Η εξέγερση του Δεκέμβρη 2008, ήρθε μετά από πολύχρονα και μεγάλα συγκρουσιακά γεγονότα και γέννησε τα επόμενα «αντιμνημονιακά», συγκρουσιακά και μη, γεγονότα τα οποία και έσβησαν στις 12 Φλεβάρη 2012. Τα υπόλοιπα γνωστά… ο Παυλόπουλος έγινε ΠτΔ και ο Συριζα απορρόφησε και νεκρόθαψε όλη την παραπάνω δυναμική και πολλοί πρώην εξεγερμένοι θεώρησαν ευκαιρία την άνοδο της αριστεράς στην εξουσία και έσπευσαν να συνδράμουν…
Έχει ξανασημειωθεί, πως οι εξεγέρσεις στον ελλαδικό χώρο εμφανίζονται πριν ή μετά από λεγόμενες κρίσεις του συστήματος. Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, με αφορμή την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον μπάτσο Κορκονέα και με την συνέργεια του μπάτσου Σαραλιώτη, προηγήθηκε της χρηματοπιστωτικής κρίσης στον ελλαδικό χώρο και των μεγάλων αντιμνημονιακών συγκεντρώσεων. Από αυτή την περίοδο μέχρι και σήμερα, το σύστημα και οι κυρίαρχοι συνεχίζουν να τροφοδοτούν το κοινωνικό σύνολο με συνεχείς και πολλές φορές αλληλοτροφοδοτούμενες «κρίσεις», με στόχο την πολύπλευρη καταστολή.
Από την λεγόμενη χρηματοπιστωτική κρίση μέχρι και σήμερα, το κοινωνικό σύνολο βιώνει συνεχόμενες κρίσεις που η μια φέρνει την άλλη. Κρίση χρέους, χρηματοπιστωτική, οικονομική, ενεργειακή, κλιματική, περιβαλλοντική, υγειονομική και πολέμου. 15 χρόνια μετά, μπορούμε να δούμε πως ο Δεκέμβρης του 2008 τελικά ήταν ο προπομπός όχι μόνο της χρηματοπιστωτικής κρίσης, αλλά μιας νέας μακράς περιόδου κρίσεων, όπου θα εκλείψουν τα εξεγερσιακά γεγονότα που χαρακτήρισαν και σημάδεψαν τον ελλαδικό χώρο διαχρονικά στο παρελθόν.
Ίσως, σε γενικές γραμμές, τα παραπάνω να αποτυπώνουν σε μικρό βαθμό την πραγματικότητα, παρ’ όλα αυτά, είναι γεγονός ότι η εξουσία μπόρεσε να ελέγξει τις κοινωνικές αντιδράσεις, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω.
Ας μην ευτυχούν, όμως, οι εκάστοτε εξουσιαστές, την εξέγερση δεν μπορεί ποτέ κανείς να την προβλέψει. Όλες ιστορικά οι εξεγέρσεις δεν είναι παρά φως, άλλοτε λιγοστό και άλλοτε δυνατό, στα σκοτεινά μονοπάτια της εξουσίας. Άλλες διήρκεσαν αρκετά, άλλες άλλαξαν μορφή και διαφεντεύτηκαν και άλλες πνίγηκαν στο αίμα εν τη γενέσει τους, μα όλες άφησαν παρακαταθήκη την εμπειρία τους και το μήνυμα, ότι ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε για να ζει υποταγμένος.
Ελευθερόκοκκος
anarchypress.wordpress.com