Δεν αποτελεί έκπληξη πως το “καλύτερο βιογραφικό της χώρας” που κατά ευτυχή συγκυρία εκτελεί χρέη πρωθυπουργού, θα είχε και τις πλέον πρωτοπόρες επιχειρηματικές ιδέες, που ταράζουν τα λιμνάζοντα νερά της τελευταίας Σοβιετίας στην Ευρώπη. Το βίντεο έχει βέβαια ήδη παίξει πολύ, αλλά επειδή κάποιοι δεν χορταίνουμε να το ακούμε, απολαύστε το άλλη μια φορά:
Highlight φυσικά η ατάκα: “Το λάδι το οποίο μπορεί να παράγεται μέσα από τον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας δεν χρειάζεται να σας πω σε τι τιμή μπορεί να πουληθεί. Είναι μια ευκαιρία να δούμε τη σύνδεση μεταξύ της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και του πρωτογενούς τομέα”.
Πώς δεν το είχε σκεφτεί κανείς τόσα χρόνια; Από τι πυκνά σκοτάδια επιχειρηματικής άγνοιας μας βγάζει η πρωθυπουργική καινοτόμος και άριστη σκέψη; Όσοι σπεύσατε να κάνετε τον εύκολο συνειρμό μεταξύ λαδεμπορίας και οικογενειακής παράδοσης του μητσοτακέικου, είστε απλά κακεντρεχείς και πικρόχολοι. Είναι βέβαιo ότι στη Microsoft, που ανέλαβε το έργο ψηφιακής αποκατάστασης της Αρχαίας Ολυμπίας, με την ευκαιρία της παρουσίασης του οποίου ο πρωθυπουργός μας εξέθεσε τη ρηξικέλευθη ιδέα του, κάποιοι ήδη παραιτούνται ή σκίζουν τα πτυχία τους που δεν το πρότειναν οι ίδιοι πρώτοι, στα πλαίσια της τόσο γόνιμης σύμπραξης ιδιωτικού και δημοσίου τομέα.
Ενδεχομένως μάλιστα, το βιντεάκι θα πρέπει να υποτιτλιστεί στην αγγλική και να περιληφθεί στο σποτάκι του ΕΟΤ για το 2022. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι υποψήφιοι επισκέπτες θα συρρεύσουν για να πάρουν ολυμπιακό λάδι, αλλά και θα συγκινηθούν που ο ηγέτης της Ελλάδας ανοιχτά τους βλέπει ως κινητά πορτοφόλια και αδαείς κουτόφραγκους. Κάποια μικρά πρακτικά προβλήματα, όπως ότι ο Κρόνιος Λόφος δεν είναι και ο μεγαλύτερος ελαιώνας της Μεσογείου, αλλά κυρίως ότι κάθε λίγα χρόνια γίνεται παρανάλωμα του πυρός χάρη στις συγκλονιστικές πολιτικές δασοπροστασίας όλων των κυβερνήσεων (οι γαλάζιες έχουν φυσικά ιδιαίτερη αδυναμία στον Κρόνιο), δεν μπορούν να γίνουν εμπόδιο στην υλοποίηση ενός σχεδίου που θα αλλάξει τον παραγωγικό και τουριστικό χάρτη της Ελλάδας.
Δεν ξέρουμε μέχρι που μπορεί να φτάσει το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ίσως στον επόμενο τόνο να τον δούμε προσωπικά στην τσιμεντωμένη Ακρόπολη να πουλάει σουβενίρ – τσολιαδάκια σαν χαρακτήρας του Βουτσά σε μιούζικαλ του Δαλιανίδη. Αλήθεια, ποιος μπολσεβίκος κατάργησε τη δυνατότητα να πωλούνται αναμνηστικά απευθείας στον αρχαιολογικό χώρο; Πώς θα πάει μπροστά ο τόπος με τέτοιες αγκυλώσεις; Όπως θα έλεγε και ο ΠΘ μας, περιττό να πούμε πόσο θα πήγαιναν τα μαγνητάκια του Παρθενώνα και τα Greek art γύψινα αγαλματάκια κάτω από τη σκιά της ελιάς του Ερεχθείου.
πηγη: Κατιούσα