Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 17 Ιαν 2021
Ξύλο, σκοταδισμός και άγιος ο Θεός
Κλίκ για μεγέθυνση

 

Αν κάποιος ριψοκινδυνεύσει την άποψη ότι το όνειρο του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ένας μπάτσος (όχι αστυνομικός, μπάτσος της Βασιλικής Χωροφυλακής) σε κάθε κρεβατοκάμαρα, θα χαρακτηριστεί λαϊκιστής και υπερβολικός.

Το ίδιο όμως ευφάνταστος θα χαρακτηριζόταν όποιος έλεγε πριν από μερικά χρόνια ότι ένας γραφικός τηλεπωλητής που πουλάει πατριωτισμό του νανογιλέκου θα γινόταν αντιπρόεδρος του ιστορικού συντηρητικού κόμματος στην Ελλάδα. Για να μην πω πώς θα χαρακτηριζόταν όποιος προέβλεπε ότι το πρωτοπαλίκαρο του Γεώργιου Παπαδόπουλου θα γίνει υπουργός Εσωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Τίποτε επικίνδυνο, απειλητικό για τη δημοκρατία και περιοριστικό για τον πολίτη δεν είναι ξένος τόπος για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η τηλεοπτική φιλελεύθερη φύση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι σαν τα γλυπτά από πάγο. Στήνονται μόνο για τη φωτογράφιση και μετά τη χρήση οδεύουν λιώνοντας προς το αποχετευτικό σύστημα.

Ο Μητσοτάκης κατάφερε μέσα σε ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης να εκπροσωπεί ό,τι πιο ακραία συντηρητικό υπάρχει στην Ελλάδα. Ξεκίνησε με τη διακριτική εκπροσώπηση του φοβικού οράματος κάθε νοικοκυραίου το οποίο σφυρηλατείτε καθημερινά από τα κανάλια και καταλήγει στον ντούρο αυταρχισμό που κοσμούν αστυνομικά κλομπ και αστυνομικές αύρες του 1960.

Υπάρχει μια γενική αρχή που μαρτυρά διαχρονικά τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις προτού τις διακρίνει το εκλογικό σώμα και τις τιμωρήσει όπως πρέπει. Είναι η επένδυση στον αυταρχισμό. Κάθε φορά που μια κυβέρνηση αποφασίζει ότι εχθρός της είναι ο πολίτης και κυρίως αυτός που δεν ευθυγραμμίζεται μαζί της, επενδύει στον αυταρχισμό και στην αστυνομοκρατία. Η ελληνική ιστορία είναι γεμάτη με εικόνες καταστολής, με πιο πρόσφατες αυτές του καιρού των μνημονίων.

Φυσικά καμία κυβέρνηση δεν ομολογεί ότι καταστέλλει δικαιώματα βάζοντας την αστυνομία σε ρόλο που δεν πρέπει να έχει. Η αστυνομοκρατία εμφανίζεται ως αναγκαία, αφού καλλιεργηθούν φόβοι και κίνδυνοι που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ρετουσάρει με τον δικό του τρόπο την παλιά συνταγή της αστυνομοκρατίας και δημιουργεί με παλιούς όρους αναξιοκρατίας και ρουσφετιού έναν στρατό από αστυνομικούς με διπλό ρόλο. Ο πρώτος είναι να ρίξει αυτό τον στρατό απέναντι στον πολίτη όταν την κρίσιμη ώρα αντιδράσει επειδή θα καταλάβει ότι η διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση ήταν επικίνδυνη και εγκληματική. Ο δεύτερος είναι να χρησιμοποιήσει την εικόνα του «φρουρούμενου» πολίτη ως απόδειξη ότι υπάρχει κίνδυνος. Και τα δύο έχουν ως μοναδικό ζητούμενο την υποταγή και τη χειραγώγηση.

Μετά την ανακοίνωση για πανεπιστημιακή αστυνομία η κυβέρνηση ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι θα προχωρήσει και σε δημιουργία αστυνομίας για τα μέσα μεταφοράς. Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Αστυνομία βαδίσματος; Συμπεριφοράς; Υποταγής; Γιατί όχι κρεβατοκάμαρας, αν αποφασιστεί ότι τα προσωπικά πρότυπα δεν ταιριάζουν με τα γούστα του πολυχρονεμένου;

Ας πιάσουμε την ίδρυση αστυνομίας για τα πανεπιστήμια. Οι φοιτητές στην Ελλάδα υπολογίζονται γύρω στις 250.000. Είναι λοιπόν φυσιολογικό σε μια τόσο μεγάλη κοινότητα που είναι σχεδόν ίση με τον πληθυσμό της Πάτρας να υπάρχουν φαινόμενα παραβατικότητας, εκτροπές και εγκλήματα ακόμη.
Προσέξτε τώρα τα μέσα ενημέρωσης. Εμφανίζουν συστηματικά την πανεπιστημιακή κοινότητα ως άντρο ανομίας. Φροντίζουν μάλιστα η «εγκληματικότητα» να έχει ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο. Οι «δράστες» είναι ιδεολόγοι που θέλουν την καταστροφή.

Αφού φιλοτεχνηθεί αυτό το αφήγημα εμφανίζεται ως αναγκαία η αστυνόμευση. Χιλιάδες αστυνομικοί (γιατρούς δεν προσλαμβάνουμε, μόνο αστυνομικούς) θα αστυνομεύουν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Ας αντιστοιχίσουμε όλα αυτά σε μια άλλη κοινότητα. Είναι σαν να λέμε ότι επειδή στην Πάτρα υπάρχει (όπως υπάρχει παντού) εγκληματικότητα, πρέπει να βάλουμε αστυνομία μες στα σπίτια. Να είναι στην κρεβατοκάμαρα, στο σαλόνι ή έστω στην πολυκατοικία για να μη συμβεί κάτι.

Αυτή δεν είναι πολύ προοδευτική θεώρηση και δεν νομίζω να είναι ανεκτή. Οχι στις δημοκρατίες. Στις δημοκρατίες υπάρχουν θεσμοί που αποτρέπουν το έγκλημα και αστυνόμευση όταν χρειάζεται. Ο φόβος δεν φυλάει τα έρμα σε οργανωμένες δημοκρατικές κοινωνίες ούτε τα κακοποιεί. Δεν ασκείται αστυνόμευση και καταστολή μόνο με την πιθανότητα της όποιας παράβασης.

Τόσο το αφήγημα που δημιουργείται για την εγκληματικότητα στα πανεπιστήμια όσο και οι «λύσεις» αστυνομοκρατίας και ελέγχου είναι ένα σύνολο με ζητούμενο τη χειραγώγηση.

Ερώτηση για προβληματισμό: ακούσατε ποτέ κάποιο τηλεοπτικό κανάλι από αυτά που περιγράφουν την εγκληματικότητα στα πανεπιστήμια να μιλά για το χάλι της παρεχόμενης παιδείας και των πανεπιστημίων; Ακούσατε να κατονομάζει υπουργούς για το έγκλημα με την ευκολία που δείχνει φοιτητές; Αν φοιτητής διαπράξει έγκλημα, υπάρχει ήδη θεσμικό πλαίσιο για να συλληφθεί και να τιμωρηθεί. Αν το διαπράξει υπουργός;

Σε τελευταία ανάλυση, αυτό που είναι τα πανεπιστήμια δημιουργήθηκε τα τελευταία 40 χρόνια με κυβερνήσεις ΝΔ και ΓΊΑΣΟΚ και με την κυριαρχία επί 30 χρόνια της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, συνδικαλιστικής παράταξης της ΝΔ. Είναι λοιπόν η περιγραφή της εικόνας των πανεπιστημίων ως άντρου ανωμαλίας μια παραδοχή της πολιτικής τους σε αυτά;

Στόχος δεν είναι καμιά εγκληματικότητα, αλλά τα μυαλά και η παραδοχή της κοινωνίας ότι έχει υποταχθεί. Στα εκπαιδευτικά ιδρύματα (ναι, θα γίνει και στα σχολεία) η κυρίαρχη εικόνα δεν θα είναι του ανήσυχου νέου που μαθαίνει, αλλά του υποταγμένου νέου που γεννιέται και μεγαλώνει με την απειλή του αστυνομικού.

Αν το πείραμα πετύχει στα πανεπιστήμια, θα επεκταθεί παντού. Θα έχουμε την μπατσοκρατία (όχι αστυνομοκρατία, επιμένω), διαρκή έλεγχο και κάμερες παντού. Κά-ποια στιγμή ίσως κυκλοφορούμε με μια κάμερα ο καθένας στον κώλο. Για το καλό μας.

Στα σχολεία έμπνευσης Μητσοτάκη το ξύλο θα έχει βγει από τον παράδεισο της νέας χωροφυλακής και ο σκοταδισμός θα είναι η κανονικότητα στο εικονοστάσι της Κεραμέως.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναβιώνει το «σπουδαστικό» της Ασφάλειας βάζοντας αστυνομία στα πανεπιστήμια. Αναμένεται η αναβίωση αγροφυλακής και των TEA και αναζητείται συνθέτης για τον ύμνο της Μαρέβας. Αυτήν τη φορά θα παραλειφθεί το ιστορικό στάδιο της Αποστασίας. Θα τα κάνει όλα μόνη της η Οικογένεια.

Από όσους θεωρούν όλα αυτά υπερβολικά θα ζητήσω να μου υποδείξουν αστυνομία σε ένα εκ-παιδευτικό ίδρυμα της Ευρώπης ή ένα νομοσχέδιο για την παιδεία που να το υπογράφει ο υπουργός της Αστυνομίας.

Πηγή: Κώστας Βαξεβάνης – Documento

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου