Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 09 Δεκ 2011
 Πού να βρω την ψυχή μου , των ΠΑΙΔΙΩΝ τ’ αγιοβότανο !
Κλίκ για μεγέθυνση

 

Του Π. Κουμπούρα φιλολόγου

 

«Μην αμελήσετε , πάρτε μαζί σας νερό . Το μέλλον μας έχει πολύ ξηρασία» μας φωνάζει απ’ τους ουρανούς η ψυχή του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού . Μια φορά τον παλιό καλό καιρό έρρεε στις κορφές του Χελμού το αθάνατο νερό της Στύγας , όπου η Θέτιδα βούτηξε κρατώντας τον απ’ τη φτέρνα τον μικρό Αχιλλέα . Έκτοτε ούτε ο Αχιλλέας έμεινε αθάνατος , αλλά ούτε και το ίδιο το αθάνατο νερό . Πέθανε , κατά πως λεν τα φαινόμενα , το αθάνατο νερό της Στύγας . Απέμειναν οι εμπορευματοποιοί θηρευτές , που συλλέγουν επωφελή υλικά της μάνας – Φύσης , όπως το θεραπευτικό βοτάνι που τ’ ονομάζουν αγιοβότανο του Χελμού : «Σύμφωνα με τον Παυσανία το βότανο αυτό το χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες για να επουλώνουν τις πληγές από τα τραύματάτους, Το θεωρούσαν ως το δυνατότερο βότανο κατά του φόβου και του κακού! Το πρόβλημα,όμως, είναι η συλλογή του, καθώς βρίσκεται σφηνωμένο σε απροσπέλαστους γκρεμούς, μέσα στους καταρράκτες των αθανάτων νερών! Η συλλογή του θα πρέπει να γίνεται από άντρες καθαρούς από αμαρτήματα,δόλο,φιλοχρηματία,αγνούς στην ψυχή, καθώς σε αντίθετη περίπτωση κατά μαγικό τρόπο παραμένει αθέατο στο ευρύ κοινό! Αναφορές επίσης λένε,ότι οι θηρευτές του αγιοβότανου βλέπουν τρομερές οπτασίες στις σκοτεινές νύχτες του Χελμού,όταν αυτό είναι ανεπιθύμητο να εμφανιστεί! Η τιμή υπολογιζόμενη σε ένα ματσάκι από αυτό είναι περίπου στα 200 ευρώ, πάντως μέχρι και σήμερα οι έρευνες των ειδικών παραμένουν άκαρπες, διότι οι συνθήκες στο όρος Χελμός είναι δυσκολότατες ».

Τα φαινόμενα των καιρών δεν απατούν τους πάντες . Υπάρχουν και κάποιοι ονειροβάμονες παιδαγωγοί , που μπορούν και βλέπουν και σήμερα το μόνο αληθινό , το μόνο ζωτικό αγιοβότανο , που φύεται στην ψυχή της μάνας – Φύσης , της μάνας – Ελλάδας , της Γερακίνας Τοπικής Ιστορίας το αγιοβότανο . Η ψυχή των παιδιών είναι το αθάνατο νερό της Στύγας . Το συνέλεξε – βάλσαμο παρηγορίας και ελπίδας – και μας το προσφέρει ως διαδραστικό εκπαιδευτικό έργο η συγγραφέας – εκπαιδευτικός Αναστασία Ευσταθίου με το παραμύθι Αλήθειας « Η Γερακίνα και ο πρίγκιπας Νερένιος ». 218 παιδικές ψυχές μαθητών και ψυχές δασκάλων από 9 Δημοτικά Σχολεία της Αχαΐας και των Σερρών με κείμενα , με εικαστικά , με κάματο τέχνης και γνώσης , αναθαρρεύουν και αναζωογονούν το ξηραμένο μας μέλλον . Η Γερακίνα , η μάνα μας Φύση και μάνα μας Ελλάδα γίνεται και πάλι στην παιδική μας ψυχή αΐδιον και λάλον ύδωρ : « Ξέρεις , Αναστασία », μου είπε , « το νερό είναι το πεπρωμένο μου . Είναι η ίδια η μοίρα μου. Την ακούω που με καλεί . Το νερό σας το αθάνατο . το νερό απ’ το Μαυρονέρι , είναι υπόγειο ποτάμι , που περνάει κάτω από την Αχαΐα , διαβαίνει υπόγειες στοές κάτω απ’ το παλάτι του Νηρέα στον Κορινθιακό , σταματά να ακούσει λίγο τα παιχνίδια των Νηρηίδων κι ύστερα συνεχίζει , τρέχει κάτω από τη Στερεά Ελλάδα , κάτω από τις λίμνες της Θεσσαλίας , προσκυνά τον Όλυμπο , κάνει μια στάση στη Μακεδονία εκεί που κατοικεί ο πρίγκιπας Νερένιος , ο άρχοντας του πηγαδιού της Ιγρίτας , και φτάνει ψηλά στις πηγές των βουλγάρικων βουνών . Μέσα από χιλιάδες δίαυλους και υπόγειες ρωγμές μάς έρχεται ».

Πού να βρω την ψυχή μου , των Παιδιών τ’αγιοβότανο ! Ξεχύνεται μέσα μας , όπως οι ακτίνες , όπως ο ήλιος της Βεργίνας , και μας φωτίζει με τα δεκαέξι χαρίσματα της Γερακίνας παιδικής ψυχής , που μετουσιώνονται σε δεκαέξι πανανθρώπινες , αθάνατες αξίες .Η ΕΥΓΕΝΙΚΗ φύση του χαρακτήρα των παιδιών αναβλύζει ΚΑΛΟΣΥΝΗ . Η ΦΤΩΧΗ και απαλλαγμένη από πολυτέλειες νοοτροπία διαβίωσης της παιδικής αθωότητας κατατάσσει την ασυμβίβαστη και αδιαπραγμάτευτη ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ως πρωταρχική στην ιεράρχηση των αξιών της ζωής . Η Γερακίνα παιδικότητα είναι ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ κι αφέντρα της οικογενειακής και κοινωνικής οργάνωσης . Κατακτά τη δικαίωση της ύπαρξης με ΑΞΙΟΣΥΝΗ και όχι με παρασιτική οκνηρία και αξιοκατάκριτη επαιτεία . Η φωτεινή και καθαρή ματιά των παιδιών είναι πάντα ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ , γιατί αντικαθρεφτίζει την ΑΓΝΟΤΗΤΑ της άδολης , ανεξίκακης προσωπικότητάς τους . Πρωταγωνιστεί η ΚΑΚΟΚΑΡΔΗ και αγαθοεργός παιδοσύνη στον στίβο του Εθελοντισμού , του αλτρουϊσμού και της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ . ΚΑΛΟΨΥΧΗ και απονήρευτη η παιδική φυσιογνωμία διασώζει τη ζεστή ,τρυφερή της ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ στους σημερινούς πέτρινους , ανάλγητους καιρούς . ΤΙΜΙΑ και ορθοδρομούσα η στράτα ζωής των παιδιών . Πυξίδα τους ο εσωτερικός ΣΕΒΑΣΜΟΣ , που μας προφυλάσσει από τις πολλαπλές προκλήσεις παρέκκλισης προς την ανεντιμότητα και ανηθικότητα του σύγχρονου βίου . ΘΑΡΡΑΛΕΑ , καινοτόμος και ρηξικέλευθη η παιδική ορμή . Γκρεμίζει τα σαθρά ερείπια των κατεστημένων δομών εξουσίας και οικοδομεί με ΤΟΛΜΗ το ελπιδοφόρο κάστρο του δικού της μέλλοντος .

Μόνον η παιδική ψυχή είναι ατόφια ΟΜΟΡΦΗ . Η φρεσκάδα , όμως , και η ανανέωση της παιδικής ωραιότητας απαιτεί την εμβάπτιση και την συνένωση με την ανεξάντλητα όμορφη πηγή της βρυσομάνας ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ . ΕΞΥΠΝΗ , με σπιρτάδα κάθε άλλο παρά ανώριμη , η κριτική σκέψη των παιδιών . Κατακτούν τη γνώση με συνετή δασκάλα τους τη ΣΕΜΝΟΤΗΤΑ , αποφεύγοντας την υπεροψία και την έπαρση . Η ψυχοσύνθεση και ιδιοσυγκρασία της παιδοσύνης είναι ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΗ κάθε φορά που αποθησαυρίζει την κληροδοτημένη παρακαταθήκη της ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ . Τα μαλάματα του προγονικού παρελθόντος γίνονται στην ψυχή των παιδιών γόνιμος κόσμος καρποφορίας των τωρινών τους ονείρων , καθώς τα επωάζουν οι ζεστές ακτίνες του ήλιου που θα ξημερώσει αύριο . ΕΡΓΑΤΙΚΗ από τη φύση της η παιδική ψυχή . Επιλέγει αυθόρμητα τον δύσβατο δρόμο της ΑΡΕΤΗΣ αντί για τον στρωμένο με φρούδα πούπουλα φυγοπονίας δρόμο της κακίας . Μονόδρομος για το παιδί – άνθρωπος ο επίπονος κάματος και μόχθος , που οδηγεί με εγγύηση και ασφάλεια στην επιτυχία της κοινωνικής ολοκλήρωσης . Η Γερακίνα παιδικότητα είναι συχνά ΛΥΠΗΜΕΝΗ , όπως και η ψυχή των ποιητών . Ο Νικηφόρος Βρεττάκος είχε πλάσει την παιδική του ψυχή μια τεράστια ζεστή φωλιά , όπου κούρνιαζε για να γεννήσει η λύπη του κόσμου . Το βάθος του κόσμου είναι το παιδί . Και η λύπη του γίνεται πηγή ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ .

Αν υπάρχουν αληθινά ψήγματα ή στιγμές ευτυχίας , αναμφίβολα βρίσκονται μόνον στην ψυχή των παιδιών . Η Γερακίνα παιδική ψυχή είναι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ , γιατί εμφορείται από ΑΓΑΠΗ κρινόλευκη , καθάρια και αθάνατη σαν το νερό της Στύγας . Η αγάπη είναι για το παιδί – άνθρωπος απόσταγμα ευτυχίας , αναπνοή ελπίδας , σπόρος αναζωογόνησης που οδηγεί στην αιωνιότητα . Η καρδιά των παιδιών είναι ακατάπαυστα ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ . Δονείται σφοδρά από τον ανεκπλήρωτο πόθο της επανένωσης της γήινης ανθρώπινης φύσης με την αψεγάδιαστη ουράνια ιδέα της τελειότητας . Ο έρως αυτός την εξοπλίζει με ΥΠΟΜΟΝΗ , πείσμα και επιμονή . Υπομένει τα πάντα η ερωτευμένη παιδική ψυχή μέσα στην κόλαση των κοινωνικών προβλημάτων . Και επιμένει αβίαστα και νομοτελειακά με τη δύναμη της παραδεισένιας φυσικότητας που την διέπει . Παιδί σημαίνει πρόοδος , σημαίνει ανάπτυξη , καλλιέργεια , προκοπή . Η ΠΡΟΚΟΜΜΕΝΗ παιδικότητα αποτελεί τον πιο αυθεντικό παράγοντα έμπνευσης και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ. Λαμπρό παράδειγμα το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των παιδιών της Αχαΐας και των Σερρών . Στους γκρίζους , ταραγμένους και δυσοίωνους καιρούς που διαβιούμε παρήγορη ελπίδα για την ταλαιπωρημένη Παιδεία των Ελλήνων - μήπως και καταφέρει , άμποτες , να βγει στο δρόμο της δημιουργικότητας - είναι τούτο το γενεσιουργό φως σύλληψης που κινητοποιεί δύο ακατανίκητες παιδευτικές δυνάμεις : Η μία δύναμη είναι το μεράκι του Δασκάλου , ωσάν και το μεράκι των δασκάλων που συνεργάσθηκαν με τα παιδιά και διέπλασαν δημιουργικά την προκομμένη Γερακίνα . Η άλλη δύναμη είναι η ανόθευτη δημιουργική φύση του παιδιού – ανθρώπου , ωσάν των παιδιών που συνεργάσθηκαν προκομμένα με τους δασκάλους τους και διαμόρφωσαν τον παραμυθένιο συμβολικό κόσμο της Γερακίνας και του Πρίγκιπα Νερένιου .

Δάσκαλοι και παιδιά άκουσαν το κάλεσμα και την παρότρυνση του ποιητή : Μην αμελήσετε , πάρτε μαζί σας νερό . Το μέλλον μας έχει πολύ ξηρασία . Η υπόλοιπη κοινωνία γιατί και ως πότε θα εξακολουθεί να κωφεύει και να αμελεί ; Δάσκαλοι και παιδιά μάς δίδαξαν ότι η γη , το πατρικό χώμα της τοπικής ιστορίας και το ύδωρ το αθάνατο της Στύγας το αγιοβότανο , που φυλάσσεται στο άγιο φυλακτό της παιδικής ψυχής , δεν εκχωρούνται ποτέ και σε κανέναν . Γην και ύδωρ δεν παραδίδουμε . Την ιερή παράδοση των προγόνων δεν την παραδίδουμε . Τα άγια τοις κυσί δεν τα παραδίδουμε . Τα παιδιά της Γερακίνας , τα παιδιά του Χελμού δεν τα προδίδουμε . Τα διαπλάθουμε με ανοιγμένα διάπλατα κι ελεύθερα τα φτερά τους να πετάξουν ψηλά για να κατακτήσουν τους ορίζοντες του δικού τους κόσμου . Του παραμυθένιου κόσμου των γήινων ονείρων τους !

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου