Μια πολύ σημαντική εξέλιξη σε σχέση με τις επερχόμενες εκλογές στην Τουρκία είναι ότι η επανεκλογή Ερντογάν δεν θεωρείται δεδομένη. Υπάρχει αντίθετα μια μεγάλη πλειοψηφία που έχει πεισθεί για την ήττα του. Υπάρχουν ασφαλώς πολλοί λόγοι που ενισχύουν αυτή την πεποίθηση. Η συμμαχία των έξι κομμάτων της αντιπολίτευσης προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Το «συμβόλαιο» του Ερντογάν με την τουρκική κοινωνία έχει καταρρεύσει. Οι νέοι θέλουν αλλαγή, ο πληθωρισμός καλπάζει και το πελατειακό σύστημα δεν αποδίδει πλέον. Η ανεπάρκεια της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του σεισμού αποκάλυψε ότι ο βασιλιάς ήταν γυμνός. Το κυβερνών κόμμα δεν είναι πλέον σε θέση να μονοπωλεί την πολιτική, και αντανάκλαση αυτού είναι ο μικρότερος αριθμός υποψηφίων βουλευτών του.
Ωστόσο, ας είμαστε επιφυλακτικοί. Τίποτε δεν είναι δεδομένο και πολλά μπορούν να συμβούν μέχρι την ημέρα των εκλογών. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις υπάρχει ακόμη ένα σημαντικό τμήμα της κοινής γνώμης (43,5%) που θα ψηφίσει υπέρ του Ερντογάν. Το κόμμα του έδωσε στους συντηρητικούς Σουνίτες φωνή και ρόλο. Με ένα μοναδικό συνδυασμό νεο- οθωμανισμού και ισλαμισμού ανέδειξε την Τουρκία ως ανερχόμενη δύναμη που τίποτε δεν την σταματά. Για την εκλογική του βάση, ο Ερντογάν είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει την «Τουρκία Μεγάλη Ξανά».
Στην αντίπερα όχθη, η «συμμαχία των έξι» επεβίωσε πάρα το μπαράζ καθημερινής προπαγάνδας και ψευδών ειδήσεων που εξαπέλυσε η κυβέρνηση, και αυτό αποδεικνύει τη διάθεση της τουρκικής κοινωνίας για αλλαγή. Η «αχίλλειος πτέρνα» της μπορεί να είναι ο υποψήφιός της. Ναι, είναι ήπιος, ευγενής κ.λπ., αλλά μπορεί να καταπιεί έναν δράκο; Δεν το επιδιώκει άλλωστε και προβάλλει ένα άλλο προφίλ, του ήσυχου απλού ανθρώπου που μπορεί να ενώσει τη διχασμένη τουρκική κοινωνία. Ωστόσο, το έργο του δεν είναι εύκολο. Στη χώρα που εφηύρε την έννοια του «βαθέος κράτους» υπάρχουν πολλοί φύλακες του καθεστώτος. Και αν οι πιθανότητες επανεκλογής του Ερντογάν μειώνονται, γιατί φαίνεται τόσο χαλαρός;
Πολλοί ρωτούν: είναι δυνατόν να υπάρξουν ελεύθερες εκλογές στην Τουρκία και ο Ερντογάν να παραδεχθεί την ήττα του; Η απάντηση είναι ναι. Αν η διαφορά είναι πάνω από 2%, το αποτέλεσμα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Αν όμως είναι μικρότερη τότε θα έχουμε καταστάσεις τύπου Τραμπ και Μπολσονάρο. Θα είναι το χειρότερο σενάριο και για τον λόγο αυτόν η αντιπολίτευση πρέπει να μπορέσει να έχει παρατηρητές παντού.
Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, δύσκολα χρόνια έρχονται για την Τουρκία. Κάποτε το ανερχόμενο αστέρι στην ευρωπαϊκή περιφέρεια είναι σήμερα μια κατεστραμμένη χώρα. Από τους σεισμούς, την οικονομική δυσπραγία, και πάνω απ’ όλα την πόλωση. Αν κερδίσει η αντιπολίτευση, θα υπάρξει ευκαιρία ανασυγκρότησης αλλά με μεγάλη δυσκολία να επιτευχθεί εθνική συναίνεση γύρω από βασικά ζητήματα. Οι εκλογές θα είναι μόνο η αρχή μιας μακράς περιόδου ίασης του πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Καλό όμως είναι να γίνει αυτή η αρχή.
Πηγή: Ασλί Αϊντιντασμπάς, ερευνήτρια στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR). μέσω “Βήματος”
πηγη:http://vathikokkino.gr