Ορισμένες τακτικές που συνήθως συνιστώνται για τη διαχείριση του θυμού, συμπεριλαμβανομένου του χτυπήματος σε έναν σάκο του μποξ, του τζόκινγκ, ή άλλων έντονων δραστηριοτήτων, δεν είναι στην πραγματικότητα αποτελεσματικές στο να βοηθήσουν τους ανθρώπους να ηρεμήσουν.

Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει δημοσίευμα του Conversation, έπειτα από ανασκόπηση 154 μελετών, οι οποίες εξέτασαν τον τρόπο με τον οποίο οι δραστηριότητες που κάνουν το άτομο να βρίσκεται σε εγρήγορση, επηρεάζουν τον θυμό και την επιθετικότητα.

Όταν βρίσκεται κανείς σε εγρήγορση, έχει αυξημένο καρδιακό ρυθμό, αρτηριακή πίεση, ρυθμό αναπνοής και αγωγιμότητα του δέρματος, λόγω της δραστηριότητας των ιδρωτοποιών αδένων. Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που σχετίζεται με την κατάσταση αυτή. Στην εν λόγω ανασκόπηση, διαπιστώθηκε ότι τέτοιου είδους δραστηριότητες έχουν βαθιά επίδραση στον θυμό και την επιθετικότητα.

Εφαρμόζοντας όμως πρακτικές που βοηθούν στη χαλάρωση, όπως οι βαθιές αναπνοές, η γιόγκα και ο διαλογισμός, μπορεί κανείς να ελέγξει, ή να «απορρίψει» τα αισθήματα θυμού και τις επιθετικές παρορμήσεις.

Οι μελέτες διαπίστωσαν ότι οι δραστηριότητες που συμβάλλουν στη μείωση της εγρήγορσης, είχαν θετικά αποτελέσματα για πολλές κατηγορίες ατόμων ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας ή καταγωγής και σε διάφορα περιβάλλοντα.

Αντίθετα, ορισμένες δραστηριότητες που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να διαχειριστούν το θυμό τους, ενισχύουν τη διέγερση και αυξάνουν τα επίπεδα του θυμού και της επιθετικότητας.=

Το τζόκινγκ, μολονότι θεωρείται δημοφιλής δραστηριότητα ανακούφισης από το στρες, συνέβαλε στην πραγματικότητα στην αύξηση του θυμού στις μελέτες που εξετάστηκαν. Αυτό γιατί ο επαναλαμβανόμενος χαρακτήρας του τζόκινγκ μπορεί να προκαλέσει αισθήματα μονοτονίας και απογοήτευσης, επιδεινώνοντας την κατάσταση αντί να ανακουφίζει από τον θυμό.

Αντίθετα, η ενασχόληση με αθλήματα που περιλαμβάνουν μπάλα και άλλες δραστηριότητες φυσικής αγωγής, μειώνουν τον θυμό, πιθανώς επειδή αποτελούν πιο «ζωντανές» ομαδικές δραστηριότητες και προκαλούν θετικά συναισθήματα.

Ομοίως, η εξωτερίκευση του θυμού φαίνεται πως αυξάνει την επιθετικότητα, αντί να τη μειώνει. Για παράδειγμα, το να ουρλιάζει κανείς σφίγγοντας το μαξιλάρι ή να χτυπάει έναν σάκο του μποξ, πιθανότατα δεν αποτελούν θεραπευτικές λύσεις.

Σε έναν κόσμο που παλεύει με τους κινδύνους του ανεξέλεγκτου θυμού, η εν λόγω έρευνα παρέχει στους ανθρώπους εργαλεία βασισμένα σε στοιχεία για την αποτελεσματική διαχείρισή του, καταλήγει το δημοσίευμα του Conversation.

από: https://www.documentonews.gr