Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 23 Οκτ 2011
Κηδεύτηκε με σεμνή τελετή ο Γιώργος Αγιαννιτόπουλος
Κλίκ για μεγέθυνση
Κηδεύτηκε με σεμνή τελετή ο Γιώργος Αγιαννιτόπουλος

 

 

 

 

Χειροκροτήματα συνόδευσαν την κάθοδο της σορού του στον τάφο!

 

 

 

Η γενιά των Λαμπράκηδων στις 22-10-11 ήταν παρούσα και πάλι, εκεί στο Β΄ Δημ. Νεκροταφείο Πατρών, για να αποδώσει τιμή, αυτή τη φορά στον συναγωνιστή του αντιδικτατορικού αγώνα. Τον Γιώργο Αγιαννιτόπουλο, που έφυγε στα 67 του χρόνια, εγκαταλείποντας αγωνιστικές παρακαταθήκες για την δημοκρατία, που ενέγραψε στα δύσκολα χρόνια του απολυταρχισμού των συνταγματαρχών. Μαζί πορεύτηκαν ως την τελευταία του κατοικία οι επιζώντες συναγωνιστές του και οι σύντροφοί του από τον ΣΥΝ, αλλά και οι φίλοι του, που τώρα τους λείπει και τον τίμησαν με στεφάνι.

 

Μαζί τους ύστατο παρών έδωσαν ο δημοτικός σύμβουλος Ηλίας Γρηγόρης, ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΠ Νίκος Κοντοές, ο γραμματέας του ΣΥΝ Κώστας Σπαρτινός, ο αντιπρόεδρος των πολεμιστών Κύπρου Γιώργος Βουρλιόγκας, ο πνευμονολόγος Τάκης Γεωργακόπουλος, εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Δ.Σ. του νοσοκομείου «Αγ. Ανδρέας», σύντροφοι από την γενιά του αντιδικτατορικού «Ρήγα» και πολλοί άλλοι.

 

Πελιδνές φιγούρες τα παιδιά και η σύζυγός του Ντίνα, η οποία ξέσπασε σε βουβούς λυγμούς όταν απόθεσε στη σορό του ένα λουλούδι. Μόνον ένας ιερέας ανέλαβε την εκπλήρωση του χρέους της κηδείας προς τον τεθνεόντα. Ο Γιώργος Αγιαννιτόπουλος έζησε λιτά στη ζωή, με σεμνότητα και έφυγε αθόρυβα, με λιτή θρησκευτική τελετή. Γι αυτό χειροκροτήματα συνόδευσαν την κάθοδο της σορού του στον τάφο.

 

Εκ μέρους της Ν.Ε. του ΣΥΝ, τον νεκρό αποχαιρέτισε ο παλιός Λαμπράκης Γιώργος Μόσχος, μεταξύ άλλων, με τα παρακάτω λόγια:

 

«.Έμελλε μέσα στο ζόφο του τρόμου να αποδείξεις ότι η γενιά μας, οι Λαμπράκηδες, οι συνεχιστές των οραμάτων του ΕΑΜ, έδωσε παρών όταν την κάλεσαν οι περιστάσεις.

 

Υπήρξες από τους ένδεκα συλληφθέντες της οργάνωσης «Πατριωτικό Μέτωπο» Πάτρας. Πιάστηκες από την Ασφάλεια Πάτρας, νέος 23 ετών, καθ' οδόν στις 20 Οκτώβρη 68, ενώ επέστρεφες από γάμο φίλου σου και οδηγήθηκες στα κρατητήριά της, όπου βασανίστηκες άγρια. Υποβλήθηκες στο μαρτύριο της φάλαγγας. Και μετά σε έκλεισαν στις φυλακές της Τρίπολης, σε έστειλαν στο στρατοδικείο της, με κατηγορίες βαριές. Κι αυτό διότι ως μέλος της τριμελούς ομάδας, στην συνοικία Παντοκράτορος, από κοινού με τους συντρόφους Νικολάου Θόδωρο και Σταματελάτο Γιώργο, ενισχύατε οικονομικά τις οικογένειες των πολιτικών κρατουμένων. Και η ανθρωπιά ήταν παράνομη στα χρόνια της Χούντας!

 

Εκεί συνάντησες τους συγκρατουμένους σου, συντρόφους σου, του Πατριωτικού Μετώπου. Τον 69χρονο μπαρμπαΓεράσιμο Φλωράτο, τον 65χρονο Γιάννη Ξένο, τον 37χρονο ελαιοχρωματιστή Μήτσο Κορμπάκη, τον 34χρονο λογιστή Παναγιώτη Τσερεμέγκλη, τον 46χρονο ελαιοχρωματιστή Τάκη Παπαγεωργίου, τον 42χρονο ζαχαροπλάστη Λεωνίδα Κούλο, τον 37χρονο βιβλιοδέτη Κώστα Ρούβαλη, την 38χρονη μοδίστα Γιώτα Ζέβλα, και τους άλλους δυο της ομάδας σου, και συναδέλφου σου πιτόρους, τον 27χρονο Θόδωρο Νικολάου και τον 19χρονο Γιώργο Σταματελάτο, ενώ πίσω οι γονείς σου, τραβούσαν τον δικό τους Γολγοθά».

 

 

 

 

ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ

 

 

 

 

Έφυγες χθες από τη ζωή, στα 67 σου χρόνια, αγαπημένε μας σύντροφε Γιώργο. Πάλεψες όπως ήξερες να παλεύεις, για 70 μέρες στο κρεβάτι του πόνου, χτυπημένος από την επάρατο. Από τα Σαβάλια Ηλείας που γεννήθηκες ήρθες στην Πάτρα σε νεαρή ηλικία για να επιβιώσεις. Υπήρξες αγωνιστής του αριστερού κινήματος από τα νεανικά σου χρόνια, που σε θυμάμαι να συμμετέχεις στην ΕΔΑ Πάτρας και μετά στην Νεολαία Λαμπράκη. Το μεγάλο σχολείο που θητεύσαμε μαζί. Το κίνημα που είχε αγκαλιάσει την γενιά μας, μετά τη δολοφονία του ειρηνιστή βουλευτή της Αριστεράς. Από το φυτώριο αυτό ξεπήδησαν σεβαστές προσωπικότητες του τόπου, όπως και εξαιρέσεις που αποτελούν σήμερα τον θλιβερό κανόνα υπηρετώντας τον δικομματισμό!

 

Εσύ όμως έμεινες όρθιος στην λαίλαπα που ακολούθησε. Καμία σχέση δεν είχες με τις θλιβερές εξαιρέσεις.

 

Μαζί, μάς βρήκε η Δικτατορία. Εγώ στο Στρατό και συ γεννημένος στο τέλος της απελευθέρωσης, έμελλε μέσα στο ζόφο του τρόμου να αποδείξεις ότι η γενιά μας, οι Λαμπράκηδες, οι συνεχιστές των οραμάτων του ΕΑΜ, έδωσε παρών όταν την κάλεσαν οι περιστάσεις.

 

 

 

Υπήρξες από τους ένδεκα συλληφθέντες της οργάνωσης «Πατριωτικό Μέτωπο» Πάτρας. Πιάστηκες από την Ασφάλεια, τα όργανα της δικτατορίας στην Πάτρα, με την κατηγορία της απόπειρας ανατροπής του καθεστώτος, της κατοχής και διακίνησης παράνομων εντύπων και εφημερίδων, καθώς και για την καταστροφή πινακίδων της Δικτατορίας, από τον Απρίλη έως τον Οκτώβρη του 68.

 

Συνελήφθης νέος 23 ετών, καθ' οδόν στις 20 Οκτώβρη 68, ενώ επέστρεφες από γάμο φίλου σου και οδηγήθηκες στην Ασφάλεια Πάτρας, όπου βασανίστηκες άγρια. Υποβλήθηκες στο μαρτύριο της φάλαγγας. Και μετά σε έκλεισαν στις φυλακές της Τρίπολης, σε έστειλαν στο στρατοδικείο της, με κατηγορίες βαριές. Κι αυτό διότι ως μέλος της τριμελούς ομάδας, στην συνοικία Παντοκράτορος, από κοινού με τους συντρόφους Νικολάου Θόδωρο και Σταματελάτο Γιώργο, ενισχύατε οικονομικά τις οικογένειες των πολιτικών κρατουμένων. Και η ανθρωπιά ήταν παράνομη στα χρόνια της Χούντας!

 

Εκεί συνάντησες τους συγκρατουμένους σου, συντρόφους του Πατριωτικού Μετώπου. Τον 69χρονο μπαρμπαΓεράσιμο Φλωράτο, τον 65χρονο Γιάννη Ξένο, τον 37χρονο ελαιοχρωματιστή Μήτσο Κορμπάκη, τον 34χρονο λογιστή Παναγιώτη Τσερεμέγκλη, τον 46χρονο ελαιοχρωματιστή Τάκη Παπαγεωργίου, τον 42χρονο ζαχαροπλάστη Λεωνίδα Κούλο, τον 37χρονο βιβλιοδέτη Κώστα Ρούβαλη, την 38χρονη μοδίστα Γιώτα Ζέβλα, και τους άλλους δυο της ομάδας σου, και συναδέλφου σου πιτόρους, τον 27χρονο Θόδωρο Νικολάου και τον 19χρονο Γιώργο Σταματελάτο. Πίσω οι γονείς σου, τραβούσαν τον δικό τους Γολγοθά.

 

 

 

Τον Ιούνιο του 1969 αφέθηκες ελεύθερος. Η σκιά από το κορακοπούλι της χούντας βάραινε πάνω από την χώρα. Αλλά εσύ βρήκες την δική σου άνοιξη όταν νυμφεύτηκες την γυναίκα σου Ντίνα, με την οποία απέκτησες τρία παιδιά, την Βιβή, τον Αντώνη και τον Παναγιώτη.

 

Ερχόμενη η μεταπολίτευση, τάσσεσαι με την ανανεωτική πλευρά του κομμουνιστικού κινήματος, λαμβάνοντας μέρος στο ΚΚΕ Εσωτερ., του οποίου υπήρξες άξιο στέλεχος της Εργατικής Δουλειάς και του Οικονομικού Τμήματος. Συμμετέχεις στην συγκρότηση της ΕΑΡ και του ενιαίου Συνασπισμού. Παραμένεις πιστός στον ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τον θάνατό σου. Ήσουν από τα προδικτατορικά συνδικαλιστικά στελέχη των συναφών οικοδομικών επαγγελμάτων, όπως και της Διοίκησης του σωματείου σου, των Ελαιοχρωματιστών, για αρκετά χρόνια. Η διαδρομή σου χαρακτηριζόταν από την προσήλωσή σου στις ιδέες του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία και έχαιρες ιδιαίτερης εκτίμησης και αγάπης τόσο των συντρόφων μας, όσο και της πατραϊκής κοινωνίας.

 

Γι αυτό σε τιμήσαμε στις 8 Ιουλίου 2011, ως κομματική οργάνωση του ΣΥΝ, με αναμνηστική πλακέτα για την αγωνιστική προσφορά του. Το άξιζες. Σε τιμούμε και τώρα. Και θα σε θυμόμαστε πάντα. Στο καλό σύντροφέ μας! Καλό δρόμο να έχεις στο ταξίδι σου προς την Αχερουσία.

 

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου