Loading...

Κατηγορίες

Δευτέρα 30 Νοέ 2020
ΤΑ LOCKDOWN KAI Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ  ΕΝΟΣ ΙΟΥ  ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ και το βαφτίζουν προστασία της υγείας.
Κλίκ για μεγέθυνση

 

Ζούμε την εποχή των λόκνταουν, της ακραίας κρατικής παρεμβατικότητας,της υγειονομικής τρομοκρατίας, των απαγορεύσεων θεμελιωδών ατομικώνελευθεριών και της απόλυτης απόπειρας για πειθαρχήση. Όλα αυτά δημιουργημένα μέσα στην κρίση του κορονωιού. Μία κρίση που ως αναρχικοί οφείλουμε να αναλύσουμε, καθώς είναι μια κρίση που όλοι αντιλαμβανόμαστε πως ευνοεί την εξουσία για να κερδίσει ακόμα περισσότερο χώρο πάνω και εις βάρος των ζώων μας.

Αρχικά, ποιος θα πίστευε πως εν έτει 2020 και με επικείμενη "έξαρση" της πανδημίας ένα τεχνοκρατικό, σύγχρονο και έξυπνο κράτος όπως η Ελλάδα π.χ. θα ξόδευε δισεκατομμύρια για στρατιωτικό εξοπλισμό, δεκάδες εκατομμύρια στα ΜΜΕ για να μας παραπληροφορούν ,θα έκανε ασταμάτηταπροσλήψεις αστυνομικών και ενίσχυση των υποδομών τους και δεν θα έπαιρνε κανένα ουσιαστικό υγειονομικό μέτρο. Μα θα έλεγε κανείς ότι μία τέτοια πραγματικότητα θα σήμαινε το εξής απλό : ότι τα κράτη έκαναν αποδεδειγμένα ότι περνούσε από το χέρι τους για να μπορέσουν να φέρουν ένα νέο καθεστώς καραντίνας με τέτοιο τρόπο ώστε να πλασάρεται κοινωνικά ως η μόνη αναγκαία λύση. Γιατί αυτό που βιώνουμε όλοι και όλες σήμερα είναι μια πραγματικότητα ελέγχου και πειθαρχίας που οι εξουσίες ονειρεύονται χρόνια. Και σίγουρα οι ενέργειες των κρατών γύρω από την αντιμετώπιση αυτού του ιού μαρτυρούν αυτήν την αλήθεια. Ότι αυτή η κρίση με τον ιό είναι διογκωμένη από το ίδιο το σύστημα το οποίο δεν πήρε και ούτε θα πάρει κάποιο μέτρο υγείας. Και δεν πήρε γιατί ήθελε να φαίνεται ότι έχει ξεφύγει ο έλεγχος για να είναι ένα λοκνταουν πιο εύκολο στο να εφαρμοστεί και να επιβληθεί. Δεν έφτιαξε καμία ΜΕθ, δεν προσέλαβε γιατρούς, δεν οχυρώθηκε επιστημονικά, δεν επένδυσε στην ιατρική. Παράλληλα στην ίδια λογική δεν αύξησε τα δρομολόγια των δημοσίων μέσων μεταφοράς. Και όλα αυτά τα αναφέρουμε όχι για να αναπαράξουμε την αριστερή ρητορική για επιπλέον μέτρα εκ μέρους του κράτους, αλλά για να αναδειχθεί μια πολύ σοβαρή αντίφαση και ενα μεγάλο συμπέρασμα.

Ότι τα κράτη έχουν συμφέρον από τον μαζικό εγκλεισμό.

Ότι ενώ το κράτος αυτοπαρουσιάζεται σε δήθεν απόγνωση και παρουσιάζειτον ιό σαν το σύγχρονο πόλεμο, το ίδιο κράτος δεν ήθελε να αποφύγει αυτήν την τόσο ,όσο το ίδιο τονίζει συνεχώς, ακραία κατάσταση. Και"υγειονομικά" μέτρα βέβαια να έπαιρνε και πάλι θα έβρισκε τρόπο να επιβάλλει καραντίνα. Γιατί στα πλαίσια του κράτους, όλα τα μέτρα είναι πάντα επιθετικά στην κοινωνική βάση. Αλλά από όσα έχουμε δει, προφανώς υπάρχει άλλος σκοπός και ουσιαστικά χτίζεται το έδαφος για ένα καθεστώς κοινωνικής απομόνωσης , κάτι που διαφαίνεται απροκάλυπτα. Και δεν λέμε οτι στα πλαίσια της κρατικής διαχείρισης οι επιπλέον ιατροί και ΜΕΘ θα έφερναν την άνοιξη, αλλά το ότι δεν έκαναν ούτε αυτό δείχνει πως πρόκειται για κρίση επιτηδευμένα υγειονομική, για να έρθουν μια σειρά από κατασταλτικά μέτρα, όπως ο αυταρχισμός, ο εγκλεισμός, η βιοτρομοκρατία, η βιοεξουσία, η επιτήρηση, η απομόνωση.

Άλλωστε και στο εξωτερικό όπου το σύστημα υγείας είναι αρκετά προηγμένο, πάλι λόκνταουν κάνουν. Γιατί έχουν αυτήν την πολιτική βούληση και αυτήν την πολιτική ατζέντα. Όχι λόγω κάποιας μη διαχειρίσιμης εξωτερικής απειλής. Προφανώς ο κορονωιός υπάρχει, αλλά στα πλαίσια της κρατικής διαχείρισης υπερεκτιμάται και διογκώνεται για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αυτό άλλωστε φανερώνει η απουσία μαζικών τέστ, η αδιαφορία για τους ανθρώπους που ζουν στην φυλακή, αλλά και η παραμέληση ευπαθών ομάδων (γηροκομεία-ηλικιωμένοι κ.α.) Η κρατική μέριμνα άλλωστε ποτέ δεν είχε να κάνει με τις αληθινές κοινωνικές ανάγκες. Άρα η υγεία υποτάσσεται ενώπιον της πολιτικής. Πόσο μάλλον ενώπιον της κρατικής πολιτικής.

Ας μην ξεχνάμε το νομοσχέδιο για τις πορείες που βγήκε πέρυσι και ας το συνδέσουμε με την ολική απαγόρευση κάθε πορείας με πρόφαση την υγειονομική κρίση καταστέλλοντας κάθε προσπάθεια αφύπνισης. Ενώ ταυτόχρονα με την επιτηδευμένη και συνεχώς αναπαραγόμενη προπαγάνδα τρομοκρατίας των ΜΜΕ για τον ιό, η κυβέρνηση βρίσκει και εκμεταλλεύεται την ευκαιρία να περάσει αντεργατικούς νόμους αποφεύγοντας την όποια αντίδραση θα είχε να αντιμετωπίσει από τους εργαζομένους, αφού οι περισσότεροι είτε αποτελώντας ευπαθή ομάδα, είτε όχι έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο που τρέμουν τον ιό περισσότερο από την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων τους.

Τα κράτη έχουν αρχίσει μια νέα εκστρατεία πειθάρχησης και διαχείρισης των πληθυσμών.

Ο ιός είναι παροδικός, η νέα κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα όμως μπορεί και όχι. Η δύναμη ενός κράτους να απαγορεύει το πανανθρώπινο, θεμελιώδες δικαίωμα στη βόλτα και σε άλλες μορφές διασκέδασης, θα γίνει η ίδια δύναμη που θα απαγορεύσει οτιδήποτε απελευθερωτικό εμφανιστεί. Απο τη στιγμή που μια εξουσία μπορεί να περιορίζει και να βάζει όρους στην άθληση, στη βόλτα για μια μπύρα,στην επικοινωνία, πόσο πιο δύσκολο θα του είναι να κάνει την ίδια τακτική και σε ζητήματα πολιτικής φύσης και να επιχειρήσει ακόμα πιο πλήρη καιάγρια καταστολή? Η καταστρατήγηση ατομικών ελευθεριών, νομοτελειακά,ανοίγει το δρόμο για την καταστρατήγηση πολιτικών ελευθεριών.

Η πειθαρχία είναι το μαγικό υλικό που έχει ανάγκη ο καπιταλισμός για να επιβιώνει και να διευρύνεται.

Όλη η κρατική διαχείριση βρωμάει απάτη.

Τα όσα ακραία έχουμε την τιμή να παρατηρήσουμε είναι αμέτρητα : ο ιός να κολλάει στις πλατείες αλλά να μην κολλάει από τους τουρίστες. Ο ιός να μην κολλάει από τα ΜΜΜ και τα σχολεία αλλά να κολλάει από τις πορείες και τα πάρτυ. Κανάλια να δείχνουν πλάνα από ψεύτικες ημερομηνίες και να λένε ότι έχουμε υπερσυνωστισμό, ενώ η αληθινή ημερομηνία είναι ένα χρόνο πριν. Βίντεο να παίζουν από την παραλιακή στη Θεσσαλονίκη με πολύ κόσμο και να είναι βίντεο κακομονταρισμένα με ψεύτικες εικόνες. Όλα αυτά από τις τηλεοράσεις.

Τα κράτη βέβαια φρόντισαν και το θέμα της αμφισβήτησης νομοθετώντας πως θα τιμωρείται όποιος εκφέρει γνώμη αντίθετη και παραπλανητική στην απόλυτη αλήθεια που το ίδιο και οι επιστήμονές του έχουν. Μην μας φανεί λοιπόν παράξενο αν αργότερα τιμωρείται όποιος έχει διαφορετικά πολιτικά φρονήματα, αν και αυτό λίγο πολύ ήδη συμβαίνει. ‌

Στην αρχή του ιού όλοι θυμόμαστε τη βιασύνη όλων να βγάλουν αυξημένο το ποσοστό θνησιμότητας του ιού χωρίς να υπολογίζουν όμως τα κρούσματα όλων αυτών που είχαν την ασθένεια και απλώς δεν καταγράφονταν.‌ Το αφήγημα της ατομικής ευθύνης, στα πλαίσια αυτού ζόφου πολιτικών σκοπιμοτήτων μπορεί να θεωρηθεί ένα ακόμα μεγάλο ιδεολογικό κόλπο της κυριαρχίας. Να προτάξουμε τη συλλογική συνείδηση.

Επιπλέον, έχει βγει δημόσια η κυβέρνηση και έχει πει ότι το λόκνταουν θα λήξει όταν τα κρούσματα πέσουν κάτω από τα 300. Άυτο που δεν λένε όμως είναι ότι το νούμερο αυτό προκύπτει από τη ποσότητα των καθημερινών τεστ, η οποία μέρα με τη μέρα ποικίλλει. Έτσι εάν θέλουν προσωρινά να αρθεί το λόκνταουν μπορούν να κάνουν για μια περίοδο λιγότερα τεστ ή αντίστροφα εάν όντως έχει καταπολεμηθεί ο ιός να κάνουν παραπάνω και να βγει έτσι μεγαλύτερο το νούμερο. Όλες αυτές οι μεθοδεύσεις θυμίζουν σίγουρα εποχές άλλες, και βγάζουν μια αύρα σκληρής πολεμικής προπαγάνδας.

Σε αλλά μέτωπα, η τηλεργασία σιγά σιγά κατοχυρώνεται κοινωνικά, οι εργασιακές σχέσεις αποδυναμώνονται ανάμεσα στους συναδέλφους και οι απολύσεις εκτοξεύονται. Η εργατική τάξη υποτιμάται και είναι βέβαιο πως στην ερχόμενη αδυσώπητη οικονομική κρίση όλο το βάρος θα πέσει πάνω μας. Παράλληλα, ετοιμάζεται και ήδη συμβαίνει η αναδιάρθρωση του πλούτου και του κεφαλαίου. Δεν πρέπει να μας περνάει αδιάφορο το ότι εν μέσω της κρίσης του κορονωιού τα πλεονάζοντα και περισσευόμενα κεφάλαια βρήκαν τη διέξοδο που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβρισκαν πότε, και διασώθηκαν έτσι μεγάλα οικονομικά συμφέροντα (π.χ. γούνες στη Δανία, χοίροι στην Αμερική). Πρέπει να αντιληφθούμε την όξυνση του οικονομικού εμπορικού διακρατικού ανταγωνισμού στην παρούσα ιστορική στιγμή, μέσα από συνεχή μέτρα δασμών και οικονομικού προστατευτισμού σε τομείς όπως η τεχνολογία,τα αγροτικά προϊόντα και οι τηλεπικοινωνίες και να σημειώσουμε το ότι η Κίνα, η νέα παγκόσμια οικονομική υπερδύναμη,το τελευταίο 7μηνο αύξησε π.χ. τις εξαγωγές τις προς την Ε.Ε. κατά 4,9% ενώ οι αντίστοιχες των ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 11.7%. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι το κεφάλαιο μετατοπίζει σιγά σιγά την οικονομική του δραστηριότητα. Ούτε το ότι επιχειρείται βίαια μία περαιτέρω οικονομική πόλωση και ενίσχυση των οικονομικών μονοπωλίων, μιας και σε καιρούς κρίσης επιβιώνει μονάχα ο ισχυρότερος. Ο τρόπος που δομείται η παραγωγή προδιαγράφεται ότι αλλάζει. Η τεχνητή νοημοσύνη και η 4η βιομηχανική επανάσταση εισέρχονται σιγά σιγά στην οικονομία της αγοράς, ενώ υπάρχει στροφή ξανά προς την εθνικοποίηση των οικονομιών με έμφαση στην αυτοματοποιημένη παραγωγή.

ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ και το βαφτίζουν προστασία της υγείας. Οι ίδιοι που νοιάζονται μονάχα για το πώς θα καταστείλουν, θα πλουτίσουν, θα εξουσιάσουν, πως θα κάνουν την υγεία και την εκπαίδευση εμπόρευμα. Με τη δύναμη της συνήθειας όλο αυτό το ομιχλώδες τοπίο που σήμερα ζούμε αποτυπώνεται και αφήνει επιρροή, χτίζει παρακαταθήκες. Οι νέες γενιές,ειδικά, εξοικειώνονται με το νέο τρόπο ζωής σαν φυσιολογικό. Ιδρυματοποιούνται σε μια ζωή αποστειρωμένη όπου καλούνται να φοβούνταιτο άγνωστο, να κλείνονται στον εαυτό τους, να μην έχουν κρίση και να ακούνε μονάχα τους ειδικούς και τις αυθεντίες. Η υγεία, επίσης, στα σάπια κοινωνικά πλαίσια του σήμερα, μετατρέπεται αργά και σταθερά σε μέσο κοινωνικού ρατσισμού. Διαχέεται η συνθήκη τρόμου και πανικού. Η διαχείριση του πλήθους τελειοποιείται. Το δημόσιο πεδίο επανανοηματοδοτείται και καταλαμβάνεται από την αστυνομία. Σαν μοτίβο ζωής προωθείται μονάχα η διαδρομή δουλειά σπίτι-δουλειά-σπίτι. Εξοντώνεται η δυνατότητα παρέμβασης στα κοινωνικά τεκταινόμενα και σε καθιστούν χρήσιμο μονάχα στο να παράγεις. Αφήνουν στο έλεος τους ανθρώπους με προσωπικές δυσκολίες που με τη σημερινή κοινωνική απομόνωση βασανίζονται, ανθρώπους που βιώνουν ενδοοικογενειακή βία παγιδευμένοι σε αυτήν και αβοήθητοι αφού η κυβέρνηση αδιαφορεί για περιστατικά τέτοια, ονομάζοντάς τα ως μεμονωμένα.Φυσικά η αστυνομία με το λειτουργικό της έργο δίνει για άλλη μια φορά την λύση που όλοι αναζητούμε λέγοντας" μην φέρνεις αντίσταση, μην αντιδράς κάνε υπομονή". Η αίσθηση αδυναμίας, κενότητας, το στρες, η κατάθλιψη καλπάζουν.

Η κρατική διαχείριση δεν είναι αθώα, δεν είναι τυχαία και δεν οφείλεται σε αμέλειες και ανικανότητες. Τα κράτη δεν είναι ανίκανα, αντίθετα ειδικά στον καιρό του ιού παράγουν μονάχα πολιτική. Το ότι ζούμε αυτό που ζούμε δεν είναι προϊόν αδυναμιών του κράτους, είναι προϊόν της βούλησης του για να διαχύσει κοινωνικό πανικό. Τα κράτη κερδίζουν από αυτήν την συγκυρία.

Μια συγκυρία και κοινωνική κρίση στην οποία τα ίδια έχουν συντελέσει.Τα κράτη λοιπόν δεν έκαναν τίποτα για να μην γίνει το λόκνταουν. Αντιθέτως, είχαν συμφέρον και έκαναν τα πάντα για να μπορούν να το επιβάλλουν. Και αυτό έγκειται στην πολιτική κρατική βούληση. Εκεί χρησιμεύει η αστυνομία, για αυτό τους είναι απαραίτητη. Για αυτό βάζουν πρόστιμα. Πρόστιμα ταξικά και τιμωρητικά που στοχεύουν στον εκφοβισμό, καθώς δεν υπάρχει ευρεία συναίνεση.

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ 

 

30/11/2020 1:37 πμ.
από Σύμπραξη αναρχικών sabate   για επικοινωνία με την ομάδα  sabatepatra@riseup.net

  
πηγη:https://athens.indymedia.org
 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου