Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 10 Αύγ 2012

 

 

Του Ηλία Μακρή

Τα σημερινά δημοσιεύματά μου, διαφορετικά εκ πρώτης όψεως μεταξύ τους, έχω την εντύπωση ότι οδηγούν σε ένα συμπέρασμα : Ελλιπής παιδεία. Ας μη βιαστούν οι δάσκαλοι όλων των βαθμίδων να με κατηγορήσουν για θρασύτητα, λόγω της θέσεώς μου. Θεωρώ τον εαυτό μου ως μια «σκλήθρα» του τελευταίου σκαλοπατιού της κριτικής , ασχέτως αν τολμώ να εκφράσω την άποψη μου για φτασμένους επιστήμονες και καθηγητές.

Ευτυχώς όμως ότι αυτά δεν τα λέω εγώ, αλλά πολλοί από το χώρο των επιστημόνων και εγώ απλώς τα επισημαίνω λόγω της ηλικίας μου και της πείρας μου, μέσα από τα γεγονότα που έζησα και εξακολουθώ να βιώνω, σχετικά με τις πράξεις πολλών συμπολιτών μας. Αν δεν ασκήσω και κριτική στον εαυτό μου τον συλλαμβάνω να κάνει λάθη.

*

Συντάξεις «μαϊμού»:

Δημόσια υπάλληλος παραδέχθηκε δημοσίως σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι, ότι η εντολή για την συγκεκριμένη πράξη της σχετικά με τις συντάξεις «μαϊμού» τυφλών στο νησί της Χίου, τελικά απέβη σε βάρος του Δημοσίου συμφέροντος και των ελλήνων φορολογουμένων. Το θέμα όπως γνωρίζετε έχει πάρει μεγάλη έκταση και στην πορεία ξεφύτρωσαν και άλλα παρόμοια. Το περίεργο είναι ότι η εν λόγω «κυρία» εξακολουθεί να παραμένει στη θέση της, ίσως γνωματεύοντας ακόμα για παροχή συντάξεων.

Σε ερώτηση δημοσιογράφου, ζωντανής τηλεοπτικής σύνδεσης, ο αρμόδιος Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου, κι ενώ το θέμα έχει συνταράξει το πανελλήνιο, δεν μπόρεσε να απαντήσει με ευκρίνεια για τις ευθύνες τόσο του Υπουργείου όσο και των αρμόδιων επιτροπών!

Στην επιμονή του δημοσιογράφου να δοθεί απάντηση στο τηλεοπτικό κοινό, απάντησε ότι και αυτός πρόσφατα το πληροφορήθηκε από τα μέσα Μαζικής Μαζικής Ενημέρωσης. Στην ερώτηση λοιπόν, γιατί εξακολουθεί να παραμένει στη θέση της η εν λόγων προαναφερόμενη δημόσια υπάλληλος, απάντησε ότι έχει παραπεμφθεί το θέμα στο πειθαρχικό συμβούλιο για ανακρίσεις

Αίσχος, κύριοι της Δημόσιας Διοίκησης. Μήπως φοβάστε ότι το ρεύμα της λαμογιάς είναι μεγάλο και σε παρόμοιες περιπτώσεις θα παρασύρει πολλούς; Αν είναι έτσι δυο φορές αίσχος. Ρωτάω λοιπόν, πιστεύοντας εγώ ότι και σεις, ότι οι εμπλεκόμενοι στο συγκεκριμένο και σε πολλά άλλα, έχουν ολοκληρωμένη παιδεία;

*

Απευθύνω και λόγω της ιδιότητός μου ως ιεροψάλτης, το «αιωνία η μνήμη» στον πρόσφατα θανόντα αξιόλογο καθηγητή και επιστήμονα Χρίστο Τσολάκη. Είθε η εκπαιδευτική λαμπρότητά σου να μας φωτίζει και εν τη απουσία σου. Αυτές οι συνεντεύξεις σου για την παιδεία που κατά διαστήματα προβλήθηκαν από την κρατική τηλεόραση, φανέρωσαν και επιβεβαίωσαν την έλλειψη σωστής παιδείας που δεν συμβαδίζει με τη γλώσσα της φύσης. Αναφέρω - με την πιστότητα μιας ακρόασης - από συνέντευξη του αειμνήστου Χρίστου Τσολάκη σχετικά με το ρόλο του δασκάλου.

Κάπου στο εξωτερικό σε κάποιο σχολείο υπήρχε μια αφίσα που έδειχνε ένα δάσκαλο να προσπαθεί με μια χοάνη να γεμίσει το κεφάλι του μαθητή με μάθηση φυσικά. Ο μαθητής αντιδρούσε. Πιο κάτω μια άλλη αφίσα έγραφε: «καλός δάσκαλος είναι αυτός που θα καταφέρει το μαθητή να ενστερνιστεί τον τρόπο που θα δεχθεί τη μάθηση. Με αφορμή τα λεγόμενα του μεγάλου δασκάλου, προχωρώ πιο πέρα ακόμα και λέω καλός δάσκαλος είναι αυτός που μαθαίνει στο μαθητή, τον τρόπο της μάθησης, πως να αξιοποιεί αυτά που έμαθε ερευνώντας, σεβόμενος τα πάντα που υπάρχουν γύρου του και ιδιαίτερα τους προγόνους του, όχι μόνον την κατηγορία των όντων, αλλά όλων των στοιχείων που συνθέτουν τη φύση: φυτά, βουνά, λαγκάδια, θάλασσες και προπαντός τη γη που πάνω της ριζώνουν αυτά, τις καταιγίδες τις θύελλες, γνωρίζοντας πόσο αδύναμος είναι ο άνθρωπος και κάθε ον είναι μπροστα σε όλα αυτά τα φυσικά φαινόμενα και αυτό ο καλός δάσκαλος πρέπει να μάθει στο μαθητή τη γλώσσα της φύσης.

Για μένα καλός δάσκαλος είναι αυτός που θα καταφέρει ο μαθητής να κρατάει τη χοάνη και να παρακαλεί να του ρίξουν γνώση όμως επιστημονική και όχι παπαγαλίες, γνώση αγάπης και ανθρωπιάς, γνώση ότι ο τελευταίος ο «ξωμάχος» και ο τελευταίος «ρομά» έχει τα δικαιώματά του.

Γνώση για ότι μας περιβάλλει, αφού χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να μη διασαλευτεί. Όμως εκεί που υπάρχει άμεση ανάγκη παρέμβασης πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι τσιμέντο φτιάχνουμε εύκολα, ομοίως και άσφαλτόδρομους, καθώς και κομματιασμένες πέτρες με τη βοήθεια της γης, όμως ουδείς μπορεί να ξαναφτιάξει όσα δέντρα και φυτά καταστρέφονται από τέτοιες ενέργειες. Όλα αυτά αγαπητοί αναγνώστες χρειάζονται ενισχυμένη και σωστή παιδεία από δασκάλους σαν τον εκλιπόντα Χρίστο Τσολάκη.

*

Πιο πάνω μίλησα για συμπεριφορές ορισμένων συμπολιτών μας που ενεργούν δυνάμει κάποιας εξουσίες κι έχουν τη μανία του πολέμου εναντίον της φύσης και του περιβάλλοντος ιδίως ιστορικών μνημείων. Επιτρέψτε μου αγαπητοί αναγνώστες, να τους υποβάλω ένα ερώτημα. Αν βάλω δυο αλάνες την μια πλάι στην άλλη, τη μια με τσιμέντο και πλακάκια και την άλλη με χώμα και αφήσουμε δυο παιδιά ελεύθερα να παίξουν, σε ποια αλάνα πιστεύετε ότι θα παίξουν τα παιδιά; Στην τσιμεντένια ή στην χωμάτινη; Πιστεύω πως όλοι μας ξέρουμε την απάντηση.

*

Ευρισκόμενος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου, το οποίο προσφάτως έφτασε στο σημείο να εκκενωθεί. διότι πυρκαγιά το απειλούσε, είδα στη νότια πλευρά του τον εξωτερικό χώρο γεμάτο ξερά χόρτα. Σκέφθηκα ότι κάποιος αρμόδιος δεν έκανε καλά τη δουλειά του. Αυτός έχει περιβαλλοντική παιδεία; Εκτός κι’ αν περίμενε την Παναγία που φέρει το όνομά της το Νοσοκομείο, να καθαρίσει τα χόρτα!

Αείμνηστε δάσκαλε Χρίστο Τσολάκη, και πεθαμένος με έκανες ακόμα σοφότερο και προβληματισμένο.

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου