Δεν είναι ωραίο ένας πολιτικός αρχηγός να προσφεύγει στη Δικαιοσύνη για να αντιδράσει σε δημοσίευμα που θεωρεί συκοφαντικό. Θα έπρεπε να αρκούν οι πολιτικές απαντήσεις. Αλλά τι γίνεται όταν το ΜΜΕ και ο συντάκτης αρνούνται να επανορθώσουν και να ζητήσουν συγγνώμη; Και είναι δεοντολογική η δολοφονία χαρακτήρα ενός πολιτικού στη βάση φημών και ανεπιβεβαίωτων πληροφοριών χωρίς στοιχεία;

Με άλλα λόγια: Είναι κριτική ο διασυρμός και η σπίλωση πολιτικού με ατεκμηρίωτα "ρεπορτάζ"; Και είναι ζήτημα ελευθεροτυπίας η ανεμπόδιστη συκοφάντησή του;

Αυτά τα θλιβερά ερωτήματα γεννιούνται από την εκδίκαση της προσφυγής του Αλ. Τσίπρα σε βάρος των Γ. Παπαχρήστου (ΤΑ ΝΕΑ) και Γ. Κουρτάκη (Παραπολιτικά) για τη "βίλα στο Σούνιο" που γράφτηκε και ειπώθηκε ότι αγοράστηκε και ανακαινίστηκε έναντι ποσού που υπερβαίνει το 1 εκ. ευρώ, για να μετακομίσει εκεί από την Κυψέλη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που ψευδώς εμφανιζόταν ως ενοικιαστής με εικονικό μίσθωμα 500 ευρώ.

Ο Γ. Παπαχρήστος εμφανίζεται σήμερα στη στήλη του ικανοποιημένος από τη χθεσινή συζήτηση της υπόθεσης στο δικαστήριο και σημειώνει ότι τίποτα δεν θα είχε συμβεί αν ο Αλ. Τσίπρας είχε δώσει αμέσως όλα τα στοιχεία στη δημοσιότητα.

Κατά την άποψη του δημοσιογράφου, δηλαδή, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να συμπεριφερθεί σαν κατηγορούμενος και να αποδείξει την αθωότητά του απέναντι στους « δικαστές » του ομίλου Μαρινάκη που θα αξιολογούσαν τη "δικογραφία" και θα εξέδιδαν την ετυμηγορία τους. Διεθνώς, τα δημοσιεύματα είναι εμπεριστατωμένα. Αλλά το ρεπορτάζ θέλει και κόπο, για να παρουσιαστούν πραγματικά στοιχεία.

Στην Ελλάδα, δεν έχει τέτοιες πολυτέλειες: οι « δημοσιογράφοι » με ή χωρίς εισαγωγικά  θα έπρεπε να αφεθούν ανενόχλητοι να κατασκευάζουν την εικόνα ενός νεόπλουτου πολιτικού αρχηγού με κρυφούς οικονομικούς πόρους που ζει σε συνθήκες προκλητικής πολυτέλειας εμπαίζοντας το ακροατήριό του.

Η "βίλα στο Σούνιο" ήταν πρώτο θέμα για αρκετές μέρες και αναλώθηκε πολύς τηλεοπτικός χρόνος για την παρουσίασή της και για την ανάδειξη των ερωτημάτων σχετικά με την αξία της και το ιδιοκτησιακό καθεστώς της. Οταν φάνηκε ότι δεν υπάρχει δράκος στο παραμύθι, μετά τις αγωγές, η υπόθεση Λεγραινά εξαφανίστηκε από τα πρωτοσέλιδα και τις εκπομπές χωρίς να εξηγηθεί γιατί.

Η εντύπωση που έμεινε σε πολλούς είναι ότι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καλοπερνάει, με χρήματα ποιος ξέρει ποιας προέλευσης, και το κρύβει για να μην τραυματιστεί το αριστερό προφίλ του.

Πριν ή αφού απαντηθεί το ερώτημα αν σωστά προσέφυγε στη Δικαιοσύνη ο Αλ. Τσίπρας, ας απαντηθούν άλλα ερωτήματα, εξίσου ενδιαφέροντα: Υπήρχε άλλος τρόπος για να βρει το δίκιο του και, κυρίως, είναι δημοσιογραφία η δημόσια διαπόμπευση και στοχοποίηση στη βάση υπονοιών ή κουτσομπολιών. Είναι;

πηγη: https://tvxs.gr