«Κάνω ακριβώς το ίδιο πράγμα με τον Φρεντ Αστέρ, μόνο που χορεύω ανάποδα και πάνω σε ψηλά τακούνια». Η εμβληματική φράση της Τζίντζερ Ρότζερς περιγράφει αυτό που αιώνες τώρα κάνουν οι γυναίκες: ακριβώς τα ίδια πράγματα με τους άντρες, μόνο που λόγω του φύλου τους χρειάζεται να δουλεύουν περισσότερο, να προσπαθούν σκληρότερα, να αποδεικνύουν συνεχώς την αξία τους.
Δεν υπάρχει δυσκολότερη συνθήκη από το να είσαι γυναίκα -ή ΛΟΑΤΚΙ- σε μια πατριαρχική κοινωνία και αν είσαι και φτωχή γυναίκα -ή ΛΟΑΤΚΙ- τα πράγματα γίνονται ακόμα δυσκολότερα.
Εκείνες που γεννούν τον κόσμο πρέπει να παλεύουν για τη θέση τους μέσα στον κόσμο, ενώ σε κάποια μέρη του πλανήτη υφίστανται βασανιστήρια μόνο και μόνο γιατί είναι γυναίκες.
Κλειτοριδεκτομές, θανατώσεις βρεφών, αναγκαστικοί γάμοι κοριτσιών, «επανορθωτικοί» βιασμοί, μπούρκες, λιθοβολισμοί. Ο κατάλογος της βαρβαρότητας είναι μακρύς. Αλλά και στην Ευρώπη, που καυχιέται για τον Διαφωτισμό και την αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι γυναίκες υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις -ειδικά οι φτωχές, ειδικά οι μετανάστριες, ειδικά οι προσφύγισσες.
Η πανδημία ήρθε για να βαθύνει κι άλλο αυτό το χάσμα και να πιέσει τις γυναίκες ακόμα περισσότερο, σε ακόμα περισσότερα επίπεδα.
Εργαζόμενες, γιαγιάδες, μητέρες, κόρες, αδελφές, συντρόφισσες, φίλες, ερωμένες, συναδέλφισσες, οι γυναίκες σε πολλαπλούς ρόλους δίνουν καθημερινά μάχες και σηκώνουν περίσσια βάρη. Με την πανδημία, η ένταση της μάχης τους ανέβηκε και τα βάρη τους έγιναν σχεδόν ασήκωτα.
Άλλες έμειναν άνεργες και άλλες δουλεύουν από το σπίτι, προσέχοντας ταυτόχρονα και τα παιδιά τους, άλλες φροντίζουν τους ηλικιωμένους γονείς τους και όλες μαζί σηκώνουν το βάρος των νοικοκυριών τους.
Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζουν τον σεξισμό στην κοινωνία, την πολιτική, τους θεσμούς. Και ταυτόχρονα, βιώνουν τον μισογυνισμό στη δημόσια σφαίρα και την κακοποίηση στην ιδιωτική. Και, ταυτόχρονα, υφίστανται σεξουαλικές παρενοχλήσεις.
Οι γυναίκες δεν γιορτάζουν στις 8 του Μάρτη, μην τους προσφέρετε λουλούδια. Οι γυναίκες στις 8 του Μάρτη αγωνίζονται, διεκδικήστε μαζί τους. Πρόκειται για μια μάχη που διαρκεί 365 μέρες τον χρόνο. Είναι ο αγώνας για τη χειραφέτηση και την απελευθέρωση του Ανθρώπου.