Του Ηλία Μακρή

Αγαπητοί αναγνώστες σε πολλά προηγούμενα δημοσιεύματά μου είχα αναφερθεί για τον εθελοντισμό που μπορεί να λύσει πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τοπικά διαμερίσματά έπειτα όμως από το καποδιστριακό και μετέπειτα καλλικρατικό νόμο ο εθελοντισμός αποκτά ιδιαίτερη σημασία διότι αλλιώς την είχαμε την αποκεντρωμένη διοίκηση στο μυαλό μας αλλά δυστυχώς αλλιώς μας βγήκε.

Αυτό που παλαιότερα κατηγορούσαμε που αναφέρεται στα τηλεγραφήματα των διαφόρων πολιτικών του κάθε νομού «κατόπιν ενεργειών μου» για το κάθε έργο βλέπουμε ότι ήταν καλύτερο από το τώρα.

Λένε ότι όταν ο Καραμανλής υπέγραψε τη συμφωνία για την ένταξη της χώρας μας στην Ε.Ο.Κ. είχε πει ότι θα πέσουμε στη θάλασσα και όποιος ξέρει να κολυμπάει αυτός θα επιζήσει. Εκ των πραγμάτων όμως απεδείχθη ότι δεν τα πήγαμε και τόσο καλά στο κολύμπι και αντί να κολυμπάμε το ρίξαμε στο κοινώς λεγόμενο «ξερό» με τα γνωστά επακόλουθα αποτελέσματα, το ίδιο συμβαίνει και θα συμβαίνει με τους πιο πάνω αναφερόμενους νόμους αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία και δεν γίνουμε υπεύθυνοι πολίτες και περιμένουμε από τη κεντρική εξουσία και δυστυχώς όχι αποκεντρωμένη να λύσει τα καθημερινά μικροπροβλήματα του τόπου που ζούμε και ξεφυτρώνουν καθημερινά σαν τα μανιτάρια π.χ. καθαριότητα περιβαλλοντολογικά , πολιτιστικά, αλληλοβοήθειας, και άλλα γνωστά και μη εξαιρετέα. Ας συγκεκριμενοποιήσουμε όμως το θέμα μας: Έχουν χορηγηθεί στο πρόεδρο κονδύλια που να μεταχειρίζεται επί αποδώσει λογαριασμού, για την αντιμετώπιση των τόσων προβλημάτων «ασφαλώς όχι» τότε ποιος θα τα αντιμετωπίσει; ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, λοιπόν, και βέβαια με τη συμπαράσταση και βοήθεια των μικρών και μεγάλων της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Αγαπητοί αναγνώστες θα ήταν μεγάλη παράληψη αν δεν αναφέρω και επαινέσω τους δημιουργούς και συνεχιστές του Συλλόγου Εθελοντών Πυροσβεστών του χωριού μου «Εύγε παιδιά» και θα πρότεινα την τροποποίηση του τίτλου με τη προσθήκη της λέξεως «πρόληψης».

Εμείς σι παλαιότεροι θυμόμαστε το θεσμό της προσωπικής εργασίας, ας κάνουμε το ίδιο και τώρα, χωρίς να μας το επιβάλλουν. Πιστεύω αγαπητοί μου ότι ο εθελοντισμός εκτός από το παραγώμενο έργο δίνει και ανακούφιση στον εκάστοτε εθελοντή. Κρατήστε λοιπόν ο καθένας το «εγώ» μόνο σαν προσωπική αντωνυμία και ενστερνιστείτε το «εμείς» σε όλους τους τομείς ακόμη και στα παιδιά μας θεωρήστε τα παιδιά των άλλων δικά σας παιδιά και τα παιδιά σας οι άλλοι, παιδιά δικά τους και όχι να χαιρόμαστε για κάτι μεμπτό στα παιδιά των άλλων, με πειθώ λοιπόν και αγάπη και προπαντός με παραδείγματα εθελοντισμού και να είστε βέβαιοι ότι θα ακούσουμε από τα χείλη τους «και εμείς θα γίνουμε καλύτεροι σας» και επειδή στα χωριά μας τώρα είμαστε πολλοί ηλικιωμένοι και αδύνατοι για εργασία 50 λεπτά δηλαδή μισό σουβλάκι την ημέρα προσφέρει εθελοντισμό μεγάλης σημασίας με τη μορφή εσωτερικού δανείου το οποίο θα πληρωθεί από την αποτελεσματικότητα των παραγόμενων έργων και ιδιαίτερα αυτών που έχουν σχέση με το περιβάλλον και τον αέρα που αναπνέουμε. και τότε θα ζούμε όλοι μας κατά τον ποιητή όμορφα, ηθικά και αγγελικά πλασμένοι στον όμορφο τόπο μας.