Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 13 Νοέ 2012

 

 

Του Β. Αντωνίου

 

Εδώ και πολλά χρόνια η εφημερίδα «Σ» έχει αναφερθεί πολλές φορές και έχει παρέμβει ακόμα και στις συνεδριάσεις των π. Κοινοτικών και Δημοτικών Συμβουλίων, για την ανάγκη ύπαρξης χώρων άθλησης και δραστηριοτήτων σε όλες τις κοινότητες αλλά και στην κοινότητα Συλιβαινιωτίκων του π. Δήμου Ακράτας.

Όσες φορές προβάλαμε τέτοιες αναγκαιότητες για τους πολίτες και τους δημότες της περιοχής, προσκρούσαμε πάντοτε στην αδιαφορία των αιρετών της τοπικής μας αυτοδιοίκησης. Προσκρούσαμε σε τοπικιστικές αντιλήψεις όπου το κέντρο του π. δήμου Ακράτας αποτελούσε το κέντρο… του τοπικού κόσμου που τον περιέβαλλε, κατευθύνοντας όλες σχεδόν τις αναγκαίες πιστώσεις από προγράμματα (κρατικά και ευρωπαϊκά) για τέτοια έργα στην έδρα του π. δήμου.

Με την έλευση του “Καλλικράτη” λάβαμε πολλές φορές, προφορικές αναφορές, καταγγελίες κατοίκων και επισκεπτών που παραθερίζουν στην Παραλία Συλιβαινιωτίκων (αποτελεί την πιο μεγάλη δομημένη περιοχή της Δ.Ε. Ακράτας Αιγιαλείας) για την έλλειψη χώρου άθλησης και δραστηριοτήτων. Υποσχεθήκαμε να δημοσιοποιήσουμε την ανάγκη δημιουργίας τέτοιων χώρων προς κάθε κατεύθυνση, ενημερώνοντας όλους τους φορείς της πολιτείας από την κοινότητα, το δήμο, τη Νομαρχία, έως και τους Περιφερειακούς Συμβούλους τους βουλευτές και τα αρμόδια υπουργεία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αδιαφορίας της δημοτικής αρχής για τέτοια έργα , αποτέλεσαν οι παροτρύνσεις της πολιτείας εν όψει των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, για δυο ανοικτά αθλητικά κέντρα Ολυμπιακών προδιαγραφών που χρηματοδοτούσε το 2001 το αρμόδιο υπουργείο, το ένα στον π. Δήμο Αίγειρας δίπλα στον Κριό ποταμό (λειτουργεί σήμερα για την έδρα της Δ.Ε. Αίγειρας) στην Αιγείρα και το άλλο στον π. Δήμο Ακράτας στη θέση «Μουριές» της κοινότητας Συλιβαινιωτίκων (άνω ζώνη) το οποίο δεν υλοποιήθηκε, λόγω τοπικιστικών παρεμβάσεων του τύπου, “αν είναι να γίνει στις Μουριές, καλλίτερα να μη γίνει..” Τα πιστωμένα χρήματα για το αθλητικό κέντρο «Μουριές», μεταγγίστηκαν... για την ανακαίνιση διαμορφωμένου γηπέδου, που χρησιμοποιούνταν, ως προαύλειος χώρος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της περιοχής στην έδρα του π. δήμου Ακράτας, αλλά ανήκε ως χώρος στη δικαιοδοσία του δήμου. Έτσι μετατράπηκε το προαύλειο γήπεδο των σχολείων , σε ένα αναβαθμισμένο με χορτάρι ποδοσφαιρικό κέντρο, αφαιρέθηκε από τις καθημερινές ψυχαγωγικές δραστηριότητες των μαθητών, και λειτουργεί μέχρι σήμερα για τα ερασιτεχνικά και επαγγελματικά αθλητικά σωματεία της Καλλικρατικής περιοχής, κάτω από την εποπτεία της εκάστοτε δημοτικής Αρχής. Ενέργειες σαν κι’ αυτές, διέπονται κυρίως από λόγους τοπικιστικούς και όχι τοπικούς, ψηφοθηρικούς, της εκάστοτε δημοτικής αρχής, αφαιρούν διαχρονικά την ψυχαγωγική και αθλητική δραστηριότητα των πολιτών, και ιδιαίτερα της νεολαίας.

Σήμερα τα παιδιά, οι νέοι οι μη ενταγμένοι σε αθλητικά σωματεία, αλλά και όλοι οι πολίτες και ειδικά οι δημότες των κοινοτήτων Κραθίου και Συλιβαινιωτίκων, στερούνται τον αθλητισμό και το παιχνίδι, επειδή κανένας π. και νυν κοινοτάρχης και στη συνέχεια κανένας π. και νυν δήμαρχος, δεν προγραμμάτισε τη δημιουργία χώρων άθλησης και παιχνιδιών εντός των ορίων της κάθε πολυπληθούς κοινότητας της παραλιακής ζώνης, για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των χιλιάδων ετεροδημοτών που διαμένουν μόνιμα ή περιστασιακά.

Για παράδειγμα αναφέρω ότι τα παιδιά της κοινότητας στα όρια της άνω ζώνης Συλιβαινιωτίκων (από θέση Βίγλα έως Κέντρο Υγείας Ακράτας) χρησιμοποιούσαν ως γήπεδο ποδοσφαίρου και παιχνιδιών εδώ και χρόνια το προαύλιο των εκκλησιών του Αγίου Δημητρίου και Αγίου Νικολάου, του κλειστού από καιρό Δημοτικού Σχολείου, την Πλακόστρωτη πλατεία και ενός μικρού και στενού διαμορφωμένου ανοικτού χώρου μπάσκετ.

Όλοι αυτοί οι χώροι σιγά-σιγά έκλεισαν ή κλείνουν. Η εκκλησίες απομάκρυναν τα παιδιά από τα προαύλιά τους, το ίδιο και το κλειστό σχολείο, οι θαμώνες των καφενείων με τρόπο… έδιωξαν τα παιδιά από την κεντρική πλατεία της άνω ζώνης και ο μόνος χώρος, απογευματινής άθλησης κυρίως, περιορίστηκε στο ανοικτό ασφαλτοστρωμένο και χωρίς συντήρηση μικρό ανοικτό γήπεδο μπάσκετ.

Πριν λίγες εβδομάδες ρώτησα ένα παιδί πώς πάει το παιχνίδι στο μικρό γήπεδο μπάσκετ(ενός καλαθιού) του Αγίου Νικολάου και εκείνο απάντησε ότι πλέον δεν παίζει μπάσκετ κανένας γιατί δεν υπάρχει φωτισμός, δεν υπάρχει περίφραξη και η μπάλα όλο διαφεύγει στα διπλανά λαγκάδια, το δάπεδο είναι κατεστραμμένο και ότι στο χώρο αυτό μαζεύονται τόσο πολλοί με αποτέλεσμα οι μεγαλύτεροι να διώχνουν τους μικρότερους.

Επίσης στα όρια της παραλιακής ζώνης της κοινότητας Συλιβαινιωτίκων - πλην ενός παραχωρημένου χώρου(παλιός σταθμός τρένου) με ένα γήπεδο ποδοσφαίρου 5χ5, - δεν έχει προβλεφθεί ούτε ένας δημόσιος χώρος για τις αναγκαίες δραστηριότητες των παιδιών των νέων και των κατοίκων, δεδομένου ότι υπάρχουν αρκετοί χώροι αναξιοποίητοι. Το κακό με την εκάστοτε δημοτική αρχή είναι ότι, όταν και αν, κατασκευαστεί ένας τέτοιος αθλητικός χώρος που συνήθως είναι ανοικτό γήπεδο 5χ5 ή μπάσκετ, αυτό αμέσως, περιφράζεται , κλειδώνεται και παραχωρείται σε αθλητικά σωματεία και όχι στην τοπική κοινότητα για τους δημότες της.

Τώρα τελευταία όμως κάποια παράδοξα συμβαίνουν στην παραλιακή ζώνη της Δ.Ε. Ακράτας. Κυρήχθηκε εδώ και λίγα χρόνια ένας τοπικός “πόλεμος” με έντονες τοπικιστικές και αναχρονιστικές αντιλήψεις, απο την Τ. Κ. Κραθίου για περιφραγμένο γήπεδο 5χ5 που ανήκει στη δικαιοδοσία του πρόεδρου της Τ.Κ. Συλιβαινιωτίκων με το να αναρτήσει πινακίδα που αναγράφει «ΚΡΑΘΙΟΝ ΑΚΡΑΤΑΣ» στην μια πλευρά κα “ΑΚΡΑΤΑ” σε άλλη, άγνωστο για ποιους λόγους.

Το κτήριο του π. Σιδηροδρομικού Σταθμού Παραλίας Ακράτας με το χώρο που διαμορφώθηκε σε περιφραγμένο γήπεδο 5χ5 βρίσκονται εντός των ορίων της κοινότητας Συλιβαινιωτίκων. Καλό είναι ο πρόεδρος και το Τ.Σ. Κραθίου σε συνεργασία με τη δημοτική αρχή να αναζητήσουν εντός των ορίων της κοινότητάς τους χώρους άθλησης και δραστηριοτήτων για τους νέους και τα παιδιά και όχι να αλλοιώνουν την ιστορικότητα μιας άλλης κοινότητας, και μάλιστα ενός τέτοιου χώρου όπως ενός παλαιού “Σταθμού” σβήνοντας τις παλιές επιγραφές και ταυτόχρονα τις μνήμες.

Είναι απαράδεκτο σε ένα τόσο ιστορικό και τουριστικό μέρος, ένα προσωρινό Τοπικό Συμβούλιο, να ξεκινά μια αυτοδικία, αλλοιώνοντας διοικητικά όρια που διαταράσσουν την τοπική κοινωνία και να μην ξεκινά ανάλογες δραστηριότητες για ανεύρεση άλλων κοινόχρηστων χώρων εντός των ορίων της, για να τους αποδώσει, τοπικά, στα παιδιά και στους νέους.

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΕΠΙΠΛΗΞΟΥΝ ΤΟΥΣ ΥΠΑΙΤΙΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΑΥΤΗΣ.

Οι ανάγκες της εποχής απαιτούν, να βρεθούν χώροι στην παραλιακή ζώνη της Δ.Ε. Ακράτας, για να αποδοθούν στους νέους και τα παιδιά, διότι η κάθε δημοτική αρχή δεν έχει κανένα δικαίωμα, αυτοβούλως και αυθαιρέτως, να αδιαφορεί, στερώντας το βασικό αυτό δικαίωμα των παιδιών και της νεολαίας.

Απεναντίας έχει χρέος να πολεμά το γνωστό τοπικό καταστρεπτικό σύνθημα των τελευταίων ετών για την κατασκευή κάποιου αναπτυξιακού έργου (Δημαρχείο π. δήμου Ακράτας, Έδρα Δήμου Ανατολικής Αιγιάλειας, εφαρμογή Σχεδίου Πόλης, δημιουργία Εμπορικού Κέντρου κ.ά.): “Αν είναι να γίνει εκεί καλλίτερα να μη γίνει”.-

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου