Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 25 Σεπ 2011
ΒΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ - 07 Αυγούστου 2009 00:45
Κλίκ για μεγέθυνση

Του Ηλία Μακρή Βιοκαλλιεργητή

 

Όσο και αν θεωρείτε αγαπητοί αναγνώστες το θέμα των βιοκαλλιεργειών εξαντλημένο, πάντα ξεφυτρώνουν στην πορεία προβλήματα που ζητάνε μια λύση, όχι μόνο στις βιοκαλλιέργειες αλλά και στις συμβατικές. Σε συναντήσεις λοιπόν που γίνονται μεταξύ αγροτών και από τις τοποθετήσεις του καθενός μας ξεπετάγονται τα προβλήματα, τώρα το καλοκαίρι με τα κηπευτικά, ιδιαίτερα δε και με τις υψηλές θερμοκρασίες, στο μυκητολογικό τομέα το ίδιο (θειαφασθένεια), το φουζάριο, ο πυρηνόσπορος και πολλά άλλα που προσβάλλουν ακόμη και τα πλατάνια.

Στον τομέα των μικροβίων πρώτη και καλύτερη η κυρία βρωμούσα και ακολουθούν οι μελίγκρες, οι κάμπιες, η μύγα της Μεσογείου κτλ, και στις δύο περιπτώσεις σημασία έχει η πρόληψη και όχι η καταστολή. Το κάθε βράδυ πότισμα και μάλιστα με πιεσμένο το λάστιχο(ραντιστά) δημιουργεί υγρασία και με την υψηλή θερμοκρασία γίνεται το κάθε μανιταράκι. Για το λόγο αυτό σε τακτά διαστήματα καλό πότισμα (όχι ραντιστά) ελαττώνει κατά κάποιο τρόπο τις ευεργετικές συνθήκες της κάθε μυκητολογικής ασθένειας, αν δε το βρεγμένο χώμα σκεπάζεται με οποιοδήποτε τρόπο κάνει καλό.

Τα ραντίσματα με διάφορα χαλκούχα σκευάσματα πρέπει να γίνονται με τις μικρότερες δόσεις και κατά προτίμηση βραδινές ώρες. Αν μπορούσε κανείς το νερό που θα διαλυθεί το χαλκούχο σκεύασμα να έχει υποστεί μία ζύμωση από φύλλα μαύρης ιτιάς κάνει καλό, και επειδή δεν είναι δυνατόν να ξέρουμε την δοσολογία ( γιατί όλα αυτά βγαίνουν από μακροχρόνιες έρευνες) καλό είναι να γίνεται μια δοκιμή πρώτα από αυτό το σκεύασμα σε ένα φυτό ή μικρών κλαδίσκων από περισσότερα φυτά και αφού βλέπουμε την αντίδραση τους αναλόγως αυξάνουμε ή μειώνουμε τις δόσεις.

Αν όλα αυτά τα παραπάνω είναι δύσκολα και μάλλον είναι, τότε μισή ασπιρίνη λιωμένη πρώτα σε λίγο νερό και μετά να προστεθεί στα δέκα κιλά ενισχύει την αποτελεσματικότητα του μυκητοκτόνου.

Για τα διάφορα μικρόβια μασητικά και μυζητικά πάλι ισχύει ο όρος «κάλο είναι να μην πάνε». Οι φυσικές πυρεθρύνες ραντιζόμενες αργά το βράδυ ( διότι διασπόνται εύκολα από το φως) φέρνουν πολύ καλό αποτέλεσμα και μπορεί να επαναλαμβάνονται σε δεκαπενθήμερα διαστήματα, καρπούς όμως είναι καλό να πάρουμε μετά δύο ημέρες από το ράντισμα.

