Ο Μιχαήλ Σακελλαρίου γεννήθηκε στην Πάτρα στις 14 Φεβρουαρίου 1912. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Σορβόννη και το Κολέγιο της Γαλλίας. Το 1939 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1956 διδάκτωρ των Γραμμάτων (Docteur es Lettres) στη Γαλλία.
Δίδαξε στην ιδιωτική εκπαίδευση, εργάσθηκε ως ερευνητής στο Επιστημονικό Ίδρυμα Ερευνών της Γαλλίας (CNRS, 1951-1957) και ως διευθυντής Eρευνών στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών (1954-1957). Το 1959 εξελέγη τακτικός καθηγητής της Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, θέση από την οποία απομακρύνθηκε το 1967 από τη Δικτατορία και στην οποία επανήλθε το 1974 με τη Μεταπολίτευση. Από το 1970 έως το 1975 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Λυών.
Διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής (1965-1966), αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Κρατικού θεάτρου Βορείου Ελλάδος (1964-1967), πρόεδρος του Συλλόγου Αρχαίων Σπουδών της Λυών (Association Lyonnaise d' Etudes Anciennes) το 1974, πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ιστορικών Επιστημών (1978-1985), μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Ιστορικών Επιστημών (1978-1985), ιδρυτής και διευθυντής του Κέντρου Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητος στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (1979-1992), μέλος του Δ.Σ. του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (1992-1995), πρόεδρος του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού (1993-1995) και εκ των συνδιευθυντών του δεύτερου τόμου της Ιστορίας της Ανθρωπότητας της UNESCO. Διετέλεσε πρόεδρος του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, μέλος της Ακαδημίας της Ρώμης (Accademia dei Lincei) και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας της Νάπολι (Accademia Pontaniana) και της Ακαδημίας Επιγραφών και Υψηλής Λογοτεχνίας (Academie des Incriptions et Belles Lettres) του Παρισιού.
Οι μελέτες του επικεντρώθηκαν στην αρχαία και νεώτερη ελληνική ιστορία. Δημοσίευσε άρθρα σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά και σε συλλογικά έργα, παρουσίασε ανακοινώσεις σε ξένες Ακαδημίες και συνεργάστηκε για πολλά εκτενή κεφάλαια στην πολύτομη «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» της Εκδοτικής Αθηνών.
Ορισμένα από τα κυριότερα έργα του:
- Η Πελοπόννησος κατά την δευτέραν τουρκοκρατίαν (1715-1821), βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.
- Η Αθηναϊκή Δημοκρατία.
- Η απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο.
- Ένας συνταγματικός δημοκράτης ηγέτης κατά την Επανάσταση του ‘21: Ο Γ. Λογοθέτης Λυκούργος της Σάμου 1772-1850.
- Φοιτητικές και μεταφοιτητικές εμπειρίες 1928-1944.
- Πόλις: Ένας τύπος αρχαίου ελληνικού κράτους.
Τιμήθηκε με πλήθος διακρίσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό: Άρχων Μέγας Ιερομνήμων της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, Παράσημο του Αγίου Μάρκου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Παράσημο της Ιταλικής Δημοκρατίας, Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (Γαλλία), Επίτιμος Δημότης Πατρών και Γαστούνης και Ευεργέτης της Ακαδημίας Αθηνών.
Ο Μιχαήλ Σακελλαρίου πέθανε στην Αθήνα στις 16 Αυγούστου 2014, σε ηλικία 102 ετών.