«Η απόφαση αυτή που πήραμε για το εμβόλιο ΑstraZeneca έσωσε ζωές! Έσωσε από 15.000 εισαγωγές στα νοσοκομεία και από θανάτους. Οι άνθρωποι που εμβολιάστηκαν σώθηκαν» Μάριος Θεμιστοκλέους

Δεν σώθηκαν ακριβώς όλοι όσοι εμβολιάστηκαν, γιατί μερικοί πέθαναν και αρκετοί κινδύνεψαν από τον εμβολιασμό. Ο ΓΓ του Υπουργείου Υγείας εννοεί άραγε ότι αυτοί ήταν στατιστικά τόσο λίγοι ώστε να θεωρούνται αμελητέοι; Αποκλείεται να εννοεί κάτι τέτοιο, γιατί είναι έμπειρος ιατρός και πολιτικός. Προφανώς εννοεί ότι το όφελος που προέκυψε από την απόφαση του ήταν απείρως μεγαλύτερο της ζημίας που αυτή προκάλεσε.

Ας δεχθούμε το ευεργετικό αποτέλεσμα, χωρίς να το ψειρίσουμε με υποκατηγορίες ηλικιών, φύλων, υποστρώματος κλπ. Ας υποθέσουμε, ακόμη καλύτερα, ότι ο μέσος άνθρωπος είχε ως μοναδική του εναλλακτική το επίδικο εμβόλιο γιατί πχ. η Pfizer κι η Moderna είχαν αποτύχει. Τι θα έκανε τότε, δεν θα το έπαιρνε επειδή οι παρενέργειες θα ήταν κάπως παραπάνω; Μα ο κορωνοιός θα παρέμενε απείρως πιο επικίνδυνος, οπότε …

Αυτή η υπόθεση εργασίας, περί υποτιθέμενης αποτυχίας των εμβολίων m RNA, υποδεικνύει ότι η ένδειξη χρήσης είναι σχετική. Εξαρτάται από τι εναλλακτικές διαθέτει κανείς, ποια είναι η παρούσα επιδημιολογική κατάσταση, πόσο κινδυνεύει κανείς ως άτομο ή ως κατηγορία κοκ. Σχετικό είναι κι αυτό που δήλωσε ο κ Γ.Γ. ότι, αν υπάρξει δέλτα κύμα - όνομα και πράγμα αφού ο κίνδυνος λέγεται μετάλλαξη Delta - το ηλικιακό όριο του AstraZeneca μπορεί να ξανακατέβει. Σωστό και ειλικρινές, όσο κι αν ακούστηκε κυνικό. Όλα εδώ είναι σχετικά και δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια ούτε απόλυτη ασφάλεια, όπως θα παρατηρούσε και ο κ Π. Πολάκης.

ΑΦΕΛΕΙΑ

Ο μάλλον ευάλωτος κ Πολάκης είναι γνωστό ότι αρέσκεται στο ζειν επικινδύνως και επί του προσωπικού, γούστο του και καπέλο του. Πολιτικά είναι μάστορας στο να λέει σωστά πράγματα με λάθος τρόπο, δίνοντας έτσι τροφή στους αντιπάλους του. Δεν θεωρώ ότι υποκρύπτεται τίποτε άλλο από μια διάθεση απλοποίησης που φθάνει συχνά στην πολιτική αφέλεια Δεν νομίζω ότι είχε πρόθεση ούτε τον εμβολιασμό να βλάψει ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς τον διασκεδάζει το να τον δαιμονοποιούν, ωστόσο αυτή η παιγνιώδης διάθεση του γίνεται κάποτε ασύμβατη με τον θεσμικό του ρόλο. Γιατί τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή η δαιμονοποίηση τον θίγει, ιδιαιτέρως όταν πετυχαίνει να τον εμφανίσει ως ένα ασύντακτο ασκέρι, εξ ορισμού ακατάλληλο να κυβερνήσει.

Πολύ αργά θυμήθηκε πάντως τις ειλικρινείς εξηγήσεις και το υπουργείο Υγείας, που επί μακρόν αντιμετώπισε το κοινό, στο θέμα των παρενεργειών, με τον πατερναλισμό δημοδιδασκάλου προς ανήλικα. Οι παρενέργειες θα εμφανιζόταν αργά ή γρήγορα  και εδώ, με την πρόοδο των εμβολιασμών. Ήταν μέγα λάθος η έλλειψη σαφούς προειδοποίησης γιατί ο αδόκητος αιφνιδιασμός (από κάτι το αναμενόμενο και αναπόφευκτο) θα επέφερε πλέον ποιοτικά αποτελέσματα κι όχι μόνο ποσοτικά.

Οι Έλληνες σήμερα, γνωρίζουν τους λιγοστούς θανάτους από εμβολιαστικές παρενέργειες όχι απλώς κατά περίπτωση αλλά ακόμη και ονομαστικά, και ουδόλως τους καθησυχάζουν πια στατιστικές και διαγράμματα. Μαθαίνουν δε καθυστερημένα, ότι όλα τα εμβόλια έχουν «προσωρινή» άδεια λόγω της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που δημιούργησε η φονική πανδημία κι αλλιώς θα ήταν ακόμη στην αναμονή. Σωστή, ειλικρινής και σώφρων υπήρξε η επιλογή της πρόωρης διάθεσης τους στην αγορά, οπότε η σωστή στάση επικοινωνιακά θα  ήταν το: «γιατί να το κρύψωμεν, άλλωστε;»

ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ

Πρώτο ηθικό θέμα που εγείρεται από τους κυβερνητικούς χειρισμούς είναι αυτό του πατερναλισμού, κατά τον 21ο αιώνα και από «φιλελευθέρους». Ο κτηνιατρικός όρος ανοσία της αγέλης, ίσως δημιούργησε την εντύπωση σε μερικούς ότι την αναγκαία δύσκολη απόφαση δεν θα την παίρνουν τα άτομα (της αγέλης) αλλά ο ποιμένας… Πρακτικό ερώτημα: μήπως τινές εμβολιασθέντες στερήθηκαν διαθέσιμων πληροφοριών και προειδοποιήσεων, ιδιαίτερα στην περίπτωση AstraZeneca;

Δεύτερο ηθικό θέμα εγείρεται με την συνεχή εναλλαγή του υποκειμένου της πράξης. Όταν αναγγέλλεται η έλευση του εμβολίου είναι «κατόπιν ενεργειών μου» αλά Μωυσής κι όταν πατώνουν οι παραλαβές φταίει η Ευρώπη και η Ούρσουλα.

Όσο τα πράγματα είναι ανώδυνα, έχουν ονοματεπώνυμο και ονομάζονται «εμβολιαστικό θαύμα», όταν όμως τα βρουν μπαστούνια ψάχνουν τον αποδιοπομπαίο τράγο κι αρχίζουν τα ζοριλίκια (απολύσεις κλπ). Η πολιτική ιδιοτέλεια κι όχι οι αληθινές ανάγκες του παραπέοντος εμβολιασμού οδηγούν σε μια θερινή παράσταση δημόσιου αναθεματισμού των «αρνητών», με πρόσχημα την υποχρεωτικότητα στους υγειονομικούς.

Guest star είναι προφανές ότι θα παίξει ο κ. Πολάκης. Και μέχρι εδώ όλα κατανοητά για το ήθος της αγοραίας πολιτικής ωστόσο ξεπερνά τα όρια το να μετακυλίονται αναδρομικά οι ευθύνες για κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις στις πλάτες της Επιτροπής Εμβολιασμών. Εξάλλου η χορήγηση AstraZeneca ως μοναδική επιλογή για νέους και νέες, ως μεγαλόπνοη πολιτική πανηγυρίστηκε από την κα Πελώνη! Γιατί κρύβεται τώρα η πολύξερος με το σηκωμένο φρύδι; Πρακτικό ερώτημα: τι σχέση έχει με όλα αυτά το «ακαταδίωκτον»;

Τρίτο ηθικό θέμα και σημαντικότερο προς «φιλελευθέρους»: δικαιολογείται η θυσία του προσώπου και των δικαιωμάτων του, όταν πρόκειται να προκύψει ένα σημαντικό συλλογικό όφελος (αγελαίο ή μη). Πόσω μάλλον όταν δεν μιλάμε πλέον για περιορισμούς της ελευθερίας (λοκντάουν) ή για αναγκαστική παρέμβαση στο σώμα (υποχρεωτικότητα) αλλά όταν διακυβεύεται δια των απειλητικών παρενεργειών η μία και αναντικατάστατη ζωή του «άλλου».

Η συναίρεση των ολίγων βλαφθέντων με τους απείρως περισσότερους ωφεληθέντες, την οποία επιχειρεί ο κ ΓΓ, μια τέτοια αντίληψη καταδεικνύει. Ως χειρουργός άραγε, ενημέρωνε τους συγγενείς ασθενών με κακή κατάληξη στο χειρουργείο, με το έωλο επιχείρημα ότι πάρα πολλοί άλλοι ωφελήθηκαν από την ίδια επέμβαση; Πιθανώς λόγω πίεσης δεν  αντιλήφθηκε την φύση του επιχειρήματος του. Είναι προτιμότερο αυτούς τους συμψηφισμούς να τους αφήνει στους μαθηματικούς της Αριστοτέλους.

Για όσους δεν αντιλαμβάνονται πόσο μακριά μπορεί να οδηγήσει αυτή η διάχυση του προσώπου μέσα στην συλλογικότητα, ας υπενθυμίσουμε μια συνήθη ναζιστική πρακτική. Τα ολοκαυτώματα των ελληνικών χωριών συχνά ξεκινούσαν με μια «συμφέρουσα» πρόταση προς τον Πρόεδρο: «ή μας λες όσους προμηθεύουν τους αντάρτες και σκοτώνουμε πέντε ενόχους ή δεν μας λες και σκοτώνουμε πενήντα αθώους, στην τύχη»…
πηγη: https://tvxs.gr