Όπου όμως το κάθε πρόβλημα έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και υπάρχει ανάγκη ραντίσματος με χημικά σκευάσματα ιδιαίτερα για την βρωμούσα ( αυτό βέβαια δεν μπορεί να εφαρμοστεί στις βιολογικές καλλιέργειες) τότε αργά το βράδυ, σχεδόν σούρωπο, βρέχουμε τα φυτά και αφού πέσουν στο έδαφος οι βρωμούσες τότε ραντίζουμε μόνο το έδαφος, με αυτό τον τρόπο αποφεύγουμε τον ραντισμό του φυτού και των καρπών με δηλητήριο, προσοχή όμως το φάρμακο να μην είναι διασυστηματικό, να είναι απλώς επαφής και στομάχου.

 

ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Κατά την υπόσχεση μου, αγαπητοί αναγνώστες σας καλώ να αναλύσουμε μαζί ορισμένες επιμέρους κρίσεις που δημιούργησαν την μεγάλη κρίση. Επιτρέψτε μου σε αυτό το δημοσίευμα να ασχοληθούμε με την κρίση της υπευθυνότητας. Από την θέση που βρίσκεται, αγαπητοί αναγνώστες, ο κάθε πολίτης αυτού του τόπου που εκπροσωπεί κάποια υπηρεσία στον τομέα του δημοσίου και στον ιδιωτικό είναι υποχρεωμένος πρώτον: να αξιολογεί και δεύτερον από αυτήν την αξιολόγηση να ιεραρχεί την αντιμετώπιση του κάθε προβλήματος, στα μέτρα βεβαία των δυνατοτήτων της κάθε υπηρεσίας που προΐσταται είτε αιρετός είτε υπηρεσιακά τοποθετημένος π.χ. διευθυντής, τμηματάρχης, νομάρχης, δήμαρχος, πρόεδρος δημοτικού διαμερίσματος κλπ. Και αναφέρω στα μέτρα των δυνατοτήτων διότι για όλα τα παραπάνω χρειάζεται να υπάρχει αναλόγως και το κάθε νομοθετικό πλαίσιο, και εδώ αγαπητοί αναγνώστες ξεφυτρώνει ακόμη μια μικρή κρίση και εξηγούμαι: αν ο υπεύθυνος κάποιας υπηρεσίας στον τομέα του αντιμετωπίζει νομοθετικά εμπόδια και αν η άρση αυτών των εμποδίων είναι για το καλό του τόπου δεν θα έπρεπε καθημερινά το κάθε υπουργείο να βομβαρδίζεται από πλήθος εισηγήσεων των αρμοδίων φορέων προς θεραπεία των τυχών ατελειών που θα μπορούσαν να διορθωθούν με προεδρικά διατάγματα και ότι άλλο χρειάζεται;

Υπάρχουν αγαπητοί αναγνώστες αρκετοί υπάλληλοι που αναγνωρίζουν το δίκιο του κάθε πολίτη και η απάντηση τους είναι «βλέπω ότι έχετε δίκιο κύριε, αλλά βλέπετε ο νόμος είναι έτσι», ναι βέβαια ο νόμος πρέπει να τηρείται αλλά πολλές φορές χρειάζονται και παραθυράκια για την κάθε ειδική περίπτωση. Αυτά τα παραθυράκια πιστεύω εγώ που μπορούν να εισηγηθούν το άνοιγμά τους είναι οι μπροστάρηδες της κάθε υπηρεσίας δια των εισηγήσεων τους. Αν δεν το κάνουν είναι διότι: το κύριο μέλημα είναι η εξάντληση του ωραρίου τους και κατ' επέκταση του μήνα και κατ' επέκταση του χρόνου συνταξιοδοτήσεως (σιγά μην κάτσω να σκάσω για να διορθώσω εγώ τα κακώς κείμενα) και αν η διόρθωσης των κακών κειμένων, σώζει ζωές, γλιτώνει καταστροφές, βοηθάει τον κάθε ταλαίπωρο πολίτη, και το σοβαρότερο αποφεύγει οικονομική επιβάρυνση εις βάρος του κράτους; Τότε δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε όλοι μας μια ωρίτσα παραπάνω για το γενικό καλό;

Αγαπητοί αναγνώστες, το παράδειγμα που θα φέρω παρακάτω τα λέει όλα. Ποιος πολίτης αυτού του τόπου δεν αναγνωρίζει ότι τα δύο πολυτιμότερα αγαθά στον άνθρωπο είναι οι δύο άσπονδοι εχθροί, το νερό και η φωτιά. Αυτούς ο άνθρωπος κατόρθωσε και τους έβαλε να δουλεύουν για αυτόν (ατμός κλπ) και αυτοί όταν είναι ανεξέλεγκτοι εκδικούνται. Λόγω επικαιρότητας λοιπόν ας ασχοληθούμε με την φωτιά, αυτό το ανεξέλεγκτο θηρίο του καλοκαιριού.

Όλοι πιστεύουμε λοιπόν ότι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης αυτής της καταστροφής είναι η πρόληψη. Ε, λοιπόν εσείς τι λέτε, υπάρχει πρόληψη; Όλοι μας ταξιδεύουμε στους δρόμους επαρχιακούς και αγροτικούς, υπάρχει πρόληψη; Τόσο δύσκολο είναι αγαπητοί αναγνώστες να πραγματοποιηθεί η πρόληψη όταν υπάρχει θέληση για αντιμετώπιση; Η φωτιά θέλει για να προχωρήσει ( να φάει) και θέλει και λίγο αεράκι. Τόσο δύσκολο είναι να της αφαιρέσουμε το φαγητό το οποίο τόσο απλόχερα έδωσε η βροχερή άνοιξη; Και εδώ αγαπητοί αναγνώστες αρχίζουν τα ερωτηματικά: Τι φταίει και δεν πραγματοποιείται πρόληψη; Είναι οικονομικό το θέμα; Ποιο πολύ από την ανάγκη της καταστολής; Και που πολλές φορές χωρίς αποτέλεσμα; Και να σκεφτεί κανείς πόσους συμβασιούχους έχουμε το καλοκαίρι για να τους ρίξουμε στην μάχη της φωτιάς και δεν τους μεταχειριζόμαστε μια ωρίτσα κάθε μέρα να μην πιάσει φωτιά. Είναι θέμα χρόνου των φορέων να πάρουν πρωτοβουλία να οργανωθεί μία εκστρατεία πρόληψης;

Αγαπητοί αρμόδιοι, πόσος παραπάνω χρόνος χρειάζεται για αυτό το σοβαρό θέμα για την οργάνωση των πολιτιστικών εκδηλώσεων και την συγκέντρωση στα φαγοπότια;

Τι θα κάνετε αγαπητοί αρμόδιοι αν επάνω στην στροφή και το βεργολίγισμα (της καραγκούνας) ή του (να είχε καεί ο πλάτανος) ακουστεί η μακάβρια κραυγή ΦΩΤΙΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!! Δεν θα σταματήσετε το χορό; Και όταν επέλθει η καταστροφή που είναι βεβαία δεν θα σας βασανίζουν οι ερινύες;

Μήπως αγαπητοί ανώνυμοι αρμόδιοι δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που να υποχρεώνει τον καθένα μας να καθαρίσει το χωράφι του μέχρι τέλος Μαΐου; Και ότι άλλο μείνει στους δρόμους και στα σοβαρά σημεία να καθαριστούν από τους δήμους, τις κοινότητες, την πολιτική προστασία, την πυροσβεστική κλπ. Και αν δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που είναι η ευαισθησία που γράφουμε πιο πάνω και η υπευθυνότητα για σωστές εισηγήσεις.

Αγαπητοί αναγνώστες αν αυτό δεν είναι κρίση υπευθυνότητας τότε εγώ είμαι ένας παραλυμένος ουρανοβάμων γέρος και ζητώ συγγνώμη αν είναι έτσι. Το τηλέφωνο μου είναι 6977511776, τηλεφωνείστε μου ΠΑΡΑΚΑΛΩ μήπως πρέπει να σταματήσω να γράφω να μην ενοχλώ;

Ευχαριστώ

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου