Τού Β. Αντωνίου

Χρειάστηκαν 3.000 χρόνια πολιτισμού γιο να «ριζώσει» αυτό τό εργοστάσιο στον Κράθη!...

Είναι πλέον κοινή συνείδηση ότι όλοι μας ζούμε, σε κάθε εκδήλωση της καθημερινής ζωής, τα αποτελέσματα της κοινωνικής, οικονομικής, περιβαλλοντικής και γενικά της πολύπλευρης κρίσης, που αγγίζει τα όρια εθνικής συμφοράς. Οι κάτοικοι της Ανατολικής Αιγιάλειας και της γύρω περιοχής υφίστανται καθημερινά τις συνέπειες της ζωής σε ένα μοντέλο επαρχιακής πόλης, δομημένο χωρίς πρόγραμμα, με πλήρη την απουσία του κοινωνικού σχεδιασμού. Είμαστε μάρτυρες ενός υποβαθμισμένου οικιστικού τοπίου, όπου έχει αναπτυχθεί ένα δύσμορφο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον με έντονες αρνητικές επιδράσεις στη σωματική και ψυχική υγεία. Αυτό είναι ένα από τα τιμήματα τού μοντέλου ανάπτυξης που είχε επιλεγεί και ακολουθηθεί από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένης και της περιοχής μας.

Γνωρίζουμε όλοι, πέρα από τον τεράστιο όγκο των απορριμμάτων και αστικών λυμάτων πού, μαζί με τα γεμάτα τοξικές ουσίες βιομηχανικά απόβλητα ρίχνονται στη θάλασσα ή ρυπαίνουν τα ποτάμια, τη βάρβαρη κακοποίηση των ακτών, των ποταμών, των δασών, το συγκοινωνιακό ουλαλούμ που επικρατεί στον υπό κατασκευή εθνικό δρόμο Κιάτου – Πάτρας, το κυκλοφοριακό χάος στις επαρχιακές μικρές και μεγάλες πόλεις, την ρύπανση γενικά, την ερήμωση και την κατάρρευση του κοινωνικού ιστού των χωριών και των μικρών επαρχιακών πόλεων, όπως και τη μοναξιά, την αλλοτρίωση, τις ψυχικές ασθένειες ιδιαίτερα στα μικρά και μεγάλα αστικά κέντρα.

Πίσω από τα φαινόμενα αυτά, βρίσκεται ο τρόπος δημιουργίας και επιβολής των αναγκών, ολόκληρος ο τρόπος λειτουργίας τού παραγωγικού συστήματος και ικανοποίησης των αναγκών με την υπερκατανάλωση, ο τρόπος οργάνωσης και κατανομής της εργασίας. Με τη χρησιμοποίηση, στον τελευταίο αιώνα, των επιστημονικών ανακαλύψεων και των τεχνολογικών επιτεύξεων στην παραγωγή, καθώς και με την ιλιγγιώδη αύξηση τής παραγωγικότητας της ανθρώπινης εργασίας, είχαμε στην Ευρώπη, μια άνισα κατανεμημένη και αρκετά ληστρική οικονομική ανάπτυξη με εκθετικό ρυθμό, που χρειάζεται βαθιές κοινωνικο-πολιτικές αλλαγές , χωρίς ν αλλάξουν οι σχέσεις μας τόσο με τη φύση, όσο και με την επιστήμη, την τεχνολογία, χωρίς ν αλλάξουν οι αξίες πού στηρίχθηκαν στην ιδιοκτησία και το ατομικό κέρδος. Τα μοντέλα τής οικονομικής ανάπτυξης πού γνωρίσαμε μέχρι σήμερα στηρίχτηκαν εξίσου και στην εκμετάλλευση των ανθρώπων και στην εκμετάλλευση της φύσης. Τα οικολογικά κινήματα μάχονται τούτη την εκμετάλλευση και την αλόγιστη σπατάλη.

Η εφημερίδα «Στύξ» είναι μια μηνιαία εφημερίδα προβληματισμού με ανοιχτές απόψεις και γνώμες, που θα μπορούν να αντικρουστούν, να συζητηθούν και να γίνουν αντικείμενο κριτικής, αλλά που δεν θα προβληθούνε ποτέ αστήριχτα, χωρίς επιστημονική θεμελίωση και χωρίς αίσθημα ευθύνης. Δεν είναι ούτε τεχνοκρατική εφημερίδα, ούτε ελιτίστικη, αλλά εφημερίδα υψηλής εκλαΐκευσης, που ένας σκοπός της μεταξύ άλλων, ήταν και είναι η συνειδητοποίηση και κατανόηση των προβλημάτων του περιβάλλοντος του πολιτισμού και της πολιτικής . Πιστεύουμε βαθύτατα ότι το ευρύ κοινό δεν είναι ούτε αδιάφορο ούτε ανίκανο να κατανοήσει γιατί καταστρέφεται το περιβάλλον και γιατί υποβαθμίζεται η ποιότητα τής ζωής. Μόνο η αδέσμευτη γνώση, πού έχει βγει από αναλυτική και κριτική διαδικασία, μπορεί να βοηθήσει τούς πολίτες να συμμετάσχουν στις δημοκρατικές διαδικασίες, που αφορούν το περιβάλλον και γενικά τη ζωή τους. Η δημοκρατία είναι ο μόνος τρόπος για να βελτιωθεί η συμβίωση των ανθρώπων και με τη σειρά της, η καλύτερη συμβίωση των ανθρώπων είναι αδύνατη χωρίς την καλύτερη συμβίωση με τη φύση και με το περιβάλλον. Το περιβάλλον βρίσκεται, έτσι, στο κέντρο του σύγχρονου κοινωνικού προβλήματος.

Δεν χρειάζεται, να πείσουμε για το πόσο σημαντικό είναι σήμερα το περιβαλλοντικό πρόβλημα, ούτε για το πόσο αφορά όλους μας η προστασία τού περιβάλλοντος. Ο άνθρωπος, τόσο ως βιολογικό όν (όπως όλοι οι ζώντες οργανισμοί), όσο και ως ιστορικό όν, εντάσσεται μέσο σ’ ένα ορισμένο περιβάλλον, με το οποίο, πρέπει να δημιουργήσει μια συμβιωτική σχέση, από το οποίο επηρεάζεται, αλλά με τη σειρά του το επηρεάζει και το αλλάζει. Όλοι όμως καταλαβαίνουν - έστω κι αν δεν γνωρίζουν πολύ καλά τις αιτίες - ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά στις σχέσεις του ανθρώπου με τη φύση, στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιήθηκε η επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος, στον τρόπο με τον οποίο οργανώθηκε ο χώρος και δημιουργήθηκαν οι νέες μεγαλουπόλεις, πού έγιναν πραγματικά «ακυβέρνητες πολιτείες».

Σκοπός αυτού τού άρθρου είναι η τεκμηρίωση της απογραφής… των προβλημάτων και της κατάστασης που δημιουργήθηκε και συνεχίζει να υπάρχει , στην ευρύτερη περιοχή μας, από τη Στύξ με στόχο την ενημέρωση για τη χάραξη μιας νέας, διαφορετικής του παρελθόντος, πολιτικής.-