσφεραν το πρότυπο για το μέλλον της NSBM σκηνής.

Σε ένα είδος γνωστό για τη βία, οι Absurd ήταν σε θέση να διαφοροποιήσουν τη δική τους εκδοχή του μίσους μέσα από την εντατικοποίηση των φυλετικών και θεολογικών θεμάτων που έδωσαν μια βίαιη έκφραση στην προσήλωση του συγκροτήματος στην ανατροπή της ιουδαιοχριστιανικής κληρονομιάς στην Ευρώπη. Σε μια συνέντευξη με το βρετανικό παράρτημα της διαβόητης ακροδεξιάς οργάνωσης Blood and Honour, ο Ronald Möbus (ο συνιδρυτής του συγκροτήματος μαζί με τον αδερφό του Hendrik), αναφέρθηκε στην κριτική υποδοχή του πρώτου τους δίσκου Facta Loquuntur (1996). Μιλά για μια σχεδόν άμεση κατηγοριοποίηση του συγκροτήματος ως ηγέτη στη νεοσύστατη NSBM σκηνή, και μιλά με περηφάνια για τον επακόλουθο αποκλεισμό του συγκροτήματος και από δισκογραφικές και από μέσα για την προώθηση της δουλειάς τους.

Με το καιρό, οι στίχοι των Absurd προσανατολίστηκαν ακόμη περισσότερο προς τη Βόρεια μυθολογία, την περηφάνια στην φυλετική καθαρότητα, την ανωτερότητα της Άριας φυλής και την αναγκαιότητα για βίαιη δράση εναντίον πνευματικών εχθρών. Ο Ιουδαϊσμός και ο Χριστιανισμός – που αναφέρεται πως καταπίεσαν την Ευρώπη με τη βία – ήταν ο βασικός στόχος της οργής των Absurd:

Was da atmet, muß nun sterben,

Daß die Welt gereinigt werde.

Mordend Juden und Christenheit,

Lüstern, voller Grausamkeit.

Massengräber füllen sich.

(Whatever is breathing must die now,

So that the world might be cleansed!

Killing Jews and Christianity,

Lecherous, full of cruelty.

Mass graves are filling up.)

Τέτοια θέματα συνδέονται με τις πιο εμφανείς αναφορές στον Εθνικοσοασιαλισμό και το Τρίτο Ράιχ. Η άμεση επιρροή της ναζιστικής ιδεολογίας πάνω στο συγκρότημα είναι εμφανής, για παράδειγμα στο EP του 1999 με τίτλο Asgardsrei, στο οποίο μια από τις ομιλίες του Hitler ακούγεται σε όλη τη διάρκεια του ορχηστρικού «Crux Gammata». Το προτελευταίο τραγούδι στην κυκλοφορία αυτή έχει τίτλο «Germanien über Alles» (Η Γερμανία Υπεράνω Όλων) που είναι άμεση αναφορά στον γερμανικό εθνικό ύμνο όπως τον οικειοποιήθηκε το ναζιστικό καθεστώς. Δημιουργημένος από τον ποιητή August Heinrich Hoffmann, οι αρχικοί στίχοι είχαν σαν στόχο να δείξουν την δύναμη που θα έρχονταν από την ένωση των γερμανικών κρατών. Χρησιμοποιώντας τον ωστόσο οι Ναζί επέλεξαν να τονίσουν αντίθετα τους φυλετικούς και πολιτισμικούς συνειρμούς του πρώτου στίχου. Η εκδοχή του ύμνου των Absurd στο Asgardsrei θυμίζει αυτή την οικειοποίηση, που τονίζεται ακόμη περισσότερο με την χρήση γνωστών ναζιστικών συνθημάτων όπως Meine Ehre heißt Treue (ΣτΜ: Η τιμή μου είναι η πίστη). Αλλού οι στίχοι των Absurd αναφέρονται θετικά στο αέριο Zyklon B ως εργαλείου για την επίτευξη ρατσιστικών στόχων:

Ich stille meine Gier mit Menschenfleisch,

Mit Zyklon B, mit Gift und Blut.

Willst du mich, so komm in mein Reich

(I satisfy my greed with human flesh,

With Zyklon B, with poison and blood.

If you want me, then come into my realm.)

Η ιστορία του συγκροτήματος περιλαμβάνει πολλές συμμετοχές σε εγκληματικές δραστηριότητες. Το 1993 τα μέλη του συγκροτήματος πήραν μέρος στη δολοφονία ενός δεκαπεντάχρονου αγοριού που ονομάζονταν Sandro Beyer. Όλοι τους καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης, αν και το ιδρυτικό μέλος Hendrik Möbus μπόρεσε να συνεχίσει την παραγωγή δίσκων των Absurd από τη φυλακή. Μετά την αποφυλάκιση του το 1998, ο Möbus εδραίωσε τη θέση του ως ηγέτη στο NSBM κίνημα μέσω της δημιουργίας του αποκαλούμενου Deutsche Heidnische Front (Γερμανικό Παγανιστικό Μέτωπο), που ήταν παράρτημα του Allgermanische Heidnische Front (Πανγερμανικό Παγανιστικό Μέτωπο). Η γερμανική οργάνωση ήταν ένας μικρός σύνδεσμος που μοιράζονταν μια κοινή αφοσίωση στον εθνικοσοσιαλισμό και στις παγανιστικές ιδέες. Αντλώντας την γενικότερη έμπνευση του από τευτονικούς και σκανδιναβικούς μύθους, η οργάνωση προωθούσε την αποκατάσταση της παλιάς γερμανικής παγανιστικής θρησκείας μέσα σε μια εθνικοσοσιαλιστική Weltanschauung (κοσμοαντίληψη). Το 2001, αφού τον συνέλαβαν στην Νέα Υόρκη για πολιτική ρητορική μίσους και σχετικές δραστηριότητες, ο Möbus έδωσε μια συνέντευξη στην οποία δήλωσε πως ασχολούνταν με την προώθηση της «διατήρησης και ανάπτυξης της φυλής μου – της Άριας». Ως πρόμαχος αυτού του σκοπού, ο Möbus αντιλαμβάνονταν την αποστολή του ως «εργαλείο για την [φυλετική] εξέλιξη, ανοίγοντας το δρόμο για τον υπεράνθρωπο». Το σημαντικότερο, η οργάνωση λειτουργούσε σαν μια μορφή προϊντερνετικής κοινωνικής δικτύωσης, επιτρέποντας σε μέλη και συμμάχους να συνδέονται με τους διεθνείς υποστηρικτές του κινήματος. Το κήρυγμα του Möbus εξαπλώθηκε στις ΗΠΑ, όπου έλαβε τη διαρκή στήριξη του διαβόητου νεοναζί William Pierce.

Η θέση του Möbus στο ακροδεξιό μουσικό τοπίο έχει γίνει αυτό του ημι-μάρτυρα. Ένας βασικός λόγος για αυτό είναι η άποψη μεταξύ των οπαδών του πως είναι το θύμα αδικιών που διαπράχτηκαν από τη «διεθνή εβραϊκή συνωμοσία» και τις φιμωτικές δυνάμεις πολιτικά ορθών αριστερών οργανώσεων. Στις μετά τη φυλακή δραστηριότητες του, ο Möbus έδειξε την διαρκή του αφοσίωση στην ακροδεξιά πολιτική και τις ρατσιστικές θεωρίες με την εμφάνιση του σε ακροδεξιά συνέδρια και συναντήσεις όπου φαίνεται να έχει επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του ως κοινωνικό σχολιαστή των ευρωπαϊκών ζητημάτων. Ένα παράδειγμα είναι η πρόσφατη παρουσία του Möbus στο συνέδριο Pact of Steel (ΣτΜ: πήρε το όνομα του από το τίτλο της συμμαχίας μεταξύ Ναζιστικής Γερμανίας και Φασιστικής Ιταλίας) που πραγματοποιήθηκε στο Κίεβο τον Δεκέμβριο του 2018. Το συνέδριο – σχεδιασμένο να φιλοξενεί την συζήτηση γύρω από τον εθνικισμό, παγανισμό και το black metal – είναι γνωστό για την προώθηση ακροδεξιών στοχαστών. Ο Möbus πραγματοποίησε μια διάλεξη με τίτλο «The White God of War: Baron Roman von Ungern-Sternberg», στο οποίο ανέλυσε την επικαιρότητα του Ungern-Sternberg για το σύγχρονο καθήκον της ανάκτησης της Ευρώπης.

Ως συγκρότημα οι Absurd συνεχίζουν να κυκλοφορούν δίσκους παρά τους περιορισμούς και τις αντιδράσεις. Η ανένδοτη στάση τους εξασφαλίζει πως καταδικάζονται από τους αντιπάλους τους και χαιρετίζονται ως ήρωες από τους υποστηρικτές τους. Η επανέκδοση το 2018 του δίσκου Blutgericht περιέχει την ακόλουθη μαρτυρία της αμετανόητης αφοσίωσης στην παγανιστική επανάσταση:

Keiner von den Dienern

Des Gottessohns entkam . …

Wir waren nur noch wenige

Vom guten alten Blut

Ihre Übermacht

Gab ihnen Siegesmut . …

Törichte Christenbrut

Doch damit unterschätzten sie

Die alte Heidenwut!

(None of the servants

Of the Son of God escaped…

Although a few of us

Of the good old blood remained

Their dominance

Gave them [false] courage to win…

Foolish spawn of Christians.

But, in doing so, they underestimated

The ancient wrath of heathens.)

Το Σύγχρονο NSBM στην Ανατολική Ευρώπη και Πέρα Από Αυτή

Τα τελευταία χρόνια παρατηρήθηκε μια επέκταση της επιρροής του NSBM σε ολόκληρο το κόσμο, αν και η Ανατολική Ευρώπη παραμένει το επίκεντρο του είδους. Σύγχρονοι NSBM καλλιτέχνες συχνά συνδυάζουν στοιχεία άλλων ειδών metal ενώ διατηρούν διάφορους βαθμούς επαφής με τις εικόνες και τα θέματα του εθνικοσοσιαλισμού και του ακροδεξιού εξτρεμισμού. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η άνοδος ακραίων metal συγκροτημάτων από την Ουκρανία, μια εξέλιξη που μάλλον οφείλεται στην αντοχή και την προσαρμοστικότητα τακτικής των ακροδεξιών κινημάτων σ’ αυτή τη χώρα. Το ετήσιο φεστιβάλ Asgardsrei που πραγματοποιείται στο Κίεβο, για παράδειγμα, είναι πολύ γνωστό για την ανοιχτή του στήριξη προς ακροδεξιά συγκροτήματα, με την διοργάνωση του 2019 να περιλαμβάνει εμφανίσεις από τους Goatmoon από τη Φιλανδία και τους Wodulf από την Ελλάδα, και με τα δύο συγκροτήματα να συνδέονται με το NSBM.

Ωστόσο το NSBM δεν είναι αποκλειστικά ανατολικοευρωπαϊκό φαινόμενο, και αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα μπορούν να βρεθούν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στην Γαλλία για παράδειγμα, το συγκρότημα Peste Noire δεν έχει κατορθώσει να αποσυνδεθεί από τον εθνικοσοσιαλισμό παρά τις προσπάθειες τους να επικαλεστούν ευρύτερες επιρροές. Η Φιλανδία είναι επίσης μια χώρα όπου metal συγκροτήματα που συνδέονται με το NSBM είναι ενεργά. Το ευρύτερα γνωστό σχήμα των Goatmoon υποστηρίζει ανοιχτά το NSBM και έχει προκαλέσει θόρυβο πρόσφατα, το 2016, λόγω της εμφάνισης τους σε ένα νεοναζιστικό φεστιβάλ στο Σικάγο. Η Ελλάδα είναι επίσης η έδρα πολλών NSBM καλλιτεχνών. Το συγκρότημα Wolfnacht είναι ένα παράδειγμα black metal ανοιχτά αναμιγμένου με ναζιστική ιδεολογία. Ο Jonathan F. Williams αναγνωρίζει επίσης το αθηναϊκό συγκρότημα Der Stürmer ως ιδιαίτερα επιδραστικό, αναγνωρίζοντας την πιθανότητα αυτού που αναφέρει ως «βλαμμένο περιθώριο» να οδηγήσει τους ακροατές του στο να αναπτύξουν ρατσιστικές απόψεις. Η γεωγραφική διασπορά αυτών των συγκροτημάτων δείχνει πως η όλο και μεγαλύτερη λογοκρισία και περιορισμοί σε ζωντανές εμφανίσεις και διανομή δίσκων δεν εμποδίζει την διάδοση της NSBM ιδεολογίας.

Το Μέλλον του Εθνικοσοσιαλιστικού Black Metal

Όπως σημείωσε η Britta Schellenberg, η ποιότητα της NSBM μουσικής έχει βελτιωθεί πρόσφατα· αντιπροσωπεύεται από καλύτερες παραγωγές και πιο επαγγελματικές ζωντανές εμφανίσεις. Αυτό, μαζί με την αυξανόμενη εμπορευματοποίηση του  black metal, έχει ίσως οδηγήσει σε μια προθυμία εκ μέρους των οπαδών του ακραίου metal να αναζητήσουν πιο underground και ανατρεπτικά είδη, ένα χώρο που καλύπτονταν από το νορβηγικό black metal. Οι ερμηνείες του φαινομένου δεν μπορούν να παραγνωρίσουν τη σχέση μεταξύ NSBM και τις πολιτικές δραστηριότητες των ακροδεξιών κινημάτων στην Ευρώπη και αλλού, καθώς τα δίκτυα αυτά έχουν δείξει μια σημαντική ικανότητα στο να αναπτύσσουν δεσμούς μεταξύ ετερόκλιτων ομάδων ακτιβιστών και οπαδών.

Αυτό δημιουργεί το ερώτημα για το αν το NSBM πρέπει να θεωρείται πρωταρχικά μουσικό είδος, ή ίσως είναι πιο ακριβές να ερμηνεύεται ως ένα ακόμη παράδειγμα της ικανότητας της ακροδεξιάς να χρησιμοποιεί ένα ευρύ φάσμα μουσικών ειδών για να διαδώσει το μήνυμα της. Αν υιοθετηθεί η δεύτερη επιλογή, αυτό θα απελευθέρωνε το black metal από την αντίληψη πως ο ρατσισμός και ο εθνικισμός είναι έμφυτα μέσα του. Φυσικά, ο παρασιτικός τρόπος με τον οποίο τα ακροδεξιά κινήματα συχνά προσαρμόζονται στην πλατιά κουλτούρα δείχνει πως το black metal είναι πιθανώς ακόμη ένα θύμα αυτής της στρατηγικής. Το διαδίκτυο επίσης έχει διευκολύνει την ελεύθερη ανταλλαγή εξτρεμιστικής προπαγάνδας. Στο κόσμο του ψηφιακού διαμοιρασμού, η υπερεθνική μετάδοση της NSBM μουσικής γίνεται απλή και αποτελεσματική. Η τεχνολογία ψηφιακής ηχογράφησης επέτρεψε επίσης αυτό-παραγόμενες ηχογραφήσεις να ανεβαίνουν άμεσα. Αυτό έχει οδηγήσει σε μεγαλύτερο αριθμό NSBM ηχογραφήσεων να είναι ελεύθερα διαθέσιμες σε ιστότοπους όπως το YouTube.

Ωστόσο, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις πως το NSBM και οι σχετικές με αυτό υποκουλτούρες απομακρύνονται από την ευρύτερη heavy metal κοινότητα. Μέσα στην ίδια την black metal σκηνή, η κριτική έχει εμφανιστεί με τη μορφή ενός αναπτυσσόμενου αντιφασιστικού κινήματος που υποστηρίζει πως ο ρατσισμός του NSBM δεν έχει θέση στο λόγο του ακραίου metal. Το αντιφασιστικό metal φεστιβάλ το 2019 στη Νέα Υόρκη, Black Flags Over Brooklyn, δείχνει ένα αυξανόμενο κύμα δυσφορίας μεταξύ οπαδών του metal που αντιστέκονται στη σχέση μεταξύ μερικών ακραίων ειδών metal και ρατσισμού. Ο θόρυβος γύρω από τη σχέση των Graveland και των Behemoth δείχνει επίσης το βαθμό στον οποίο οι ακροατές του heavy metal είναι ευαισθητοποιημένοι προς τις πολιτικές τάσεις των μουσικών του. Ο Adam Darski – ιδρυτής του δημοφιλούς πολωνικού ακραίου metal συγκροτήματος Behemoth – εμφανίστηκε στην black metal σκηνή των αρχών της δεκαετίας του 1990. Στη διάρκεια εκείνης της περιόδου ήταν φίλος και μουσικός συνεργάτης του Rob Darken. Σε πιο πρόσφατη περίοδο, μια φωτογραφία των δυο μουσικών εμφανίστηκε στο διαδίκτυο, κάνοντας πολλούς metal σχολιαστές να αναρωτηθούν αν ο Darski είχε κάποια συμπάθεια για τις ρατσιστικές απόψεις του Darken. Ο θόρυβος γύρω από αυτό δείχνει μια επιθυμία να καθαρίσει ο χώρος  από τέτοιες επιρροές. Οι τεχνολογικές εταιρίες μουσικής προσπαθούν επίσης να καθαρίσουν τις πλατφόρμες τους από εξτρεμιστικό περιεχόμενο μέσω του αποκλεισμού συγκροτημάτων και μουσικών με σχέσεις με το NSBM.  Πρόσφατα, η μουσική streaming υπηρεσία Spotify ανέλαβε δράση απομακρύνοντας τη δισκογραφία συγκροτημάτων που ήταν ύποπτα για σχέσεις με το NSBM και με θέματα λευκής υπεροχής.

Όσο καλοπροαίρετες και αν είναι αυτές οι απαντήσεις, χρησιμεύουν επίσης για να τονίσουν το βασικό γεγονός πως το black metal έχει μια σταθερή σχέση με το ρατσισμό και τον εθνικισμό παρά τις καλύτερες προσπάθειες  της πλειοψηφίας να απομακρυνθεί από αυτή τη προβληματική σχέση. Η απειλή πολιτικής και ψηφιακής λογοκρισίας – όπως και ο εξοστρακισμός από την ευρύτερη metal κοινότητα – καταλήγει απλά να ενισχύει την αυθεντικότητα του NSBM ως underground. Για πολλούς από τους μουσικούς του, οι ακροδεξιές πολιτικές τάσεις είναι αντιπροσωπευτικές της πραγματικής ουσίας του black metal. Ο ιδρυτής των Peste Noire έχει πει πως «το αληθινό BM είναι πάντα ακροδεξιά μουσική», ενώ ο Varggoth του ουκρανικού συγκροτήματος Nokturnal Mortum έχει αναφέρει πως πολιτικός σχολιασμός και black metal έχουν μια φυσική σύνδεση. Αυτό είναι στη καρδιά της παράξενης ικανότητας του NSBM για επιβίωση παρά την αυξανόμενη αντίσταση: όσο περισσότερο επιβιώνει ως αντίθεση, τόσο περισσότερο βρίσκει καταφύγιο ως ο νόμιμος κληρονόμος της κληρονομιάς του black metal σαν επανάσταση ενάντια στις κυρίαρχες πολιτισμικές, θρησκευτικές και πολιτικές αφηγήσεις. Αν το black metal γεννήθηκε πράγματι σε ένα πνεύμα μισανθρωπισμού, επανάστασης και εικονοκλασίας, τότε το NSBM συνεχίζει αυτή τη παράδοση μέσα από το αγκάλιασμα του ιδιαίτερα αντιδημοφιλούς ρατσισμού και εθνικισμού. Με το τρόπο αυτό το NSBM διατηρεί καίρια στοιχεία του αρχικού ήθους του black metal και μπορεί να ισχυριστεί πως αποτελεί ιστορική συνέχεια.

Όποιες μελλοντικές πορείες και αν ακολουθήσουν τα είδη του ακραίου heavy metal, η επιμονή των ρατσιστικών και εθνικιστικών θεμάτων μέσα σε πολλά από τα υποείδη του εξασφαλίζει πως θα παραμείνει δυναμικό μέσο για την διακίνηση της ακροδεξιάς ιδεολογίας. Τέτοια θέματα εκμεταλλεύονται ευρύτερα αφηγήματα  κοινωνικής αποξένωσης, πολιτικής αστάθειας και αποστροφή προς διάφορες πολιτισμικές τάσεις, περιλαμβανόμενης της θεωρούμενης απειλής της απώλειας της πολιτισμικής ταυτότητας λόγω της μαζικής μετανάστευσης.

Το NSBM έχει αποδειχτεί ανθεκτικό μπροστά στον εξοστρακισμό από την black metal κοινότητα και την αυξανόμενη ψηφιακή και πολιτική λογοκρισία. Όταν αυτή η μακροβιότητα συνδυάζεται με την συμβολική γοητεία του heavy metal για τους αποξενωμένους , το μέσο παραμένει γόνιμο έδαφος για την διάχυση προκατάληψης και μίσους.

Για το black metal μακριά από την ακροδεξιά μπορείτε να βρείτε πληροφορίες μέσα από το Antifascist Black Metal Network, πατώντας εδώ και ακολουθώντας κάποιον από τους συνδέσμους

από: https://geniusloci2017.wordpress.com