Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 10 Ιαν 2023
ΟΙ ΛΕΓΕΩΝΕΣ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ, Ο ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΣ «ΛΑΣΠΟΤΟΠΟΣ»ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ ΓΙΑ «ΕΙΡΗΝΕΥΣΗ»…
Κλίκ για μεγέθυνση

 


Ο Ισπανός ευγενής και βασιλικός χρονικογράφος Alfonso Nunez de Castro έγραψε για το μεγαλείο της Μαδρίτης στο έργο του «Solo Madrid es Corte» (1658): «Αφήστε το Λονδίνο να κατασκευάζει αυτά τα υφάσματα προς ευχαρίστηση του, την Ολλανδία τα χρωματιστά βαμβακερά της, τη Φλωρεντία το ύφασμα της, τις Ινδίες το Καστόρι και τα βικούνια της, την Ιταλία και την Φλάνδρα τα λινά τους, όσο το κεφάλαιο μας μπορεί να τους ικανοποιεί. Το μόνο πράγμα που αποδεικνύουν είναι ότι τα έθνη εκπαιδεύουν τεχνίτες για τη Μαδρίτη και ότι η Μαδρίτη είναι η βασίλισσα των Κοινοβουλίων, διότι όλος ο κόσμος την υπηρετεί κι αυτή δεν υπηρετεί κανένα».

Αυτή ήταν  η καθολική άποψη της παρασιτικής τάξης των Ισπανών ευγενών, όσο ο χρυσός και ο άργυρος από την Αμερική έρεε προς την Ισπανία. Λίγα χρόνια αργότερα τα πράγματα είχαν αντιστραφεί τελείως. Τα έθνη που «εκπαίδευαν τεχνίτες και παρήγαγαν βαμβακερά», έγιναν οι νέες «βασίλισσες των κοινοβουλίων», ενώ η Ισπανία έγινε ο υπηρέτης και υποτελής τους με τους εργαζομένους της να συγκαταλέγονται μεταξύ των φτωχότερων στην Ευρώπη.





Τίποτα δεν είναι εύκολο πλέον για την Ένωση, το μεγάλο μας «ευρωπαϊκό σπίτι». Από τον πληθωρισμό (κόστους), που κατατρώει τις σάρκες των ευρωπαϊκών πληθυσμών τόσο διαφοροποιημένα, που δεν έχει νόημα να μιλά κάποιος για τον τιμάριθμο μιας εθνικής οικονομίας, αλλά τον ατομικό τιμάριθμο του κάθε νοικοκυριού αναλόγως με το τί και πόσο καταναλώνει. Ως την παράνοια της τιμολόγησης της ενέργειας με το γνωστό χρηματιστηριακό τρόπο και την υπαρξιακή εξάρτηση της Ένωσης από το πάμφθηνο ρώσικο αέριο του παμπόνηρου Βλαντιμίρ Πούτιν, το σχεδόν τσάμπα αέριο, που έκανε «ατμομηχανή» της Ένωσης το γερμανικό κράτος και όχι και τόσο πρόθυμο σύμμαχο στην αμερικανική εκστρατεία κατά της Ρωσίας. Όλα αυτά άλλαξαν ένα πρωί, όταν, μετά από μια «ξαφνική» έκρηξη, ο υποθαλάσσιος αγωγός Nord Stream από  σύμβολο της οικονομικής γερμανορωσικής συμμαχίας έγινε ένα ωραίο καταφύγιο της θαλάσσιας ζωής της βαλτικής θάλασσας.

Από τα οικονομικά «σκάνδαλα» των γραφειοκρατών των Βρυξελλών με τις πολυπλόκαμες γεωπολιτικές προεκτάσεις, όπως το «Qatargate» και το «MaroccoGate», ως τα αυτοκαταστροφικά «πακέτα κυρώσεων» κατά της Μόσχας και την απίστευτη διοχέτευση δανεικού –και αγύριστου– στρατιωτικού υλικού προς την Ουκρανία, που έχει γδύσει κυριολεκτικά όλες τις ευρωπαϊκές στρατιωτικές μηχανές –κατά παραγγελία των αμερικανικών αρχών, που υπόσχονται αντικατάσταση στο προσεχές… μέλλον. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι οι Καταριανοί θα έδιναν τα εκατομμύρια τους για μια «φιλοκαταριανή» ομιλία από μια αντιπρόεδρο του talking shop που λέγεται ευρωκοινοβούλιο και κανείς δεν μπορεί να πιστέψει, πως η βοήθεια -στρατιωτική και οικονομική- των φορολογουμένων από τουλάχιστον 50 κράτη δεν καταλήγει μέσω του απαραίτητου κύκλου ξεπλύματος από την ουκρανική μαφία και πάλι στις τσέπες των πολιτικών και οικονομικών κυκλωμάτων των χωρών, τα οποία  χρηματοδοτούν την νέα εκστρατεία της «συλλογικής Δύσης» κατά του Ρωσισμού, στα χνάρια του Μ. Ναπολέοντα και του Αδόλφου Χίτλερ.

Για όλα, όμως, υπάρχει ένα όριο.

Τα φώτα έσβησαν κάποια στιγμή από την ισχυρή εικόνα της επίσκεψης Ζελένσκι στην Ουάσιγκτον, το κόκκινο χαλί της υποδοχής από το ζεύγος Μπάϊντεν στον Λευκό Οίκο μαζεύτηκε στις αποθήκες, η φροντισμένα «φορτισμένη» ομιλία Ζελένσκι έληξε και η  σημαία από το Μπακχμούτ (το νεκροταφείο του ουκρανικού στρατού) με τις υπογραφές στρατιωτών διπλώθηκε προσεκτικά και μπήκε σε κάποιο ντουλάπι του Λευκού Οίκου. Η δε αμερικάνικη αναγγελία για αποστολή αντιπυραυλικών συστημάτων Πάτριοτ στο Κίεβο πρέπει να διαβαστεί δύο και τρεις φορές ως προς το σκοπούμενο. Πρόκειται για μία και μόνη πυροβολαρχία με 16 αντιαεροπορικούς πυραύλους, που ο καθένας κοστίζει έως 4 εκατομμύρια δολάρια, όταν τα ιρανικά drones που σκορπίζουν το χάος στο σύστημα ηλεκτροδότησης της Ουκρανίας έχουν κόστος λιανικής αγοράς 35.000-50000. (Πηγή: Α. Παπαγιαννίδης).

Είναι ολοφάνερο, πως υπάρχει μια σοβαρή διχογνωμία στους κόλπους της «συλλογικής Δύσης» για το πού βρίσκεται αυτό το όριο: να ενισχυθεί η εκστρατεία κατά της Ρωσίας, χωρίς, όμως, να καταρρεύσουν τόσο τα κράτη-μέλη όσο και η έννοια της «Δύσης». Από τον αιωνόβιο Χένρυ Κίσσινγκερ ως τον Πάπα της Ρώμης και από τον Εconomist ως την Washington Post, οι προτροπές για «ειρήνευση» προς τον Ζελένσκι με τις  απώλειες εδαφών στην Ανατολική Ουκρανία να θεωρούνται περίπου δεδομένες και τα σενάρια διαπραγματεύσεων δίνουν και παίρνουν.

Αλλιώς, λέμε εμείς, η κατάληψη του Κιέβου από τις ρωσικές ομοσπονδιακές δυνάμεις θα πρέπει να θεωρείται πολύ ρεαλιστικό σενάριο προς την άνοιξη. Ίσως να αποδειχτεί και ιδιαίτερα μετριοπαθής συνέπεια της πολυεπίπεδης συντριβής των λεγεώνων της Δύσης στον ουκρανικό λασπότοπο.

Υπενθυμίζουμε, πως ο τελευταίος μεγάλος πόλεμος, ο ΒΠΠ, έληξε στο Βερολίνο…

Λ.

πηγη: https://anarchypress.wordpress.comπηγη: https://anarchypress.wordpress.com

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου