«Έφυγε» στις 3 Ιουνίου ύστερα από την άνιση μάχη που έδωσε με την επάρατη νόσο ο πρόεδρος του ΟΙΚΟΣΥΛΚΟ Β. Κελλάρης.

Η κηδεία του θα γίνει το απόγευμα της 4ης Ιουνίου στις 4μμ στην ιδιαίτερη πατρίδα του στο Κάτω Διμηνιό Κορινθίας όπου αναμένεται να τον αποχαιρετίσουν οι φίλοι του περιβάλλοντος .

Ο Βασίλης Κελλάρης γεννήθηκε το 1939 στο Κάτω Διμηνιό και μέσα από 50 χρόνια ανθρωπιστικής και κοινωνικής δράσης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έγινε γνωστός για το βαθύ ανθρωπισμό, τη σεμνότητα και την ανιδιοτέλειά του

Ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Προστασίας του Κορινθιακού Κόλπου (ΟΙΚΟΣΥΛΚΟ 1989), της Ομοσπονδίας «Αλκυών», της Ομοσπονδίας των Οικολογικών Οργανώσεων του Κορινθιακού κόλπου και μέλος της γραμματείας του Πανελληνίου Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων, οργάνωσε και συμμετείχε σε πάμπολλες οικολογικές δραστηριότητες.

Τον γνωρίσαμε και έχει συνεργαστεί για πολλά χρόνια με την εφημερίδα «Στύξ». Τον βοηθήσαμε στο μέτρο που μπορούσαμε με πολλά ρεπορτάζ, στην προσπάθειά του να προστατέψει το περιβάλλον. Είναι μεγάλη απώλεια για την περιοχή του Κορινθιακού Κόλπου και το νομό Κορινθίας ιδιαίτερα που χάνει έναν άνθρωπο που αφιερώθηκε στην προστασία του περιβάλλοντος. Δεν δίστασε να έρθει αντιμέτωπος με τα μεγάλα συμφέροντα. Δεν δίσταζε ούτε μία στιγμή να προβαίνει σε καταγγελίες για θέματα περιβάλλοντος και ανθρωπισμού του τοπικούς άρχοντες της αυτοδιοίκησης και τα αφεντικά των μεγάλων συμφερόντων!

Μια μικρή ιδέα για το ποιος ήταν μπορείτε να δείτε στο κείμενο του κ.Πάνου Παναγόπουλου Γεωπόνου-Οικονομολόγου , Διδάκτωρα του Πανεπιστημίου της Σορβόννης”

.

“Πως αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς τον Βασίλη με το τεράστιο κοινωνικό έργο που έχει προσφέρει και που επιδιώκει να το αυξήσει ακόμα και σήμερα, σε απόλυτους αριθμούς αλλά και σε σχέση με τα τυπικά του προσόντα, που μη συνοδευόμενα από ιδιαίτερες περγαμηνές (τίτλους σπουδών) και ουδέ καν από οικονομική ευμάρεια (το αντίθετο μάλιστα), μαρτυρούν τεράστια προσπάθεια κοινωνικής προσφοράς, αυταπάρνησης και ανιδιοτέλειας. Δηλαδή ότι, πιο σπάνιο μέχρι και ανύπαρκτο για τις παρούσες γενιές και ιδίως για το ΤΩΡΑ!!!

Με τις ιδιότητες λοιπόν, του επίτιμου προέδρου της Αλκυών (Ομοσπονδία Οικολογικών Οργανώσεων του Κορινθιακού Κόλπου) και της καταγωγής μου από Τρίκαλα, Συκιά (οικογένεια Νοταρά), έχω την τιμή να παρουσιάσω σε συντομογραφία το έργο του ΑΝΘΡΩΠΟΥ που τιμήθηκε το Μάρτη του 2011 με το χρυσό μετάλλιο για τα 50 χρόνια ανθρωπιστικής και κοινωνικής δράσης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, από τους 5 (πέντε) Ροταριανούς ομίλους της Θεσσαλονίκης, όχι για να πληρωθεί η ρήση «Ουδείς Άγιος εν τω τόπω αυτού», αλλά για να δοθεί η ευκαιρία αυτή τη φορά να τιμήσουμε και εμείς τον ΑΓΩΝΙΣΤΗ συμπατριώτη μας, στέλνοντας δηλαδή στη βουλή έναν ΑΝΘΡΩΠΟ που σίγουρα θα αμβλύνει προηγούμενες άστοχες επιλογές.

Α. Ο Βασίλης Κελλάρης, ιδρυτικό μέλος της Ομοσπονδίας «Αλκυών» και ιδρυτής του Συλλόγου Προστασίας του Κορινθιακού Κόλπου (ΟΙΚΟΣΥΛΚΟ 1989) πρωτοπορούσε και συμμετείχε, πάντοτε αποτελεσματικά, ως Πρόεδρος, ως Αντιπρόεδρος ή ως Γενικός Γραμματέας στις δραστηριότητες αυτών των δύο οργανώσεων πάντοτε με τον ίδιο ενθουσιασμό και με απόλυτη αφοσίωση στις δημοκρατικές του αρχές.

Υπενθυμίζω μόνον μερικές από τις περιπτώσεις στις οποίες ο Βασίλης είχε επωμισθεί την ευθύνη της πρωτοπορίας :

- Οργάνωσε το κλείσιμο τις διώρυγας Κορίνθου με σκάφη σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη καταστροφή από τη κόκκινη λάσπη του εργοστασίου αλουμινίου και συνεργάστηκε με το Ωκεανογραφικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών για την καταγραφή των επιπτώσεων στο οικοσύστημα του Κορινθιακού. Σήμερα η κόκκινη λάσπη (800.000 τόνοι ετησίως) δεν πηγαίνει στον Κορινθιακό, αλλά αποτίθεται στο οροπέδιο πίσω από το εργοστάσιο και ο αγώνας συνεχίζεται να σταματήσει και το διήθημα αυτής.

- Η επένδυση κατασκευής εργοστασίου ηλεκτρικής ενέργειας με ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ από τον ίδιο επιχειρηματία ευτυχώς ματαιώθηκε, με πρωτοστάτη από πλευράς Ομοσπονδίας τον Βασίλη Κελλάρη, μετά από το κλείσιμο της γέφυρας ΡΙΟΥ-ΑΝΤΙΡΙΟΥ με 8.000 άτομα και από τις δύο πλευρές του Κορινθιακού.

-Μετέβη στις Βρυξέλες (2009) και ενημέρωσε το Ευρωκοινοβούλιο και την Commission για τα προβλήματα και τις προοπτικές του Κορινθιακού.

- Ασχολήθηκε τοπικά (Ν. Κορινθίας) με όλα σχεδόν τα περιβαλλοντικά προβλήματα της περιοχής με πάθος και αυταπάρνηση καταγγέλλοντας παράνομες χωματερές, απόβλητά ελαιοτριβείων, δασικές καταπατήσεις, αθλιότητες της ΕΡΓΟΣΕ, φθάνοντας στο σημείο να παραπέμψει στη δικαιοσύνη όλους τους Δημάρχους Κορινθίας, αλλά και να απειληθεί η ζωή του από κάποιον ελαιοτριβέα.

- Όμως την οικολογική του ευαισθησία την επεδείκνυε και εκτός Κορινθιακού Κόλπου π.χ. Νέα Καρβάλη (Ν. Καβάλας), όπου ήρθε αντιμέτωπος με τα συμφέροντα 8 πετρελαϊκών εταιρειών.

Β. Παράλληλα και πολύ προ των οικολογικών του δραστηριοτήτων επέδειξε σπάνιες, αξιοθαύμαστες και αξιέπαινες κοινωνικές ευαισθησίες και σε άλλους τομείς :

α) Το 1962 εντάχθηκε στο εθελοντικό κίνημα αιμοδοσίας και το 1965 ίδρυσε τον πρώτο σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών Κιάτου.

β) Το 1970 ιδρύει με άλλους φίλους τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Δωρητών Οργάνων Σώματος στην Ελλάδα και από το 1986 ως 1996, ως πρόεδρος, διατρέχει τη Ελληνική επικράτεια με κορυφαίους της ιατρικής επιστήμης διαδίδοντας την ιδέα της δωρεάς οργάνων μετά θάνατο.

γ) Το 1990 γίνεται ιδρυτικό μέλος της Μ.Κ.Ο. «ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» και εκλέγεται ως Γ.Γ. και Αντιπρόεδρος της μεγαλύτερης αυτής ανθρωπιστικής οργάνωσης στην Ελλάδα.

Συμμετέχει σε 25 αποστολές, με τους ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ως συντονιστής σε περιοχές εκτός Ελλάδος, που πλήττονται από φυσικές καταστροφές, πολέμους, πείνα και επιδημίες και σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις με θανάσιμο κίνδυνο της ζωής του.

Μεταξύ των πιο χαρακτηριστικών είναι αυτές του Κουρδιστάν 1991 και 1995, όπου τη δεύτερη φορά συνελήφθη από τον Τουρκικό Στρατό ανακρινόμενος και κρατούμενος επί 4 ημέρες με δεμένα τα μάτια. Η αποστολή τροφίμων στην Αιθιοπία στην περιοχή Τζίνγκα όπου υπήρχε λιμός. Στη Παλαιστίνη για να διαπιστωθούν τα αίτια του μεγάλου αριθμού παιδιών με σύνδρομο ΝΤΑΟΥΝ. Στο Καμερούν για να βοηθήσει μαζί με τον σημερινό Πατριάρχη Αλεξάνδρειας Θεόδωρο, εγκαυματίες 3ου βαθμού με κατάλληλα υλικά. Στο Κοσυφοπέδιο (Πρίστινα) για να προστατευθούν ασθενείς Σέρβοι από τις απαγωγές Αλβανών «Ουτσεκάδων». Στη Σομαλία κατά τον εμφύλιο πόλεμο για την προστασία ορφανοτροφείου 500 παιδιών από υποθρεψία, όπου δολοφονήθηκε ο αντικαταστάτης του!

Τον Απρίλιο του 2009 στη Γενική Συνέλευση των ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ αποχωρώντας από το Δ.Σ. τιμήθηκε για την επί 20 χρόνια προσφορά του με τον τίτλο του επίτιμου μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου.

Γ. Δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε και τις δραστηριότητες του στον πολιτιστικό τομέα αφού :

α) διοργανώνει μουσικές εκδηλώσεις και θεατρικές παραστάσεις στις οποίες περνάει μηνύματα προστασίας της φύσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς και

β) Έχει γράψει ένα βιωματικό βιβλίο με τίτλο «ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΚΛΑΙΝΕ» όπου αναφερόμενος στiς δύο αποστολές στο Κουρδιστάν / Ιράκ περνάει μηνύματα ΕΙΡΗΝΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ.

…Καλό ταξίδι Βασίλη!