Με τη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης κατηύθυνε τους πολίτες στον αχρονικό κυκλοθυμισμό της σπηλαιόβιας φαινομενολογίας. Σκηνοθετήθηκε το σίριαλ των εσωτερικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ για δύο εβδομάδες με ανοησίες επί ματαίω, με λιμνάζουσες χυδαιότητες και με ακατέργαστες θεωρίες για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ.

‘Ηταν ένας τρόπος για να καλυφθούν τα άλυτα προβλήματα της Ν.Δ. Η ακρίβεια που σαν άλλος Μινώταυρος ρουφάει το αίμα των πολιτών. Οι συζητήσεις με την Τουρκία με τις ραγιάδικες οσφυοκαμψίες και τους σπασμομεσιτισμούς του κ. Μητσοτάκη στο οθωμανικό «παλάτι του σουλτάνου» στη Νέα Υόρκη. Αλλά και το αλαργινό τσίρκο των εγχώριων εθνικών εργολάβων και των ενεργειακών εταιρειών της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και διύλισης, οι οποίοι απορροφούν το δημόσιο χρήμα με τη βοήθεια της κυβέρνησης.

Αναρωτιέσαι με την επιδεινούμενη ελληνική κατάντια αν υπάρχει πιο δόκιμος ορισμός για το τι είναι πολιτική από εκείνον που ορίζει την πολιτική ως συνθηκολογημένη μπίζνα και βιομηχανία συγχωροχαρτιών δέσμευσης. Κυβέρνηση και κρατικοδίαιτη ολιγαρχία (ή καλύτερα παρασιτικά εξαρτημένη ολιγαρχία από το Δημόσιο) οργανώνουν την κηρυγματική ισχύ της παντοίας προπαγάνδα για όλα τα ζητήματα που λαμβάνουν χώρα εντός της ελληνικής επικράτειας.

Ασκούν αυτό που έλεγε ο Οκταβιανός Αύγουστος «αναμειχθείτε επιδέξια με την προπαγάνδα για να έχουμε το ποθητό αποτέλεσμα της νίκης». (Να διευκρινίσουμε ότι ο όρος προπαγάνδα, όπως τον ξέρουμε σήμερα, αντλεί την καταγωγή του από την Καθολική Εκκλησία του 16ου αιώνα, όμως ο συγκεκριμένος ορισμός δεν ήταν τίποτε περισσότερο από τη ρωμαϊκή εφαρμογή του De bello Gallico του Οκταβιανού Αυγούστου σύμφωνα με την περιγραφή που δίνει ο Βιργίλιος στην Αινειάδα).

Ολοι αυτοί μαζί αποτελούν τους μισθοφόρους της κακής μας μοίρας. Πωλούν ελπίδες αοριστίας και οράματα θλίψης. Είναι εκείνοι που κοιτούν το μέλλον του τόπου μέσα από το πορτοφόλι τους και εμφανίζονται άλλοτε ως εκσυγχρονιστές και άλλοτε ως πατριώτες. Κατά βάση είναι τζογαδόροι του αέρα και φυτεύουν τα μεγάλα σκοτάδια των ημερών μας.

Εχουν έναν κοινό σύνδεσμο, το οργανωμένο ψέμα που το καθιστούν πύρινη ορθότητα. Ο Τόμας Καρλάιλ έγραφε όταν ανέλυε τις αλήθειες και τα ψέματα της Γαλλικής Επανάστασης, ότι τα ψέματα μπόρεσαν με εκπληκτικό τρόπο να στηρίξουν την αρμονική οργάνωση της κοινωνικής ιεραρχίας. Το ψέμα λοιπόν έχει ανθήσει με τη διακυβέρνηση της Ν.Δ. και αποτελεί μορφή κυριαρχίας, είναι ικανό βέβαια όχι μόνο να ξεπεράσει όλες τις κρίσεις, αλλά να βγει ακόμη και από αυτές ενισχυμένο μέχρι του σημείου να εξαπλώνεται και να επιβάλλεται ως ανταλλαγή και κατανομή όπως ακριβώς το εμπόρευμα. Ο Νίτσε έγραφε κάποτε: «Η μόνη και απόλυτη δύναμη είναι το ψέμα».

Στην πολιτική κάθε γεγονός αποτελεί ένα στοίχημα επάνω στη διάρκεια της εικόνας του. Ετσι οι εικόνες των πολιτικών γεγονότων και των πολιτικών εξελίξεων αν δεν υπάρχουν θα πρέπει να κατασκευαστούν και οι σύμβουλοι του κ. Μητσοτάκη πούλησαν αυτή τη φορά εικόνες κατασκευασμένες από τις εσωτερικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Μητσοτάκης χαρίζει θέαμα, παρέχει εικόνες, κατά τις προσταγές της βιοπολιτικής. Γιατί τι είναι βιοπολιτική; Η μετατροπή της γνώσης σε εξουσία, όπως επίσης και της ψυχαγωγίας, του φόβου, της απόλαυσης, της πληροφορίας, όλα γίνονται εξουσία. Και μεταξύ αυτών και της εικόνας και του θεάματος, που παγιδεύουν τα βλέμματα σε ένα παθητικό εξουσιαστικό «οράν» και στη συνέχεια δημιουργούν αυτό που λέει ο Μάρτιν Χάιντεγκερ, μια λογοκοπία, μια λογομαχία, ένα κουτσομπολιό.

*Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας

από:  https://www.efsyn.gr