Εναν χρόνο μετά την αιματηρή επίθεση οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο, η σκιά του τέως προέδρου δεν έχει ξεθωριάσει καθόλου. Αντίθετα, πρόκειται για μια ακροδεξιά ανταρσία εν αναμονή, καθώς πολλά θα εξαρτηθούν από τις φετινές ενδιάμεσες εκλογές για τον έλεγχο του Κογκρέσου.
Η κατευναστική πολιτική του Μπάιντεν μάλλον αποθρασύνει τους ακραίους στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, με πολλούς να εκφράζουν φόβους για έναν διχασμό που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε εμφύλιο πόλεμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε δημοσκόπηση της Washington Post, το 40% των Ρεπουμπλικανών δηλώνει ότι η βία κατά της κυβέρνησης «είναι δικαιολογημένη μερικές φορές». Στην επίθεση κατά του Καπιτωλίου δεν συμμετείχαν μόνο ακροδεξιές και ρατσιστικές ομάδες, αλλά και απλοί Αμερικανοί που πιστεύουν ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να τους στερήσει τις ελευθερίες τους. Ο διευθυντής της CIA, Κρίστοφερ Ρέι, καταθέτοντας στο Κογκρέσο για τα γεγονότα, δήλωσε ότι η επίθεση δεν ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός και ότι «το πρόβλημα της εγχώριας τρομοκρατίας έχει κάνει μεταστάσεις σε όλη τη χώρα εδώ και πολλά χρόνια».
Ο επικεφαλής της πανίσχυρης «Αμερικανικής Ενωσης για τις πολιτικές ελευθερίες» (ACLU), Χίνα Σάμσι, δηλώνει πως «είναι αναμφισβήτητο ότι η ομοσπονδιακή εφαρμογή του νόμου έχει υποτιμήσει και εκτιμήσει λανθασμένα το επίπεδο της βίας που προέρχεται από την ιδεολογία της λευκής υπεροχής».
Βασικός εχθρός πολλών μέσα στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, αλλά και των ακροδεξιών και ρατσιστικών ομάδων, είναι η δημοκρατία (και η εναλλαγή των κομμάτων έτσι όπως την ξέρουμε), αλλά και τα πολιτικά δικαιώματα, τα οποία θεωρούν παρακμιακά.
Σήμερα, με τη βοήθεια του υπερσυντηρητικού Ανώτατου Δικαστηρίου στο οποίο επί Τραμπ έγιναν καθοριστικές αλλαγές, οι Ρεπουμπλικανοί ετοιμάζουν μεθοδικά την αλλαγή της νομοθεσίας σε ζωτικά θέματα (όπως οι αμβλώσεις), αλλά και νομικές δικλίδες για τις μελλοντικές εκλογικές αναμετρήσεις. Μια από τις βασικότερες είναι ο εκλογικός αποκλεισμός -με διάφορα νομικά τεχνάσματα- εκατομμυρίων Αμερικανών, κυρίως έγχρωμων, όπως έγινε σε πολλές Πολιτείες στις τελευταίες εκλογές. Αρα, ας μην έχουμε στο μυαλό μας ότι μια «υφαρπαγή εξουσίας» θα πάρει τη μεσοπολεμική μορφή, με βία στους δρόμους, μαζικές διαδηλώσεις, fake news και έκνομα πραξικοπήματα.
Σ’ εκείνο που συγκλίνουν πολλοί αναλυτές και πανεπιστημιακοί είναι πως αποτελεί τραγικό λάθος να θεωρούμε ότι έχουμε ξεμπερδέψει με τον Τραμπ και τον τραμπισμό. Αρα, όπως λέει και ο πασίγνωστος από την υπόθεση Γουότεργκεϊτ δημοσιογράφος της Washington Post, Μπομπ Γούντγουορντ, «ο κίνδυνος παραμένει».
Πολλοί στην Αριστερά έτειναν να υποτιμούν το επίπεδο της φυλετικής οργής στο λευκό εκλογικό σώμα, στο οποίο απευθύνθηκε ο Τραμπ κολακεύοντας τις προκαταλήψεις και την καθυστέρησή του.
Η αποτυχημένη απόπειρα του Μπάιντεν να περάσει το πακέτο του 1,9 τρισεκατομμυρίου για την τόνωση του κοινωνικού κράτους και την προστασία του περιβάλλοντος (και μάλιστα από έναν Δημοκρατικό γερουσιαστή) είναι ένα ηχηρό καμπανάκι για τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει μέχρι το τέλος της θητείας του.
Είναι δυνατόν ο Τραμπ να επανέλθει στις εκλογές του 2024 και μαζί του να διολισθήσουν οι ΗΠΑ σε ένα είδος ολοκληρωτικής πλουτοκρατίας με περαιτέρω περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών και ενίσχυση των ακροδεξιών και ανοιχτά ρατσιστικών δυνάμεων που υπάρχουν εντός και εκτός Ρεπουμπλικανικού κόμματος; Αυτό δεν μπορεί να το ξέρει κανείς. Το σίγουρο είναι πως η Αμερική βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Και ως γνωστόν, όποιος παίζει με τα ξυράφια...
πηγη: https://www.efsyn.gr