Του Ηλία Μακρή

Αφορμή για τα όσα παρακάτω αναφέρω αγαπητοί αναγνώστες, είναι η διαφωνία στο προηγούμενο δημοσίευμά μου, με την εξαίρετη διατροφολόγο μας κα Νικολέτα αφ' ενός, και αφ' ετέρου η οπωσδήποτε απαραίτητη για τους καταναλωτές βιολογικών προϊόντων ενημέρωση, που δικαιολογημένα έχουν ορισμένες απορίες - αλλά και γιατί όχι και αμφιβολίες- για την ανθεκτικότητα των βιολογικών προϊόντων.

Το θέμα δεν είναι τόσο απλό. Θα προσπαθήσω όμως. Ξεχωρίζω λοιπόν το όλο θέμα σε δύο ενότητες.

- Είναι πράγματι τα βιολογικά προϊόντα ακριβότερα; Και γιατί;

- Είναι πράγματι τα βιολογικά προϊόντα βιολογικά;

Επί του πρώτου ερωτήματος:

Αγαπητοί μου αναγνώστες, πράγματι τα βιολογικά προϊόντα είναι ακριβότερα κατά 20-25% από τα συμβατικά. Αυτό αποδεικνύεται με τη μελέτη που πρόσφατα έγινε από το πανεπιστήμιο «KALIFORNIA DAVIS », επ' ευκαιρία της εβδομάδος βιολογικής γεωργίας. Για να δούμε λοιπόν, ποιες διατάξεις αναφέρονται στο νόμο περί βιολογικών προϊόντων και με τις μετέπειτα διάφορες τροπολογίες και οδηγίες της ΕΟΚ. Οι διατάξεις αυτές είναι αυστηρότατες, καθώς θα δούμε πιο κάτω όσον αφορά τους ελέγχους και την πιστοποίησή τους.

Στη βιολογική γεωργία ισχύουν οι περιορισμοί που απαγορεύουν πάσα χρήση χημικών σκευασμάτων, για την καταπολέμηση των ασθενειών με εντομοκτόνα, μυκητοκτόνα και ζιζανιοκτόνα γεγονός που αυξάνει το κόστος σε εργατοώρες επιβραδύνει δε και τη διαδικασία παραγωγής μειώνοντας ταυτόχρονα και την ποσότητα.

Αυτή δε η αύξηση του κόστους αυξάνεται και με τη διαλογή που πρέπει να κάνει ο παραγωγός βιοκαλλιεργητής, προκειμένου να φτάσει το προϊόν στον καταναλωτή, ο οποίος δυστυχώς, δεν ξέρει γιατί τα βιολογικά προϊόντα δεν είναι δυνατό να μην έχουν κανένα ελάττωμα.

Σαν παράδειγμα αναφέρω. ότι δεν είναι δυνατό να παράγεται βιολογικό λάδι με οξύτητα τρεις γραμμές. Επίσης δεν είναι δυνατό να παράγεται βιολογική ντομάτα από παραδοσιακό σπόρο και να μην έχει κάποιο ελάττωμα, από κάποιο μυζητικό ή μασητικό έντομο π.χ. τετράνυχο ή βρομούσα. Όπως καταλαβαίνετε αγαπητοί, όταν σε μία καλλιέργεια πρέπει να καταστρέψεις τα ζιζάνια με το χέρι δέκα φορές, όταν πρέπει να ψάξεις να βρεις το κάθε έντομο και να το καταστρέψεις ή με το χέρι ή με το ψεκαστηράκι με βιολογικό φάρμακο, το κοστολόγιο ανεβαίνει όχι μόνο από όσα αναφέρω πιο πάνω αλλά και διότι τα βιολογικά λιπάσματα έχουν τη διπλή τιμή από τα χημικά, λόγο της χαμηλής περιεκτικότητά τους σε άζωτο αφού διπλασιάζεται η απαιτούμενη ποσότητα.

Αλλά για να δούμε αυτό το 20% που πληρώνει ο καταναλωτής άμεσα, μήπως το εισπράττει πίσω έμμεσα και μελλοντικά από τη διατήρηση της καλής του υγείας και αποφυγής ιατρικών επισκέψεων με την αγορά φαρμάκων από τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η κατανάλωση προϊόντων με δηλητήρια και ορμονικά σκευάσματα;

Επιπλέον δε, δεν πρέπει να σκεφτούμε σε τι περιβάλλον ζούμε εμείς και πιο πολύ τα παιδιά μας (;), όταν την εποχή των διαφόρων ραντισμάτων ανάλογα με την καλλιέργεια του κάθε τόπου με διάφορα χημικά σκευάσματα βοηθούντος και του ανέμου τα πάντα είναι μολυσμένα.

Ποιος δεν ξέρει του λαού μας το ρητό «υγειά μου, πλούτη μου» και αυτό το πλούτημα πιστεύω ότι είναι πολύ μεγαλύτερο του 20-25%.

Στο επόμενο δημοσίευμά μου «βιοκαλλιεργητικά» η ανάλυση της δεύτερης ενότητας:

«Είναι τα βιολογικά προϊόντα πράγματι βιολογικά;».

Και όχι μόνο

Κατάχρηση εξουσίας «καραμπινάτη»

Παρά το γεγονός αγαπητοί αναγνώστες, ότι ορισμένοι, είτε παράγοντες, είτε απλοί άνθρωποι για ξεχωριστούς λόγους ο καθένας, είτε ολιγώρησαν, είτε δυσαρεστήθηκαν από τα μέχρι σήμερα δρώμενα στο δήμο Ακράτας, εν τούτοις επικρότησαν τη δημιουργία ενός μεγάλου δήμου Αιγιάλειας με έδρα το Αίγιο.

Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι αυτό είναι λάθος. Γι' αυτό κι όταν έπρεπε να βάλω την υπογραφή μου για δύο δήμους στην Αιγιάλεια την έβαλα. Το κάθε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, είναι απρόσωπο, είτε λέγεται δήμος ή κοινότητα ή οτιδήποτε άλλο. Συγκεκριμένα ο δήμος μας, ο δήμος Ακράτας με την τόση ιστορία σε όλους τους τομείς, δεν ανήκει σε κανέναν. Ανήκει σε όλους και πιστεύω ότι ήταν λάθος μας που δεν το επιδιώξαμε σωστά όσο θα έπρεπε, για να δούμε, το γιατί πολλοί άνθρωποι, Ακρατινοί δημότες έλεγαν την φράση στο Αίγιο ή στην Πάτρα καλύτερα θα είμαστε παρά να είμαστε στο δήμο Ανατολικής Αιγιάλειας με έδρα το Διακοπτό.

Μήπως η μέχρι σήμερα διοίκηση του δήμου Ακράτας έχει ορισμένα τρωτά σημεία που δυσαρέστησαν τους πολίτες σε βαθμό να αρνούνται τον τόπο τους; Πιστεύω, ναι, πράγματι υπήρξαν θέματα διάφορα και ιδιαίτερα στα τοπικά διαμερίσματα που είτε δεν προσέχθηκαν όσο έπρεπε, είτε καθόλου.

Σαν δημότης Πλατάνου αναφέρω πρώτο και κύριο τη διαχείριση του παγκοσμίως αναγνωρισμένου, πολυτιμότατου αγαθού που είναι το νερό. Ασφαλώς ξέρει η δημοτική αρχή ότι στον Πλάτανο αυτή καθ' εαυτή αμιγής άρδευση δεν υπάρχει. Υπάρχει μια πλημμελής άρδευση από το δίκτυο ύδρευσης ιδιαίτερα στην περιοχή Παραλίας Πλατάνου και μέχρι τα δυτικά όρια του Δ. Δ. Πλατάνου, με συνέπεια λόγω της ασυδοσίας, ορισμένοι πολίτες να μην έχουν νερό ούτε για τις οικιακές τους ανάγκες.

Πολύ μυαλό χρειαζόταν για να καταλάβουν οι υπεύθυνοι του Δήμου ότι στο νερό αν δεν υπάρχει τέλος κατανάλωσης, ο ασυνείδητος δεν το κλείνει ποτέ και ο Αθηναίος εκμεταλλευόμενος το δικαίωμα της ύδρευσης το αφήνει ανοικτό και φεύγει για την Αθήνα;

Κι εφόσον ο κύριος Δήμαρχος σε συγκέντρωση στην αίθουσα Πλατάνου παραδέχτηκε ότι ήταν λάθος του και ότι θα το διορθώσει..., πως είναι δυνατόν ευνόητα πράγματα να παραβλέπονται από είκοσι ανθρώπους που ψηφίσθηκαν για να υπηρετήσουν τους πολίτες αυτού του δήμου;

Θέλω τη γνώμη σας από το παρακάτω θέμα, της ίδιας ουσίας με τα όσα αναφέρω πιο πάνω για το νερό, δεν αποτελεί «κατάχρηση εξουσίας».

Το Δ.Σ. της κοινότητας Παραλίας Πλατάνου εδώ και επτά χρόνια περίπου έλαβε μια απόφαση για να μην χορηγεί άλλες παροχές στην αρμοδιότητα της περιφέρειάς του με το δικαιολογητικό ότι δεν υπάρχει νερό. Όταν έφτασε αυτή η απόφαση στο Δημοτικό Συμβούλιο για έγκριση, ένας σύμβουλος δεν βρέθηκε να ρωτήσει τον τότε πρόεδρο της κοινότητας; Δηλαδή όταν λέμε δεν έχετε; Πόσο έχετε; Και αν δεν ξέρετε πόσο έχετε, είναι δύσκολο να ξέρετε εφόσον έχετε μετρητές; Ένας σύμβουλος δε βρέθηκε να ρωτήσει το νομικό σύμβουλο του δήμου, μήπως αυτή η απόφαση δεν είναι σύννομη; Πως ο εισαγγελέας αποφάνθηκε ότι όσο έχετε και μια σταγόνα θα το μοιράζεστε όλοι; Το αποτέλεσμα ήταν να επικυρωθεί αυτή η απόφαση και από το Δήμο, με αποτέλεσμα ορισμένοι ιδιοκτήτες χωραφιών, όμορων με άλλα αρδευόμενα να μην έχουν καθόλου νερό λες και δεν είναι ισότιμοι πολίτες και το τραγικό είναι ότι ορισμένοι αγωγοί περνούν μέσα από τα μη αρδευόμενα χωράφια.

Τώρα θα με ρωτήσετε: Τελικά αυτοί οι άνθρωποι, τόσα χρόνια δεν έχουν νερό και οι διπλανοί τους έχουν(;), στερούμενοι του εισοδήματος που θα μπορούσαν να έχουν, αν είχαν και αυτοί νερό. Δυστυχώς τελικά δεν έχουν και μια απόφαση που υποβλήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο από το Δ.Σ. του Δ.Δ. Παραλίας Πλατάνου για άρση αυτής της απόφασης. Δεν πέρασε. Δεν ξέρω για ποιον λόγο. Ίσως πρώτα να καλυφθούν οι ανάγκες των σπιτιών και όταν ορισμένα σπίτια - που σε πολλές περιπτώσεις έχουν 2-4 στρέμματα οικόπεδο - κάνουν κατάχρηση του δικαιώματος της ύδρευσης. Δε βαριέσαι...

Αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους κατέχοντες την εξουσία και την εκμεταλεύονται. Ποιος απλός αγρότης, πολίτης αυτού του Δήμου, έχει την οικονομική δύναμη να διεκδικήσει τα δικαιώματά του δικαστικώς και να τα βάλει με ολόκληρο Δήμο διαθέτοντας 3.000 ευρώ δικαστικά έξοδα και ημεραργίες για να αρδεύσει το χωραφάκι του, να παίρνει έστω 500 ευρώ το χρόνο από το λάδι ή το λεμόνι;

Για το λόγο αυτό αγανακτισμένος και μη σκεπτόμενος φωνάζει: «μωρέ όχι στο Αίγιο, καλύτερα στην Πάτρα».-