Ο Ερντογάν είναι ένας παντοδύναμος Πρόεδρος. Είναι παρών παντού, 24 ώρες την ημέρα, μιλάει τουλάχιστον τρεις φορές μπροστά στις κάμερες για οτιδήποτε: Την ηλικία που παντρεύονται οι νέοι, τα τεχνικά χαρακτηριστικά των ρωσικών πυραύλων S-400, τη μάχη ενάντια στον κοροναϊό, το ποδόσφαιρο, τα μέτρα κατά των σεισμών, το συνταξιοδοτικό κ.α. Είναι εκείνος που αποφασίζει για τα θέματα των ειδήσεων διαμορφώνοντας όπως επιθυμεί την επικαιρότητα και την πολιτική ατζέντα, μέσω των ΜΜΕ που ελέγχει.

Πρόσφατα οι κινήσεις και οι θέσεις του επί συγκεκριμένων θεμάτων προκάλεσαν αντιδράσεις. Πλέον όλο και περισσότεροι πολίτες αντιλαμβάνονται και αντιδρούν στις προεδρικές αντιφάσεις, εγκαταλείποντας τις τάξεις του κυβερνώντος κόμματος. Σημειώνεται πως ο «Μεγάλος Παγκόσμιος Ηγέτης», σύμφωνα με τους υποστηρικτές του, σε πρόσφατη δημοσκόπηση για την εμπιστοσύνη που εμπνέουν οι πολιτικοί ήταν μόλις τρίτος. Πρώτος ήταν ο κεμαλικός δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, ενώ δεύτερος ο επίσης κεμαλικός δήμαρχος Άγκυρας, Μανσούρ Γιαβάς.

Τα θέματα, για τα οποία δέχτηκε έντονη κριτική, ήταν το συριακό, το λιβυκό, η επιδημία του κοροναϊού και τέλος ο ισχυρισμός πως ο «νούμερο ένα εχθρός» είναι ο Γκιουλέν και η οργάνωσή του, που κατά τον Ερντογάν είναι ο βασικός υπεύθυνος για όλα τα δεινά της Τουρκίας.

Ο Ερντογάν, θέλοντας να προστατεύσει τους τζιχαντιστές συμμάχους του, ζητά από τον συριακό στρατό να αποσυρθεί από την Ιντλίμπ, που σήμερα βρίσκεται υπό την κατοχή του τουρκικού στρατού. Δηλαδή καλεί μια χώρα να εγκαταλείψει τα δικά της εδάφη! Αυτό και μόνο αρκεί. Έχοντας βρεθεί σε αδιέξοδο ζητά πλέον την υποστήριξη του αμερικανικού στρατού, ενώ η Μόσχα συνεχίζει να υποστηρίζει σθεναρά τη Δαμασκό, επικρίνοντας την Άγκυρα, που αμφισβητεί την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας. Μια εδαφική ακεραιότητα που έχει αποδεχθεί και η Τουρκία με σχετική συμφωνία.

Στο πεδίο της Λιβύης, ο Ερντογάν φαίνεται πως απομονώνεται πολιτικά και στρατιωτικά όλο και περισσότερο, καθώς η πλευρά του Σάρατζ, που ελέγχει μόλις το ένα τέταρτο της χώρας, πλην της Άγκυρας έχει μόνο την υποστήριξη του Κατάρ. Ο Ερντογάν ισχυρίστηκε πως υποστηρίζει τον Σάρατζ καθώς αποτελεί τη «μοναδική νόμιμη και αναγνωρισμένη διεθνώς (ΟΗΕ) κυβέρνηση». Εδώ υπάρχει και μια μεγάλη αντίφαση. Η κυβέρνηση του Μπασάρ Αλ Άσαντ στη Συρία είναι επίσης η μοναδική νόμιμη κυβέρνηση της χώρας, αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ, ακόμη και από την ίδια την Άγκυρα. Όμως ο Σάρατζ είναι εκπρόσωπος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ενώ ο Άσσαντ την αντιμάχεται. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι πολιτικοί και οικονομικοί λόγοι για τις αντιφάσεις του Ερντογάν.

Σχετικά με την αίρεση του Γκιουλέν, αυτή βρίσκεται ακόμη στην πολιτική ατζέντα και επανέρχεται στο προσκήνιο κάθε φορά που η κυβέρνηση βρίσκεται σε αδιέξοδο. Είναι ο αναγκαίος εχθρός ώστε να αποτρέπεται η απομόνωση του καθεστώτος. Ο Φετουλάχ Γκιουλέν, πρώην ιμάμης, κατάφερε να οικοδομήσει, με την υποστήριξη του Ερντογάν από το 2002 έως το 2013, μια καθολική πολιτικοθρησκευτική αυτοκρατορία βασισμένη σε εμπορικές και χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, μέσα ενημέρωσης, σχολεία, φροντιστήρια και πανεπιστήμια, που επεκτάθηκε σε όλο τον κόσμο και «κατέλαβε» μεγάλο μέρος του τουρκικού κρατικού μηχανισμού (δικαιοσύνη, αστυνομία, στρατό, κρατική γραφειοκρατία). Η διαρκής ενίσχυση του Γκιουλέν έφερε και τη ρήξη με τον Ερντογάν. Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016, ο Τούρκος πρόεδρος ανέδειξε τον Γκιουλέν ως ενορχηστρωτή και ξεκίνησε τις μαζικές εκκαθαρίσεις τόσο των γκιουλενιστών, όσο και άλλων πολιτικών του αντιπάλων. Τα τελευταία 4 χρόνια το καθεστώς Ερντογάν έχει «καθαρίσει» με παράνομες μεθόδους σχεδόν όλους τους υποστηρικτές του Γκιουλέν, οι οποίοι βρίσκονται παντού, ακόμη και εντός του κυβερνώντος κόμματος AKP. Πολλοί στην κυβέρνηση ήταν κάποτε Γκιουλενιστές και επαινούσαν τον ιμάμη σε δημόσιες τοποθετήσεις τους. Τώρα όμως ο Ερντογάν έχει μια νέα πολιτική θεώρηση: Ο «πολιτικός βραχίονας» της «τρομοκρατικής» - όπως την χαρακτηρίζει – οργάνωσης του Γκιουλέν είναι ο Πρόεδρος του CHP (του κεμαλικού κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης) και οι υποστηρικτές του. Πρόκειται για έναν ισχυρισμό που ακόμη και ο εμπνευστής του δυσκολεύεται να τον πιστέψει, ενώ οι αντίπαλοί του μιλούν για «γκάφα ολκής».

Τέλος, σε μια από τις τελευταίες παρεμβάσεις του που ξεσήκωσαν αντιδράσεις, ο «παντογνώστης» Ερντογάν συμβούλεψε έναν δημοσιογράφο να πίνει μια κουταλιά σιρόπι βατόμουρου κάθε πρωί ώστε να μην κινδυνέψει από την επιδημία του κοροναϊού. Ας το πει κάποιος και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τα εκατομμύρια Κινέζων που ψάχνουν να βρουν τρόπους αντιμετώπισης! Ευτυχώς η άγνοια και η αλαζονεία δεν σκοτώνουν όπως ο κοροναϊός.

* Ο Τούρκος δημοσιογράφος Ραγκίπ Ντουράν, με ρεπορτάζ και αναλύσεις, καταγράφει κάθε Σαββατοκύριακο στο Tvxs.gr,  τις εξελίξεις στην Τουρκία.

πηγη:https://tvxs.gr