Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίζει τις καθυστερήσεις του, όσες του παρέχουν φειδωλά πλέον τα φίλια ΜΜΕ και η διαρκώς συρρικνούμενη πολιτική του ισχύς. Είναι πρωθυπουργός υπό προθεσμία· απονομιμοποιημένος και ηθικά έκπτωτος, χλευαζόμενος από τον διεθνή τύπο και εγκαταλειπόμενος σταδιακά από τον ξένο παράγοντα.

Εγχώρια και ξένα συστήματα επεξεργάζονται ήδη σενάρια διάδοχων καταστάσεων. Σύμφωνα με ενδείξεις, το σενάριο μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών, κατά το ελληνικό μοντέλο Παπαδήμου και κατά τα ιταλικά μοντέλα Μόντι και Ντράγκι, επανέρχεται. Πάντως αυτό το σενάριο δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς ευρύτερη συναίνεση, και τέτοια συναίνεση είναι μάλλον αδύνατον να υπάρξει προς το παρόν.

Αλλο σενάριο είναι κυβέρνηση της ισχύουσας πλειοψηφίας χωρίς τον Μητσοτάκη ή τρικομματική κυβέρνηση χωρίς Μητσοτάκη, για να πάει η χώρα σε εκλογές. Αυτό το σενάριο εξυπηρετεί κυρίως τη ΝΔ, αλλά δύσκολα θα γίνει αποδεκτό από ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Φυσικά, σε όλα τα σενάρια δεν αποκλείονται πια οι πρόωρες εκλογές. Απλώς τα συστήματα θα προτιμούσαν να μην παραδώσουν τον έλεγχο της χώρας στη λαϊκή βούληση.

Το άγριο φθινόπωρο

Η υλική πραγματικότητα βέβαια προβάλλει απειλητική, τρομακτική, ακόμη και χωρίς την εκτροπή Μητροτάκη. Τα δελτία στην ενέργεια και η απειλή διακοπής εργασιών στη βιομηχανία είναι η επικρατέστερη πρόβλεψη για το φθινόπωρο, δηλαδή σε δύο το πολύ μήνες. Ο Βρετανός πρώην πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν σε άρθρο του στον Observer έκανε έκκληση για προϋπολογισμό έκτακτης ανάγκης, πριν τις ανατιμήσεις ενεργειας τον Οκτώβριο: «ένας δεύτερος γύρος αυξήσεων των τιμών των καυσίμων θα καταδικάσει εκατομμύρια ευάλωτους αθώους, παιδιά και συνταξιούχους, σε έναν χειμώνα τρομερής φτώχειας».

Αυτό θα συμβεί και στην Ελλάδα, η οποία επιπλέον απειλείται άμεσα από την αύξηση των επιτοκίων και την ενδεχόμενη μείωση της αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ, άρα από τη συνακόλουθη αδυναμία της να δανειστεί. Θυμίζουμε ότι στη διετία της πανδημίας το εξωτερικό χρέος αυξήθηκε κατά 50 δισ.

Ο εξωτερικός παράγων θα συνδέσει, έχει συνδέσει ήδη, την ροή των πόρων του Ταμείου Ανάπτυξης με πολιτικές και ιδιοτελείς τους προϋποθέσεις. Με απαξιωμένο πρωθυπουργό και ενόψει εκλογών, δεν αποκλείεται  η χώρα και οι πολιτικές δυνάμεις να βρεθούν σε νέο γύρο πιέσεων και εκβιασμών.

«Εθνικός κίνδυνος» και εσωτερικός εχθρός

Ενας έκπτωτος κυβερνήτης δεν εγγυάται καμία ασφάλεια για τη χώρα. Ο Ερντογάν κάνει πάρτυ στη Μεσόγειο· το τουρκικό γεωτρύπανο κινείται προς άγνωστη κατεύθυνση, από την κυπριακή ΑΟΖ έως τα ύδατα της τουρκολιβυκής συμφωνίας. Αν συμβεί οποιαδήποτε πρόκληση, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να έχει σχέδιο διπλωματικής ή άλλης απάντησης, πλην την προσφυγής στην καλοσύνη των ξένων, δηλ. στο έλεος του διαμεσολαβητή ξένου παράγοντα.

Σε μια τέτοια περίπτωση, παραβίασης υδάτων, είναι εξαιρετικά πιθανόν ο πολιτικά έκπτωτος Μητσοτάκης να επικαλεσθεί εθνικό κίνδυνο για να διασκεδάσει την εκτροπή που έχει προκαλέσει. Θα προκαλέσει εθνική κρίση για να σώσει προσωρινά το τομάρι του.

Σε αυτή την τακτική των αντιπερισπασμών άλλωστε εντάσσονται όλα τα παραγόμενα από την κυβέρνηση γεγονότα των τελευταίων ημερών: φερ’ ειπείν ο αδιανόητος εντοπισμός εσωτερικού εχθρού από τον αντιπρόεδρο της Βουλής Χ. Αθανασίου, στο πρόσωπο των Ελληνομουσουλμάνων βουλευτών! Αλλες εθνικοασφαλίτικες ασυναρτησίες ακούστηκαν από τον υπουργό Αδωνη Γεωργιάδη.

Ως πολιτικός αντιπερισπασμός λειτουργεί και η αιφνίδια απαλλαγή του Α. Λοβέρδου για το σκάνδαλο Novartis, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, το οποίο στην πράξη ακυρώνει την εισαγγελική έρευνα βάσει της οποίας ασκήθηκε δίωξη· αυτή ακριβώς την έρευνα την οποία επικύρωσε προ εβδομάδων το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο! Αυτη η πράξη όμως είναι ο τελευταίος σπασμός του κόμματος Novartis.

Αντιπερισπασμός από την εκτροπή επιχειρείται επίσης με την αναθέρμανση του δόγματος Νόμος και Τάξη στα Εξάρχεια και στον Λόφο Στρέφη.

Κανείς αντιπερισπασμός όμως δεν μπορεί να ανασχέσει το ογκούμενο κύμα λαϊκής περιφρόνησης προς τον Κυρ. Μητσοτάκη, που εκδηλώνεται παντού.

Η κρίσιμη ώρα του Ν. Ανδρουλάκη

Ο Νίκος. Ανδρουλάκης έχει αντιληφθεί ότι οι ουρές της τουλάχιστον τρίμηνης παρακολούθησής του από την ΕΥΠ και το «ιδιωτικό» Predator, πάνε πολύ πιο μακριά από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι ήθελαν και θέλουν τον Ανδρουλάκη διαρκώς όμηρο και εκβιαζόμενο· ουσιαστικά, εξοντωμένο πολιτικά και ηθικά. Ο παγιδευμένος πολιτικός είναι δυνάμει «καμμένο» χαρτί, όπως έχει δείξει η διεθνής εμπειρία, π.χ. η παγίδευση και εν συνεχεία παραίτηση του καγκελαρίου Βίλυ Μπραντ, πατέρα της Neue Ostpolitik.

. Ως εκ τούτου, η αντίδραση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ήταν αναμενόμενη, και αναμενόμενη είναι και η κλιμάκωσή της, εν όσω θα μαγειρεύονται εξελίξεις από τα ίδια μαφιόζικα κέντρα που τον παγίδευσαν.

Με τη δήλωσή του ο αμυνόμενος Ανδρουλάκης επιχειρεί την αναγκαία αντεπίθεσή του: όχι μόνο προσωποποιεί την ευθύνη, απευθυνόμενος ονομαστικά στον πολιτικό προϊστάμενο της ΕΥΠ και επικεφαλής της κυβέρνησης, όχι μόνο απορρίπτει τις δόλιες μεθοδεύσεις για προσωπικές «εξηγήσεις», αλλά θέτει ζήτημα παραίτησης του Κυρ. Μητσοτάκη.

Ταυτοχρόνως, θα κινηθεί για να ανακτήσει τον πλήρη έλεγχο του κόμματός του. Δεν του είναι δυνατόν να συνυπάρχει με ανθρώπους που φλερτάρουν το σύστημα Μητσοτάκη, τους παγιδευτές του και εκβιαστές του. Η μεταπήδηση στη ΝΔ των Λοβέρδου, Καϊλή ή και όσων βουλευτών υπερψήφιζαν τη φίμωση της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών και όσων υπερψήφιζαν το παραπεμπτικό βούλευμα για τη «σκευωρία» Novatis, θα είναι απαλλαγή από έρμα, ξεσαβούρωμα, δεν θα είναι διάσπαση, ούτε καν απόσχιση.

Με συμπαγές αντιδεξιό το ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρουλάκης μπορεί να ανακτήσει πρωτοβουλία κινήσεων, τόσο ως πρωταγωνιστής και θιγόμενος εναντίον του Κυρ. Μητσοτάκη, όσο και ως πρωταγωνιστής στο χώρο της ευρύτερης κεντροαριστεράς.

Σε αυτή την κατεύθυνση, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο, τον ευνοεί η σκληρή γραμμή Τσίπρα, που ζητά ουσιαστική κινητοποίηση της Βουλής και παραίτηση Μητσοτάκη. 

Κατά της εκτροπής Μητσοτάκη, παρότι όχι ευθέως υπέρ Ανδρουλάκη, έχουν εκδηλωθεί δύο πρώην πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ: ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου και δριμύς ο Ε. Βενιζέλος. Σιωπηλός παραμένει ο Κ. Σημίτης· εντούτοις κάποια στιγμή θα αναγκαστεί να μιλήσει.

Θα μιλήσει ο Κώστας Καραμανλής;

Αλλά και στη ΝΔ θα πρέπει να μιλήσουν οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί και πρόεδροι της ΝΔ, πρόσωπα που εγγυώντο την πολιτειακή ομαλότητα σε κρίσιμες περιόδους: Α. Σαμαράς, Β. Μεϊμαράκης και ιδίως ο Κ. Καραμανλής, θύμα ο ίδιος μαζί με 104 άτομα της πολιτικής και στρατιωτική ηγεσίας της χώρας, μιας τεράστιας συνωμοσίας υποκλοπών.

Μιλάμε για την υπόθεση Vodafone 2004-2005, με έναν νεκρό, τον μηχανικό δικτύων Κώστα Τσαλικίδη, που ανακάλυψε την παγίδευση, και ενορχηστρωτή, σύμφωνα με τους Ελληνες εισαγγελείς Δασούλα και Φούκα, τον Ελληνοαμερικανό πράκτορα της CIA William Basil-Βασιλειάδη, γραμματέα της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, εις βάρος του οποίου εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης από το 2014.

Ακόμη και ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Πρ. Παυλόπουλος έχει υποχρέωση να μιλήσει γι’ αυτήν την εν εξελίξει εκτροπή.

Περιττόν ειπείν, ότι ιστορική ευθύνη φέρουν και οι εν ενεργεία βουλευτές της ΝΔ, οι οποίοι συγκροτούν την κυβερνητική πλειοψηφία και θα κληθούν καθώς φαίνεται να χειροκροτήσουν τον ΕΥΠατζή Κυρ. Μητσοτάκη στις 21 Αυγούστου, στην Ολομέλεια, και εν συνεχεία να συμψηφίσουν και κουκουλώσουν την εκτροπή στην Εξεταστική.

Προς το παρόν κρύβονται πίσω από τις παρελκυστικές μεθοδεύσεις του Προέδρου της Βουλής Κ. Τασούλα, ο οποίος απέρριψε το αίτημα για έκτακτη σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, προφανώς δίνοντας ανάσες και χρόνο στο Μαξίμου. Ο Κ. Τασούλας έχει ξαναταπεινώσει τη Βουλή, κατ’ εντολήν Μαξίμου, με την τηλεδιάσκεψη των Αζοφιστών.

Οι βουλευτές της ΝΔ ανησυχούν διπλά, ενόψει εκλογών: αφενός για την τύχη του κόμματός τους, αν ηγηθεί ο ΕΥΠ-Μητσοτάκης, αφετέρου για τις έδρες τους στην απλή αναλογική και τις λίστες στην ενισχυμένη αναλογική.

Οσο όμως δεν εκδηλώνεται καμία οργανωμένη πρωτοβουλία από δελφίνους και βαρώνους, δεν θα εκδηλώνονται κι αυτοί, θα λουφάζουν και θα καραδοκούν.  Η fortuna υπερισχύει πάντα της virtu.


πηγη: https://tvxs.gr