Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 25 Σεπ 2011
Μαντινάδες για νιάτα ονειρο - τάξιδα !
Κλίκ για μεγέθυνση

11 Ιουλίου 2010 19:03

 

Του Παν. Κουμπούρα Φιλολόγου

 

Πώς ν' αποχαιρετήσεις ως δάσκαλος νέους των 17 - 18 χρόνων , που ανοίγουν φτερά ελπίδας για το όνειρο - ταξίδι της Ιθάκης τους ; Προσπάθησα να προσεγγίσω πτυχές της προσωπικότητας και του χαρακτήρα κάθε νέας και νέου και τους αφιερώνω από μία μαντινάδα ! Όλες μαζί αυτές οι 27 μαντινάδες φρονώ ότι απηχούν στη δύσκολη εποχή μας τις αγωνίες και τους αγώνες των νέων μας για την κατάκτηση των δικαιωμάτων τους στη ζωή και στο όνειρο ! Όταν το 1992 νίκησα στα Χανιά 200 από τους καλύτερους Κρητικούς μαντιναδόρους με ρωτήσανε πώς γίνεται να γράφω καλύτερες μαντινάδες από τους ποιητάρηδες της Κρήτης . Η απάντηση ήταν πως αν συνδυάσεις την ηπειρώτικη ψυχή με την γνώση του Ερωτόκριτου και του Καζαντζάκη όλα τ' άλλα είναι εύκολα ...

Στα καλοτάξιδα και ονειρο - τάξιδα νιάτα του 2010 με την αγάπη μου και τις ευχές μου τούτα τα λόγια της ψυχής μου τους χαρίζω :

Στον Σπήλιο : Παιχνίδι είναι η ζωή κι η νίκη ένας θρύλος .

Όταν η λύπη σε νικά γίνε του γέλιου φίλος !

Στον Παναγιώτη : Χορεύει συναισθήματα στο βλέμμα σου το θάρρος

Και στην καρδιά σου ισορροπεί των ιδεών το βάρος !

Στον Χρήστο - Αμαρίλντο : Στην παιδική σου την ψυχή ανθούν πολλά ταλέντα

Δες την ζωή σαν συνταγή με ... τρέλα και με ... ρέντα !...

Στον Αλέξανδρο : « Κυρ - αστυνόμε μη βαράς » , είπε μικρό αλάνι

Κι ο Αλέξανδρος του απάντησε : Είμαι παιδί τζιμάνι !

Στη Θεοδώρα : Σχέδια κάνουμε πολλά με βάσεις και θεμέλια

Στον κήπο των ονείρων σου ανθίζει μια Καμέλια !

Στον Χρήστο : Η πυραμίδα η σοφή ως θαύμα συμμετράται .

Γιατί έχει οξεία Κορυφή κι η βάση περισπάται !...

Στη Χρυσάνθη : Εσμίξανε τη λογική μ' ένα σου καρδιοχτύπι

Τικ - τακ εχτύπαε το μυαλό κι εγέλαγεν η λύπη !

Στον Γιώργο : Φτερά κάνε τα όνειρα , σανίδα που πετάει

Ο ακροβάτης της ζωής στέρεα περπατάει !...

Στη Λιάννα : Στον κάμπο έδωσες φιλί μοσχοβολιά στο αμπέλι

Κι η μελισσούλα στον ανθό πήρε από σένα μέλι !

Στον Νέστορα : Απ' τη γενιά της Μουσικής κι απ' του Ρυθμού το γένος

Γίνονται άνθρωποι σοφοί . Τους γαλουχεί ο Αίνος !

Στον Μιχαήλ - Άγγελο : Δυο ονόματα σου δώσανε σαν δυο αγγέλων βλέμμα

Μην σου διχάσει τη ζωή της κόλασης το ψέμμα ...!

Στη Παναγιώτα : Το φεγγαράκι το λαμπρό έψαχνε για δασκάλα

Και τού' δωσες το χέρι σου στης αρετής τη σκάλα !

Στον Στέλιο ; Τα σύνορα είναι τ' ουρανού κι η γη του μετανάστη .

Τη μοίρα μας την κλώθουμε στης θέλησης τ' αδράχτι!

Στην Κατερίνα : Χείμαρρος είναι του Χελμού τ' ορμητικό σου γέλιο

Γαλάζιο φόντο τ' ουρανού κι αγάπης το θεμέλιο !

Στην Ευανθία : Γλυκύτητα έχεις στη μορφή στο πράο πρόσωπό σου

Κι ο Κράθης σε σεργιάνισε στο μέλλον το λαμπρό σου!...

Στην Μαρία - Παναγιώτα : Το αύριο ζει στο σήμερα . Το χθες δεν ζει για πάντα

Κι η κάθε ώρα η καλή θέλει καρδιάς αβάντα !...

Στην Ευαγγελία : Με θεωρία πρόσχαρη κι αθλητισμού την πράξη

Σύνθετο κράμα σμίλεψες μ' ασήμι και μετάξι ...!

Στον Βαγγέλη : Τη λεβεντιά ρωτήσανε πού οφείλει της την χάρη

Η απάντησή της ήτανε μια λέξη : Παλικάρι !

Στην Έφη : Η ευτυχία στη ζωή κρατά μικρό καλάθι .

Λεύτερα νά ' ναι τα όνειρα και να πετά ... τα λάθη !...

Στον Μιχάλη : Η τύχη σου ζευγάρωσε μ' αγάπης σπάνιο δώρο !

Μα θα γευθείς γλυκούς καρπούς απ' του μυαλού τον σπόρο !...

Στην Ρομπέρτα - Σταματίνα : Να ' μουν σκιά να τρύπωνα στου ύπνου σου το κάστρο

Με χρώματα της ίριδας να ζωγραφίσω έν ' Άστρο !

Στη Μαρία : Της Παναγιάς το όνομα σε σένα πως ταιριάζει !

Του όρθρου είσαι προσευχή το φως μόλις χαράζει !...

Στον Χρήστο : Η γοητεία κι η ομορφιά κρύβουνε δύο όψεις ...

Την όψη οπού δεν φαίνεται βρες την και θα προκόψεις !...

Στην Ευδοκία : Η φύση όντας μοίραζε χαρίσματα και κάλλη ...

Το άστρο σου έβλεπε όνειρο στης γης το προσκεφάλι !...

Στην Δήμητρα : Μπορούσες να ' σαι βότανο πληγές να θεραπεύεις !

Μα κάλλιο που ' σαι ωκεανός Ιθάκες ν' αγναντεύεις !...

Στον Παναγιώτη : Η μηχανή έχει άλογα ; Η κεφαλή έχει χαίτη ;

Φρένο λες να' χει ο άνθρωπος ; Ή μήπως λαιμοδέτη ; !...

Ως Παναγιώτης κι εγώ , εάν σχολίαζα απαντητικά τα 4 ερωτήματα της μαντινάδας θα έλεγα :

Η μηχανή μόνον άλογα έχει , έλλογα έχει μόνον ο άνθρωπος . Η κεφαλή του αλόγου έχει χαίτη , του ελλόγου έχει μυαλό . Και βέβαια έχει φρένο ο άνθρωπος , αφού έχει φρένας . Μόνο που πρέπει το φρένο να το χειρίζεται μόνος του και να ξέρει να το χρησιμοποιεί , αν του το πατούν άλλοι τότε είναι μηχανή . Συνήθως η κοινωνία μας φορά το υποκριτικό φρένο του καθωσπρεπισμού , τον λαιμοδέτη . Εύχομαι στα νιάτα μας να χειρίζονται μόνοι τους το φρένο της λογικής και κυρίως να παραμείνουν πάντα ο εαυτός τους !

Η τελευταία μαντινάδα ταιριάζει σε όλα τα παιδιά του καλοτάξιδου αποχαιρετισμού μας .

Στην Παναγιώτα : Κι από ' ναν πύργον αψηλό ψηλότερα θ' ανέβεις !

Γιατί έχεις Μάνας την ευχή και ξέρεις να παλεύεις !

Εύχομαι στα νιάτα τα ονειροτάξιδα με την ευχή της μανούλας τους να παλεύουν για ν' ανεβάσουν όλο και ψηλότερα τις ελπίδες και τα όνειρά τους , στον πύργο της ηθικής και της αξιοπρέπειας !_

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου