γράφει ο Παν. Κουμπούρας , φιλόλογος - ποιητής

« Πού να μαζεύεις / τα χίλια κομματάκια / του κάθε ανθρώπου » μάς είπε κάποτε ο Γιώργος Σεφέρης . Και πού να το φανταζόμαστε ότι σήμερα αυτός ο κατακερματισμός της ανθρώπινης υπόστασης θα γινόταν πολλαπλάσιος σε κομματάκια ψυχών για την πατρίδα μας Ελλάδα Ρεαλιστική , στον παραλογισμό της , Γκουέρνικα , διαμελισμένη πολιτικά και κοινωνικά φαντάζει η σημερινή Ελλάδα . Η διαίρεση και η αφαίρεση βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη πρακτικής εφαρμογής Κλάσματα ανολοκλήρωτης ζωής , υπόλοιπο χρεών και εξασθενημένων ελπίδων . Ξεχασμένη η πρόσθεση των επιμέρους δυνάμεων το άθροισμα των βουλήσεων και η συνάθροιση της ομαδικής εγρήγορσης . Κι ακόμη πιο ξεχασμένος ο πολλαπλασιασμός της σύμπνοιας το γινόμενο της ομοθυμίας και των κοινών οραμάτων .

Τι έφταιξε , άραγε ; Γιατί αναδείξαμε τη διχόνοια σε « κατάρα » ; Όχι , δεν είναι καταραμένη η φυλή των Ελλήνων . Αντίθετα , ευλογημένη είναι με το πνεύμα της σοφίας και της διαλεκτικής σκέψης . Η σύνθεση των αντιθέσεων , η παλίντονος αρμονία λόγου και αντιλόγου , η δημοκρατική ελευθερία έκφρασης πολλών και διαφορετικών απόψεων , η πολυφωνία και ο σεβασμός της ετερότητας , αποτελούν πολύτιμη διδακτική παρακαταθήκη για όλους μας .

Η Διαλεχτή ψυχή της Ελλάδας έγινε χίλια κομμάτια . Κι αυτά τα χίλια κομμάτια ψυχής δεν κάνουν μια ζωή , κάνουν χίλιους θανάτους . Πώς γίνεται ένα κόμμα να είναι από μόνο του χίλια κομμάτια χωρίς καμία μεταξύ τους συνεννόηση ; Πώς γίνεται ετερόκλητες – αλλά και αυτόκλητες – συνιστώσες , να μην δίνουν προοπτική έστω και παραμικράς συνισταμένης ; Πώς γίνεται δύο Έλληνες πολιτικοί , ενώ συμφωνούν στα αμέτρητα « θα » που « θα » κάνουν ως εξουσία , να διαφωνούν ακόμη και σε ένα « να » που πρέπει να γίνει για το καλό και το μέλλον της χώρας ; Αυτό είναι θά – να – τος . Πώς γίνεται δύο Έλληνες πολίτες - ακόμη και … Χιώτες - , ενώ συμφωνούν στα άπειρα «θα» που θα έπρεπε να είχαν κάνει για να ωφελήσουν την πατρίδα τους, να διαφωνούν έστω και σε ένα « να » δράσης και πράξης συνεργασίας για να πάει μπροστά ο τόπος ; Αυτό είναι θά – να – τος . Ο θάνατος της σημερινής Ελλάδας μπορεί να αποτραπεί μόνον με ανατροπή . Τα πολλά και αόριστα « ΘΑ » να μετατραπούν σε ΕΝΑ ομόψυχο «ΝΑ» για να συνθέσει τις αδυναμίες σε ΔΥΝΑΜΗ , τις απελπισίες σε ΕΛΠΙΔΑ, τις απαισιόδοξες σκέψεις σε ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΖΩΗΣ . ΝΑ , πάρε δύναμη απ’ την βοήθειά μου , ανήμπορε , συνάνθρωπε και συμπολίτη , για ΝΑ διαβούμε τις κακοτοπιές … ΝΑ , πάρε στήριγμα ταπείνωσης από τη νίκη μου , ηττημένε αντίπαλέ μου , για ΝΑ υψωθούμε μαζί στις επόμενες ήττες και για ΝΑ χαρούμε μαζί στις επόμενες νίκες …

Νικημένη από τα χίλια μαχαιρώματα των δεινών της αποχαιρετά το Ελληνικό καλοκαιράκι η Διαλεχτή , η διαλεκτική σκέψη της Γαλήνης και της Αρμονίας . Ο ενιαυτός κύκλος της δύσκολης χρονιάς που την περιμένει , ας μην τη βρει πάλι διαιρεμένη στα χίλια κομμάτια της ψυχής της . Δεν αντέχει άλλο ν’ ακούει για λογιστικές αλχημείες , για αθροίσματα 180 « συνειδήσεων » εν όψει εκλογής προέδρου , για κάλπικες πλειοψηφίες ακυβερνησίας και άλλα παρόμοια τεχνάσματα … Κανένα άθροισμα 180 συμφερόντων δεν ανοίγει κύκλο προόδου και ζωής . Στείρο ημικύκλιο 180 μοιρών είναι μονάχα , στην ίδια αδιέξοδη ευθεία … Ο κύκλος ζωής της Διαλεχτής έχει 360 ελπίδες – μέρες, 360 μοίρες του ετήσιου κύκλου της καθημερινής της βιοπάλης … Δεν μπορεί να περιμένει άλλο από αποκεφαλισμένες πολιτικές και από αποδεκατισμένα κόμματα . Οι καιροί επιτάσσουν ΣΥΝΕΣΗ και ΣΥΝΘΕΣΗ . Όλα σφαγμένα γύρω μας , δεν τα βλέπετε ; Τ’ανήλικα « παίζουν » στα συντρίμια με κομμένα κεφάλια … Δεν τα βλέπετε ; Σε καθημερινό εμφύλιο σφάζονται οι ψυχές μας στα χίλια τους κομμάτια…

Δεν τα βλέπετε ; Δεν ακούτε τις σιωπηλές κραυγές των πνιγμένων, που μας ζητούν βοήθεια ; Χίλια κομμάτια της ψυχής δεν κάνουν μια ζωή , κάνουν χίλιους θανάτους . Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει … Δεν τον βλέπετε , Έλληνες , τον θάνατο; Δεν τον ακούτε ; Όλα τα « ΘΑ » να γίνουν « ΝΑ » με ΣΥΝΕΣΗ και ΣΥΝΘΕΣΗ . Για να νικήσει η Διαλεχτή η Αρμονία !

ΧΙΛΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.

Σονέτο

Φρόντισε , Ελλάδα του καημού , τα βάσανα να άρεις

του προδομένου σου λαού , που σέρνεται επαίτης .

Χίλια κομμάτια της ψυχής γονάτισε να πάρεις ,

στης αφροσύνης τον βωμό , ο λογισμός ικέτης .

Και σένα σκέψη Διαλεχτή , η αρμονική σου χάρις

στην άγια τράπεζα του νου ας έλθει καταθέτης .

Χίλια κομμάτια της ψυχής με μύρα να καθάρεις ,

ο Λόγος να’ναι ο φυσικός του κόσμου μας ηγέτης .

Ως πότε , Ελλάδα των σοφών , θα ζεις μες στη διχόνοια ;

Τόσα δεινά στο διάβα σου και συ , ιδού το θάμα :

Χίλια κομμάτια της ψυχής αντέχουν χίλια χρόνια !

Θεά κι ιδέα η Διαλεχτή σ’ ερείπια σωριασμένα

σκάβει και σπέρνει τα όνειρα , θυμίαμα κι ανάμα .

Χίλια κομμάτια της ψυχής δέονται μονοιασμένα !