Λίστα αντικειμένων
Πηγή: Ramzy Baroud – Mondoweiss
Μετάφραση/Επιμέλεια: Ανδρέας Κοσιάρης
Η απόφαση της Ben & Jerry’s να τερματίσει τις δραστηριότητές της στην κατεχόμενη Παλαιστινιακή Δυτική Όχθη είναι ένα γεγονός που αποδεικνύεται κρίσιμο για τον Παλαιστινιακό αγώνα, που εν τέλει έχει ως σκοπό να λογοδοτήσει το Ισραήλ για τη στρατιωτική κατοχή, το απαρτχάιντ και τα εγκλήματα πολέμου που έχει διαπράξει.
Απαντώντας στο αίτημα των Παλαιστίνιων για μποϊκοτάζ του ισραηλινού απαρτχάιντ, η εταιρεία παραγωγής παγωτών έδωσε ένα ισχυρό χτύπημα στις προσπάθειες του Ισραήλ να ποινικοποιήσει και, εν τέλει, να σταματήσει την παγκόσμια καμπάνια για Μποϊκοτάζ, Αποεπένδυση και Κυρώσεις (BDS).
Αυτό που διαφοροποιεί την απόφαση της Ben & Jerry’s να εγκαταλείψει την ολοένα και αναπτυσσόμενη αγορά των παράνομων Ισραηλινών εποικισμών στη Δυτική Όχθη από προηγούμενες αποφάσεις άλλων διεθνών επιχειρήσεων, είναι το γεγονός ότι η εταιρεία παγωτών έκανε ξεκάθαρο πως η απόφασή της είχε ηθικά κίνητρα. Η εταιρεία δεν προσπάθησε να αποκρύψει ή να «νερώσει» την απόφασή της. «Πιστεύουμε ότι είναι ασύμβατο με τις αξίες μας να πωλείται παγωτό Ben & Jerry’s στις Κατεχόμενες Παλαιστινιακές Περιοχές», δήλωνε η ανακοίνωση της εταιρείας που έχει τη βάση της στο Βερμόντ των ΗΠΑ.
Αναμενόμενα, η κυβέρνηση του Ισραήλ εξοργίστηκε από την απόφαση, ειδικά αφότου έρχεται έπειτα από χρόνια μιας καλά χρηματοδοτημένης, κρατικής, παγκόσμιας καμπάνια για τη δυσφήμηση, τη δαιμονοποίηση και την απαγόρευση του κινήματος BDS και κάθε παρόμοιας πρωτοβουλίας για το μποϊκοτάζ του Ισραήλ.
Εδώ και χρόνια, η ισραηλινή κυβέρνηση βλέπει το κίνημα μποϊκοτάζ ως μια πραγματική, απτή απειλή. Κάποιοι αξιωματούχοι έχουν φτάσει στο σημείο να αντιλαμβάνονται την «απονομιμοποίηση» που προκαλεί αυτό το κίνημα ως τη βασική απειλή που αντιμετωπίζει σήμερα το Ισραήλ. Συνέδρια για το ζήτημα έχουν διοργανωθεί σε Λας Βέγκας, Βρυξέλλες, Ιερουσαλήμ και αλλού, εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια έχουν συγκεντρωθεί, πύρινοι λόγοι έχουν δοθεί, ενώ πολιτικοί και «φιλάνθρωποι» έχουν παραταχθεί σε πολλές περιπτώσεις, ορκιζόμενοι αιώνια πίστη στο Ισραήλ και κατηγορώντας όποιον τολμά να το κριτικάρει ως «αντισημίτη».
Αυτοί οι «φίλοι του Ισραήλ» μπορεί να του είναι εξαιρετικά χρήσιμοι, δημιουργώντας νόμους που, για παράδειγμα, εξισώνουν ψευδώς την κριτική στο Ισραήλ με τον αντισημιτισμό, ή καθιστούν παράνομη την πράξη του μποϊκοτάζ κ.ο.κ. Όντως, πολλές πολιτείες των ΗΠΑ και Ευρωπαϊκά κοινοβούλια έχουν υποκύψει στην ισραηλινή πίεση για την ποινικοποίηση του κινήματος BDS και των υποστηρικτών του, είτε στη σφαίρα της οικονομίας είτε και στο επίπεδο της κοινωνίας των πολιτών και των ατόμων.
Επιπρόσθετα, το Ισραήλ ενίσχυσε τις προσπάθειές του να ελέγξει το αφήγημα στα κυρίαρχα ΜΜΕ, στην ακαδημαϊκή κοινότητα και οπουδήποτε η συζήτηση για την ισραηλινή κατοχή αποδεικνυόταν σημαίνουσα. Μέσω μιας Καφκικής και συχνά αλλόκοτης λογικής, το Ισραήλ και οι υποστηρικτές του παρερμήνευσαν εσκεμμένα τον ορισμό του αντισημιτισμού από τη Διεθνή Συμμαχία Μνήμης του Ολοκαυτώματος (International Holocaust Remembrance Alliance – IHRA), εφαρμόζωντάς τον σε κάθε πλατφόρμα όπου βρισκόταν κριτική προς το Ισραήλ ή τη Σιωνιστική του ιδεολογία.
Όμως τίποτα από αυτά δεν τερμάτισε ή ακόμα και καθυστέρησε τη δυναμική του Παλαιστινιακού κινήματος για μποϊκοτάζ. Το γεγονός αυτό δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει, διότι τα κινήματα μποϊκοτάζ είναι θεμελιωδώς σχεδιασμένα για να παρακάμπτουν τον κυβερνητικό έλεγχο και να ασκούν πίεση σε πολιτικούς, κρατικούς και εταιρικούς φορείς, ώστε να εισακούσουν τα αιτήματα της κοινωνίας των πολιτών. Έτσι, όσο περισσότερο προσπαθεί το Ισραήλ να χρησιμοποιήσει τους συμμάχους του για να απαγορεύσει, να απονομιμοποιήσει και να καταστείλει τη διαφωνία, τόσο στην πραγματικότητα την τροφοδοτεί.
Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας του BDS και η «Αχίλλειος Πτέρνα» του Ισραήλ. Αγνοώντας την καμπάνια για μποϊκοτάζ, το κίνημά της μεγαλώνει εκθετικά. Και πολεμώντας την, αναπτύσσεται ακόμα γρηγορότερα.
Για να κατανοήσουμε το άλυτο δίλημμα του Τελ Αβίβ, μπορούμε να θαυμάσουμε τις αλλόκοτες απαντήσεις που δόθηκαν από κορυφαίους αξιωματούχους του Ισραήλ έπειτα από την απόφαση της Ben & Jerry’s. Ο ισραηλινός Πρωθυπουργός, Ναφτάλι Μπένετ, προειδοποίησε τη Βρετανική εταιρεία που έχει εξαγοράσει από το 2000 την Ben & Jerry’s για «σοβαρές επιπτώσεις», απειλώντας πως το Ισραήλ θα λάβει «ισχυρή δράση», πιθανότατα αναφερόμενος σε νομικές διαδικασίες.
Αλλά το πιο περίεργο ήταν το λεξιλόγιο που χρησιμοποίησε ο Πρόεδρος του Ισραήλ, Ισαάκ Χέρτζογκ, που κατηγόρησε τη Ben & Jerry’s για συμμετοχή σε «μια νέα μορφή τρομοκρατίας», συγκεκριμένα, «οικονομικής τρομοκρατίας». Στις 21 Ιουλίου, ο Χέρτχογκ ορκίστηκε να πολεμήσει «αυτό το μποϊκοτάζ και την τρομοκρατία σε κάθε μορφή».
Σημειώστε το πώς η ισραηλινή απάντηση στη συνεχιζόμενη επιτυχία του Παλαιστινιακού μποϊκοτάζ παραμένει εγκλωβισμένη σε ό,τι αφορά τις επιλογές και το λεξιλόγιό της. Εντούτοις στο δικαστικό μέτωπο, οι περισσότερες προσπάθειες καταδίκης των ακτιβιστών του BDS, έχουν αποτύχει, όπως αποδεικνύουν και οι πρόσφατες αποφάσεις δικαστηρίων στην Ουάσινγκον (και αλλού). Από την άλλη, η επιλογή να κατηγορηθεί μια εταιρεία παγωτών για «τρομοκρατία» αξίζει μια πιο προσεκτική εξέταση.
Ιστορικά, το Ισραήλ έχει τοποθετήσει την αντι-Παλαιστινιακή του προπαγάνδα σε ένα πλαίσιο περιορισμένης και περιττής ορολογίας, βασισμένης στον ισχυρισμό ότι το Ισραήλ είναι ένα Εβραϊκό και δημοκρατικό Κράτος, η ασφάλεια και η ίδια η ύπαρξη του οποίου απειλείται συνεχώς από τρομοκράτες και αντισημίτες.
Το παραπάνω μάντρα μπορεί στο παρελθόν να ήταν επιτυχημένο στην προφύλαξη του Ισραήλ από την κριτική και στην αμαύρωση των θυμάτων του, των Παλαιστίνιων. Όμως δεν είναι πλέον εγγυητής της διεθνούς συμπάθειας και αλληλεγγύης. Όχι μόνο ο Παλαιστινιακός αγώνας για ελευθερία κερδίζει δημοτικότητα παγκοσμίως, αλλά και το αφήγημα υπέρ του Ισραήλ ανακαλύπτει επιτέλους τα όριά του. Αποκαλώντας «τρομοκράτη» μια εταιρεία παγωτού διότι απλά συντάχθηκε με τη διεθνή νομιμότητα, ο Χέρτζογκ αποκάλυψε την αυξανόμενη έλλειψη αξιοπιστίας και τον παραλογισμό του επίσημου ισραηλινού λεξιλογίου.
Αυτό δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα του Ισραήλ. Ανεξάρτητα από το κατά πόσο στιγματίζονται ως επιτυχημένες ή αποτυχημένες, οι καμπάνιες του BDS είναι χρήσιμες με την έννοια ότι η καθεμιά προωθεί συζητήσεις που συχνά γίνονται παγκόσμιες, όπως έχουμε δει επανειλημμένα στο παρελθόν. Η Airbnb, η G4S και η SodaStream, είναι μερικά μόνο από τα πολλά παρόμοια παραδείγματα. Οποιαδήποτε παγκόσμια συζήτηση της στρατιωτικής κατοχής και του απαρτχάιντ του Ισραήλ είναι μια ιστορία επιτυχίας του BDS.
Τούτων λεχθέντων, υπάρχει μία στρατηγική που θα θέσει σίγουρα τέλος στην καμπάνια του BDS, και αυτή είναι ο τερματισμός της ισραηλινής κατοχής, η διάλυση του ρατσιστικού συστήματος του απαρτχάιντ και η απόδοση στους Παλαιστίνιους της ελευθερίας τους, όπως αυτή κατοχυρώνεται και προστατεύεται από το διεθνές δίκαιο. Αλίμονο όμως, αυτή είναι η μοναδική στρατηγική που οι ισραηλινοί αξιωματούχοι δεν έχουν ακόμα σκεφτεί.
πηγη: https://info-war.gr