’’Ανακομιδή Ονείρων’’

ποίηση Παν. Κουμπούρα, φιλολόγου, Λυκείου Ακράτας.

Εκδόσεις «Παρασκήνιο»- Απρίλης 2012.

Για τους φίλους της ποίησης, τους ενδοσκόπους, που ενδιατρίβουν στην ψυχολογία και στους στοχασμούς των συγγραφέων και των ποιητών, ο βραβευμένος, τέσσαρες φορές, σε πανελλήνιους ποιητικούς διαγωνισμούς ποιητής των ονείρων και των στοχασμών Παν. Κουμπούρας, τύπωσε και έδωσε στην κυκλοφορία την πρώτη ποιητική του (περι)συλλογή ’’Ανακομιδή ονείρων’’ . Όνειρα και στοχασμοί, ανασύρθηκαν από το υποσυνείδητο των εμπειριών του ευαίσθητου πνευματικού ανθρώπου με την ποικίλη πνευματική δραστηριότητα στην ανατολική Αιγιάλεια και ένθερμου φιλολόγου της εκπαίδευσης των παιδιών της Ελλάδας που του έχει εμπιστευθεί η Πολιτεία.

Άλλωστε, τι άλλο μπορούσε να είναι ένας ποιητής (με την παραδοσιακή έννοια, αν μη και του καιρού μας με τις τάσεις και εντάσεις που επικρατούν) από το να ονειρεύεται τα επιθυμητά και τα προδοκώμενα, να απλουστεύει τα σύνθετα και περιπλεγμένα και να αποδίδει με συναισθηματικό, καθαρό, λόγο την υποκειμενική του πραγματικότητα για ό,τι τον συγκίνησε πολύ, για ό,τι τον πίκρανε, για κείνο που αιωρείται ακόμη μέσα του και δεν έχει μετατραπεί σε λόγο και γραφή, αυτή τη γραφή την περιεκτική και καλαίσθητη που αποτελεί το χαρακτηριστικό αλλά και το εργαλείο έκφρασης και κοινωνικής παρουσίας του Πάνου Κουμπούρα.

Εισάγει τον αναγνώστη των ονείρων του σε μια ασυνήθιστη ανάγνωση και κατανόηση των παλμών της καρδιάς του και της εν γένει ευαισθησίας του. Επειδή ποιητής, οποιασδήποτε τεχνοτροπίας και νοοτροπίας δε νοείται χωρίς να πάσχει από τους μυστικούς κραδασμούς της καρδιάς του. Μεθοδικός στην καταχώριση των θεμάτων του, που απλώνονται στις 150 σελίδες του βιβλίου του (μεγάλου σχήματος (18Χ24)με τις ακόλουθες ομάδες ποιημάτων: Μυθολογικά, Χαϊκού, Του ουρανού και της αγάπης, Σονέτα (11 δεκατετράφυλλα), Τραγούδια της ψυχής, Στοχασμοί, Μαντινάδες, Θεατρικά, Του νυν και αεί. Το βιβλίο κλείνει με το ποίημά του : Ρεπορτάζ από το Μέλλον. Μια ανταπόκριση από το σήμερα που, ποιος ξέρει, αν και ποιοι θα τη διαβάσουν και θα δικαιώσουν τους πέρα από τα όνειρα οραματισμούς του ποιητή μας:

«Η επανάσταση των αντικειμένων φουντώνει. Των κουμπιών / των αγανακτισμένων γραναζιών .../ Το επαναστατικό βερνίκι εφορμά / να γκρεμίσει τα τείχη / του χρωματικού μας φανατισμού. / εκατομμύρια μηχανοκίνητα πρόσωπα / ψάχνουν τα γυάλινα μάτια τους / πίσω από σπασμένες βιτρίνες.../ Αναρίθμητες ερπύστριες / ατσάλινων χεριών ετοιμάζονται / να λιώσουν το τελευταίο τους άγγιγμα.../ Η γενιά του Πολυτεχνείου του Μέλλοντος / έρχεται πάνω σε ασπίδα ακατέργαστης Ανθρωπιάς. / Ετοιμασθείτε / Να καταθέσουμε πάνω της / Τα πλαστικά μας λουλούδια. / Να δακρύσουμε το πύον / της σαπισμένης σάρκας μας./ Να ζήσουμε την ώρα / της Ανακομιδής των Ονείρων!»

Αναγγέλλοντας την έκδοση του βιβλίου (κάποτε πρέπει να απαλειφθεί ο αιχμηρός όρος βιβλιοκριτική και μάλιστα από αυτόκλητους κριτικούς) καταθέτουμε ότι η περιπλάνησή μας μέσα στα τοπία των εμπνεύσεων του Πάνου Κουμπούρα, αναμόχλευσε και δικές μας παρατημένες εμπειρίες και ατελέσφορα όνειρα, από το ταξίδι της εφηβείας και δώθε, επειδή, μπορεί το ανεκπλήρωτο μέσα μας να ζητάει την έξοδό του, τη δική μας πλέον ανακομιδή του στην πραγματικότητα γύρω μας που είναι στείρα από όνειρα και τοπίο όπου η εσωτερικότητα δε βρίσκει πού ν’ απαγκιάσει. Ωστόσο ο ποιητής Πάνος Κουμπούρας, κατόρθωσε και στέγασε το πνευματικό και ψυχικό του αποθησαύρισμα, με το βιβλίο του, στην πινακοθήκη των ποιητών, όπου από τον Όμηρο και μπρος, οι πνευματικές συνειδήσεις και οι παλλόμενες καρδιές των ποιητών, μεταστοιχειώνουν τα ερεθίσματά τους σε ποιητικό λόγο. Δηλαδή τα επενδύουν με το χιτώνα της αθανασίας στο διηνεκές. Ακριβώς, διότι η ποίηση έρχεται από τον ουρανό σαν αύρα και το απαύγασμά της επιστρέφει εκεί απ’ όπου προήλθε. Θεία πνοή. Γι αυτό πιστεύουμε ότι οι ποιητές, οι ουρανοβάμονες πρωθιερείς των αχράντων μυστηρίων του πνεύματος, είναι αθάνατοι, στις καρδιές και στη μνήμη των φιλόμουσων συνανθρώπων.

Να σε συγχαρούμε αγαπητέ μας Παναγιώτη και να σ’ ευχαριστήσουμε που μας έκανες συγκοινωνούς των στοχασμών και της τρυφερότητας, από τις οποίες είναι γεμάτες, όλες οι σελίδες της ποιητικής σου έκφρασης και έντυπης παρουσίας.

Αίγιο 22.- 4 - 2012.

Ανδρέας Φλογεράς

-------------- # ----------

#

ΣΥΝΕΡΓΟΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ 2007, ΠΑΛΙ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Απροστάτευτη η (φυσική και τεχνητή) αναδάσωση στη Φτέρη

ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΔΑΣΙΚΟΥ ΦΤΕΡΗΣ ΒΑΣΙΛΗ ΚΩΣΤΑΡΑ

ΠΟΥ ΔΕΧΘΗΚΕ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΣΕΚΟΥΡΙ

Ο Φιλοδασικός Φτέρης (ο αρχαιότερος Φιλοδασικός Σύλλογος στην Ελλάδα) και όταν υπήρχε το ελατοδάσος και μετά την ολοκληρωτική καταστροφή του από την πυρκαγιά του 2007, δεν παρέλειπε να παρεμβαίνει τόσο για τη διάσωσή του (πριν καεί) όσο και για την αναδάσωσή του (μετά την πυρκαγιά)με ενέργειές του που απαγόρευαν τη βόσκηση στο καμένο από κοπάδια γιδιών που δεν αφήνουν τίποτα στο πέρασμά τους. Ο πρόεδρός του Φιλοδασικού κ. Βασίλης Κωστάρας, με θαρραλέες πρωτοβουλίες του, με δικαστική απόφαση υποχρέωσε έναν κτηνοτρόφο που διατηρούσε στην περιοχή Πυργακίου μεγάλο κοπάδι γιδιών να αλλάξει περιοχή έως ότου η ίδια η φύση επουλώσει τις πληγές της από τη φωτιά που άφησε, μόνο, στάχτη στο πέρασμά της.

Σ’ ένα ξέφωτο στο Πυργάκι, επί της εθνικής οδού Αιγίου Καλαβρύτων μέσω Φτέρης, ο εξωσθείς κτηνοτρόφος, διατηρεί ένα γρέκι με γιδερά τα οποία προορίζει όπως λέγεται για το χασάπη. Την Παρασκευή 6 Απριλίου το κοπάδι αυτό έβοσκε σε απαγορευμένη περιοχή (όπως έγραψε σε ρεπορτάζ ο τοπικός Τύπος) και κατά σύμπτωση περνούσε από εκεί πηγαίνοντας στη Φτέρη, όπου το εξοχικό του, ο πρόεδρος του Φιλοδασικού με τη γυναίκα του, Στην παρατήρησή του, προς τον τσοπάνη γιατί βόσκει τα γίδια στο απαγορευμένο, ο τελευταίος του επιτέθηκε με ένα τσεκούρι και τον τραυμάτισε, ενώ παράλληλα τον προπηλάκισε και ο πρόεδρος, αφού διασώθηκε μεταφέρθηκε από προστρέξαντες, που ειδοποίησε με το κινητό του, ‘’λιπόθυμος’’ στο νοσοκομείο Αιγίου. Την επομένη υπέβαλε μήνυση κατά του κτηνοτρόφου για απόπειρα κατά της ζωής του.

Στο μεταξύ, αμέριστη συμπαράσταση τω, ακολούθως, αναφερομένων συλλόγων εκδηλώθηκε, προς τον τραυματισθέντα πρόεδρο του Φιλοδασικού συλλόγου Φτέρης Βασίλη Κωστάρα, κατά την κοινή συνεδρίασή τους την Κυριακή 22 Απριλίου στο Πολιτιστικό Κέντρο Αιγίου, κατά την οποία εκδόθηκε, ομόφωνα, το ακόλουθο ψήφισμα :

«Οι σύλλογοι και οι πολίτες της Αιγιαλείας και της Αχαϊας συγκεντρωθήκαμε στο Αίγιο για να καταδικάσουμε τη βία και να εκφράσουμε τη συμπαράστασή μας στον Πρόεδρο του Φιλοδασικού Συλλόγου Φτέρης, Βασίλη Κωστάρα, μετά την επίθεση με τσεκούρι που δέχτηκε την Παρασκευή 7 Απριλίου στο Πυργάκι.

Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι ο Βασίλης δεν είναι μόνος, όπως δεν είναι μόνοι, όσοι αγωνίζονται καατά των παρανόμων και κατά των αυθαιρεσιών που απειλούν το φυσικό περιβάλλον.

Η ενέργεια κατά του ανθρώπου που συμβολίζει τον αγώνα για την αναγέννηση του καμένου δάσους, αποτελεί την τελευταία πράξη του δράματος, που άρχισε με το ολοκαύτωμα του 2007, όταν 35ο χιλιάδες στρέμματα έγιναν στάχτη. Σήμερα, 5 χρόνια μετά, η απουσία των υπηρεσιών και η παράβλεψη δικαστικών αποφάσεων, όχι μόνο αφήνει απροστάτευτο το καμένο δάσος αλλά και εκθέτει σε κίνδυνο όσους προσπαθούν για τη σωτηρία του.

Φοβόμαστε ότι ανάλογα περιστατικά βίας θα αυξηθούν, ως αποτέλεσμα της κρατικής αδράνειας και της κατάρρευσης των υπηρεσιών. Με δεδομένο ότι συνεχίζονται 1.- η παράνομη βόσκηση εκεί που το δάσος προσπαθεί να ανακάμψει και 2.- οι καταπατήσεις, η παρανομη ξύλευση που καταστρέφει την αναγέννηση, ΖΗΤΑΜΕ, τη γρήγορη εξέταση της υπόθεσης και την απονομή δικαιοσύνης (και επαναλαμβάνουμε ότι η επίθεση ήταν αποτέλεσμα επανειλημμένων απειλών κατά των μελών του συλλόγου μας), ΖΗΤΑΜΕ από το Δήμο Αιγιαλείας να εφαρμόσει τις αποφάσεις της Πολεοδομίας και του Τμήματος Υγειονομικού Ελέγχου που εκκρεμούν, κατά εκείνων που δραστηριοποιούνται παράνομα στην καμένη περιοχή, ΖΗΤΑΜΕ έμπρακτη φύλαξη της φυσικής και τεχνητής αναγέννησης στο καμένο δάσος και την απομάκρυνση των αιγοπροβάτων από την περιοχή, ΖΗΤΑΜΕ την κατανομή ευθυνών σε όσους με την αδράνειά τους συνέβαλαν στην ανομία που επικρατεί στις καμένες περιοχές,ΖΗΤΑΜΕ τη συνδρομή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης για έμπρακτες δράσεις αναβάθμισης της προστασίας της καμένης περιοχής . Θα παρακολουθούμε κάθε εξέλιξη και θα επανέλθουμε.

Το Ψήφισμα υπογράφουν: Οι Φιλοδασικοί Σύλλογοι Φτέρης, Πυργακίου Δίγελας Καλαβρύτων, οι Φιλοπροοδευτικοί Σύλλογοι Αγίου Παντελεήμονα, Αχλαδιά, Παρασκευής Μελισσίων «η Μέλισσα», η Περιβαλλοντική δράση Αιγιαλείας « Ίριδα», η Ομοσπονδία Οικολογικών Οργανώσεων Κορινθιακού κόλπου «Η Αλκυών», ο Ιατρικός Σύλλογος Αιγίου, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αιγίου, ο Εμπορικός Σύλλογος Αιγίου, ο Σύνδεσμος Υδραυλικών Αιγίου και Περιχώρων, ο Σύλλογος ιδιοκτητών Ακινήτων Αιγιαλείας, η Ένωση Παλαιών Προσκόπων Αιγίου, και οι παραβρεθέντες κ.κ. Κώστας Σπηλιόπουλος Υφυπουργός Άμυνας, Β. Χατζηλάμπρου και Κ. Παπακωνσταντίνου Περιφερειακοί Σύμβουλοι και Μέλη της Επιτροπής Περιβάλλοντος Περιφέρειας Δυτ. Ελλάδος, Βαρδάλος Φίλιππος, Φιλιππόπουλος Βασίλης και Σπηλιόπουλος Θεοφάνης Δημοτικοί Σύμβουλοι Αιγιαλείας».

Αναμένονται, με ενδιαφέρον, οι ενέργειες των Αρχών για την εφαρμογή του Νόμου.

#

Με ενεργό παρουσία στα 106 χρόνια του

Κάποιες ειδήσεις, συμβαίνει να μη γίνονται γνωστές όσο αξίζουν ή όσο θα έπρεπε. Την παράλειψη χρεώνονται οι δημοσιογράφοι που καθορίζουν την ύλη στις εφημερίδες ή τις ειδήσεις στην τηλεόραση. Όταν, για παράδειγμα, το προσδόκιμο επιβίωσης είναι γύρω στα 80 χρόνια, το γεγονός ότι ζη, σκέπτεται και νουθετεί ένας καθηγητής, ο ομ. Καθηγητής της ελληνικής Φιλολογίας Εμμανουήλ Κριαράς, με βεβαιωμένη τη σημερινή ηλικία του, 106 ετών, αυτή είναι είδηση, πρώτη θα λέγαμε, αλλά τη διαβάσαμε στην...εικοστή σελίδα της εφημερίδας. Έστω κι έτσι. Ένας επιστήμονας ολκής στην ειδικότητά του, παραμένει υγιής στη σκέψη και κατά σάρκα και είναι η πρόκληση της γηριατρικής, που δεν αποκάλυψε ακόμη το μυστικό της μακροζωίας του. Είναι όμως και μια νότα αισιοδοξίας για τους προβεβηκότες, αυτούς που παλεύουν εκεί γύρω στα ενενήντα και βλέπουν το Μανόλη Κριαρά να προπορεύεται, δείχνοντας ότι ο δρόμος δεν τελείωσε και τον φωτίζει με την ύπαρξή του και τη δυνατή σκέψη του. Άγνωστο τι συμβαίνει στη γονιδιακή του έλικα. Όπως άγνωστο παραμένει και από ποιο κύτταρο προήλθε ή από ποιες μεταλλάξεις του, που τον κρατούν στη ζωή. Όταν οι επιστήμονες προλέγουν ότι ο άνθρωπος, με τη βοήθεια της επιστήμης θα μπορέσει να φτάσει τα 120 χρόνια, ο πρωταθλητής Εμμ. Κριαράς οδηγεί την κούρσα στο Μαραθώνιο της ζωής κι εμείς όλοι που αναλογιζόμαστε τον άθλο του, ζητάμε την ευλογία του, να μην εγκαταλείψουμε από το πρώτο χιλιόμετρο ή να μας μαζέψει το ασθενοφόρο που ακολουθεί τελευταίο!

#

Φρέσκο γάλα, μόνο, μετά το άρμεγμα!

‘Έχω...πόλεμο, κάθε που πηγαίνω στο πρατήριο γάλακτος, επειδή επιμένω να ζητάω φρέσκο γάλα σε μπουκάλι και ο πωλητής προσπαθεί να με πείσει ότι και σε χάρτινη συσκευασία το γάλα, έχει την ίδια ποιότητα. Παρά τους ισχυρισμούς μου ότι όσο γάλα μένει απούλητο και επιστρέφεται, δεν πετιέται αλλά ανακυκλώνεται μέχρι και πέντε φορές. Τους ισχυρισμούς μου αυτούς δικαίωσε μια ανακοίνωση που βγήκε στο διαδίκτυο, με χαρακτηριστικό τίτλο : «Το γάλα ανακυκλώνεται κι εμείς κοιμόμαστε»! Αναπαστεριώνεται, ακριβέστερα και ξαναφεύγει για τα σημεία κατανάλωσης, επειδή οι βιομηχανίες δεν...άρμεξαν χθες το απόγευμα και το πρωί μας το έστειλαν φρέσκο – φρέσκο να το πιούμε.

Σύμφωνα με την είδηση, στον πάτο κάθε συσκευασίας που αγοράζουμε υπάρχουν οι αριθμοί από το 1 μέχρι το 5, που σημαίνουν ότι το περιεχόμενο της συσκευασίας έχει ανακυκλωθεί τόσες φορές όσες λέει ο αριθμός που είναι τυπωμένος στον πάτο του. Βέβαια η αναπαστερίωση μέχρι και 5 φορές είναι νόμιμη, αλλά το μείον είναι ότι δεν έχει την πλήρη διατροφική του σύνθεση. Αν το γάλα έχει επεξεργαστεί μέχρι 2 φορές, θεωρείται...καλής ποιότητας. Να μην τα θέλουμε και όλα δικά μας;! Οι πολύ απαιτητικοί ας πάρουν μια γίδα στο σπίτι τους, να τη βόσκουν καθημερινά και να αρμέγουν το καλύτερο γάλα. Όπως γινόταν παλαιά. Αλλά τότε τα σπίτια είχαν και ένα περιβολάκι και ένα διαθέσιμο άνθρωπο να ταϊζει το ζωντανό.