Η Ισαβέλλα έμαθε να φτιάχνει με τα κουβαδάκια που της έχω πάρει σχήματα από άμμο. Πρώτα-πρώτα έμαθε το απλό: γεμίζουμε το κουβαδάκι άμμο και μετά το αναποδογυρίζουμε. Το τραβάμε σιγά-σιγά προς τα πάνω και ιδού το μαγικό: ένα καλούπι κουβά από άμμο, ένα μικρό λοφάκι με επίπεδη κορυφή. Τρελάθηκε από τη χαρά της η 32 μηνών κόρη μου. Έφτιαχνε ασταμάτητα λοφάκια από άμμο. Απαιτούσε να την παρακολουθώ διαρκώς καθώς τα κατασκεύαζε:
- Κοίτα μπαμπά! Και άλλο!
- Πω, πώ! Είσαι καταπληκτική! Τι όμορφα που είναι!
Σήμερα γλυκιά μου, χτίζουμε τα όνειρά μας στην άμμο. Αύριο, θα χτίσουμε την ουτοπία μας με υλικό διαρκέστερο του σιδήρου. Κανένας περιορισμός χρόνου δεν θα μας εμποδίσει. Η αγάπη τα υπερνικά όλα. Η αγάπη είναι ένας απέραντος ωκεανός. Είναι αδάμαστη, είναι ακατανίκητη.
πηγη:https://left.gr